Dangerous

Chapter VII

Alexis's POV
God. My head hurts. Papikit pikit pakong nagmulat. Tingin sa kaliwa. Tingin sa kanan. Tingin sa taas at tingin sa sarili. What the! Where am I?! At bakit nakasando na lang ako? Tingin sa baba. Ayun! Nandun sa lapag yung long sleeves ko. Inalala ko yung mga nangyari kagabi. Nanlaki bigla yung mata ko sa realization ng nangyari kagabi. Nakakahiya! Galit kaya si Nathalie sakin? Pero hindi e. Nakita ko yung mata nya na nagaalala kahit na poker face parin sya. Pati na rin yung boses nya. God! Its so frustrating. Bakit nya ko tinulungan? And bakit biglang bumilis ang heart beat ko nung maalala ko yung mga mata nya. Gosh! Hangover lang to Alexis. Its normal. Sabi ko sa sarili ko ng biglang bumukas yung pinto at iniluwa si Nathalie. Napatungo ako kasi ramdam kong namumula ako! What the hell.

Breakfast is ready. Bumaba ka na at maguusap tayo. Sabi sakin ni Nathalie. Tumango nalang ako.

Napasabunot nalang ako sa buhok ko. Kinabahan din ako bigla sa sinabi nyang maguusap tayo. Oh God. Please help me!

Naghilamos muna ako at inayos ang sarili bago ako bumaba. Nakakahiya naman na bababa ako ng gulo gulo yung buhok ko. No way! Wa poise yun no. So heto ako ngayon dahan dahan na bumababa. Napatalon nalang ako ng biglang may nagsalita sa may tabi ko.

Stupid. Sabi ni Nathalie sakin, ng makita naman nya yung reaction ko ay napa-smirk sya. Napanganga naman ako. OMG! Nag smirk sya! Ang sexy nyang magsmirk. Wait what?! Erase erase. Ang lakas naman ng hangover ko. Napailing na lang ako. Pagtingin ko naman ay nakatitig pa rin sakin si Nathalie with amusement?! Grabe. Ang ganda nya. Wait what?! Not again.

Wag ka nang makipagtalo sa sarili mo. Stupid. Nathalie said interrupting my thoughts. Pero hindi nakalampas sa parinig ko yung sinabi nyang stupid.

What?! Kanina mo pakong tinatawag na stupid ah. Psh. I stubbornly said to her. Di naman nya ako pinansin. Walangya!

Naglakad na sya paalis kaya sinundan ko nalang sya. Sa kusina pala kami pumunta at OMG! Ang bango ng mga pagkain. Yummy!

Kumain ka muna then saka tayo magusap. Sabi nya sakin.

Diko na sya pinansin at nilantakan na yung pagkain. Gutom na ko e! Yummy. Nom nom nom. After 123456789100 years natapos din akong kumain. Tiningan ko si Nathalie na prenteng nakaupo at nakadekwatro na umiinom ng kape. Gosh! Ayan nanaman sya. Bat ang sexy nyang tingnan?!

Here inumim mo to. Its for your hangover. She said tapos may inabot sakin na gamot so ininom ko naman. Grabe! Ba't parang ang tino nyang kasama at kinakausap pako ngayon?

Come with me. Sabi nya sakin pagkainom ko ng gamot. Dahil mabait naman ako sumunod ako sa kanya. Umakyat ulit kami at pumasok sa another room. Napanganga naman ako pagpasok. Wtf! Library. May library sila. Punong puno ng books. Alangan! May biglang umimik sa utak ko. Napa face palm nalang ako at napa poute. Lmao.

Explain to me now what the hell happened last night. Cold na pagkakasabi sa akin ni Nathalie. Ayan na nga, nakakatakot nanaman sya.

Ah e. Ano kasi. Hmm e. Tinitigan nya naman ako ng masama kaya bilis bilis akong nagsalita.

Nasa bar kami nina Louise kasi nagkayayaan kami. Then inom inom inom inom. Tapos nag-CR ako, paglabas ko eh nakita kita kaya sinundan kita pero bigla kang nawala sa paningin ko dahil na rin siguro sa pag-iisip ko at naliliyo na din ako that time tapos may biglang dumating na limang lalaki. Hindi naman ako makaalis kasi hindi ko alam yung lugar. Hindi ko sila pinansin pero bigla nalang nila akong hinablot at kinaladlad hanggang sa makita mo nako. Mabilis na kwento ko. Napaiyak na din ako kasi ngayon lang nag-sink in yung nangyari sakin kagabi. Hindi ko alam kung ano ang pwedeng mangyari sakin kung hindi dumating si Nathalie.

No one's POV
Habang umiiyak si Nathalie ay napasinghap ng malalim naman si Nathalie na parang nagpipigil ng galit. Nakakuyom ang mga palad at nakakunot ang noo.

Why did you follow me? Cold at halatang galit na tanong ni Nathalie kay Alexis.

I got curious okay. Humihikbing sagot ni Alexis.

Bullshit! You got curious?! What the fuck. Are you thinking or just plain stupid?! Sigaw ni Nathalie kay Alexis. Dahil dito ay mas umiyak pa si Alexis. Napahilamos nalang sa mukha si Nathalie at dahan dahan na lumapit sa umiiyak na si Alexis.

Inangat ng dahan dahan ni Nathalie ang mukha ni Alexis.

Open your eyes. Look at me. Nathalie said softly.

Dahan dahan na binuksan ni Alexis ang kanyang mga mata. At dahan dahan namang hinawakan ni Nathalie ang mukha ni Alexis gamit ang kanyang mga kamay. Nang magtagpo ang paningin nilang dalawa ay maingat na pinunasan ni Nathalie ang mga luha na galing sa mga mata ni Alexis.

I'm sorry for yelling at you. Don't cry. Nag-alala lang ako at nagalit. She paused. Sa sarili ko. Pagpapatuloy nito sabay tingin sa braso ni Alexis na hinawakan ng lalaki kagabi, may malaking pasa na ito doon ngayon. Kung hindi moko sinundan hindi ka mapapahamak. It is my action that leads you to this situation. Nathalie whispered.

No. Kasalanan ko. Its not your fault. Ikaw din naman ang nagligtas sakin kaya thank you and I'm sorry. Pahikbi-hikbing sagot ni Alexis kay Nathalie.

Nagulat nalang si Alexis ng bigla syang yakapin ni Nathalie. She is thankful na niligtas sya ni Nathalie, na inalagaan sya at inamin pa nito na nagaalala sya sa kanya. She didn't expect any of it kaya niyakap nalang din nya si Nathalie like nakadepende sa kanya ang buhay nito.

--
AN: Awe. I suck at romantic scenes. Let me hear your thoughts guys!

Good day!