~Ceyda
Dila okulda Şimal ve bana bir şey anlatacaktı.Öğleden sonra bir banka oturduk ve dün yaşadıklarını anlattı.Anlattıklarından sonra durup düşündüm.Biz sessiz sakin kalamazdık.Kimin bizi takip ettiğini bulmalıydık.Ama sadece 3 kız değil tabi ki,Rüzgar'ın haberi olmadan Burak ve Cem'le birlikte bulacaktık.Rüzgar'a artık güvenemezdik.Casus olma ihtimali çok yüksekti.Bunu söyleyip Dila'nın moralini bozmak istemedim.Aklımdakileri Dila ve Şimal'e söyleyince onayladılar.Daha sonra biz de Burak ve Cem'le konuşmaya gittik.Normal olarak kabul ettiler.Ama işe nereden başlayacağımızı bilmiyorduk.Akşamüstü okul çıkışı Dila'nın o kişiyi gördüğü yere geldik.İpucu bulmaya çalışıyorduk.Ama hiçbir şey yoktu.Bir sapık için fazla temiz diye düşündüm.Belki de bu işi 70.yapışıydı kim bilebilir.Bu düşünceler içimi ürpertti ve onu yakalama isteğini yükseltti.Burak'ı düşünceli düşünceli yere bakarken izliyordum.Çok tatlı görünüyordu.Sonunda kafasını çevirip bana baktı ben de bir yere bakmıyormuş gibi hemen kafamı çevirdim.Evet,buradan bir şey çıkmayacaktı.Acemi Sherlock'lar olarak karakola doğru yol aldık.Güvenlik kamerasından o kişinin yüzünü yakınlaştıracaktık.Dila'nın konuştuğu polisin yanına geldik.Dünki kamera kayıtlarını tekrar açtı.Klavyeden birkaç tuşa basıp zoomladı.Maske takmıştı.Yakınlaştıkça fotoğrafın kalitesi düşüyordu.En sonunda maskenin ardında 1 çift göz gördüm.Bu gözleri tanıdığıma yemin edebilirdim.İşin korkunç tarafı:bu gözler Arda'nın gözlerinin aynısıydı