~Şimal
Dedektifliğimizin ilk gününde bir şey bulamamıştık.Ama karakoldan dönerken Ceyda'da bir farklılık vardı.Kesin bir şey saklıyordu ama kesinlikle söylemezdi.O gözlere iyice bakmıştım.Bana çok tanıdık gelmedi.Belki de Ceyda Arda'nın gözü zannetmişti.
***Sabah
Okula doğru Dila'yla yürüyorduk.Artık o da Rüzgar'la çok görüşmüyordu.Rüzgar işini çok profesyonel yapıyordu.Gerçekten casus olduğu belli değildi.Okula vardığımızda gelir gelmez Ceyda ve Burak üstümüze atadılar.Bu onların "bir şey bulduk" coşkusuydu.Acılı coşku..Dila'yla ne olduğunu sorarcasına baktık.Dün Ceyda ve Burak Dila'nın evinin orada yürürken yine bir adam görmüş.Ama öyle siyahlı falan filan değil.Dilenci bir adam onlara birisinin onları takip ettiğini söylemiş.(Sağol abi ya bilmiyorduk).Ceyda hemen nasıl biri olduğunu tanıtmasını istemiş.Adam maskesi olduğunu söylemiş ama onlara nerede kaldığını tarif etmiş.Onlar da not etmiş.Şimdi de bizimle gelmek istiyorlarmış.Düşünmeden "evet" dedik.Acemi Sherlock'lar yine maceraya atılacaktı.Akşamüstü için saniyeleri sayıyordum.Sonunda okul bitti ve biz de hızlı adımlarla adamın tarif ettiği yere doğru gittik.Tarif ettiği yere geldik.Depo veya garaj gibi bir yerdi.Tam benim girmeye cesaret edemeyeceğim türden yerlerdendi.İçinden fare,örümcek hatta yarasa bile çıkardı.Cesaretimi toplayıp elimi ağzıma kapatıp içeri girdim.Benim dışımda herkes nasıl bu kadar rahattı?El fenerimiz olmadığı için telefonların flaşını açıp aramaya başladık.Herkes bir yere ayrılmıştı.Cem bir şey buldum diyerek seslendi.Hemen etrafında toplandık.Elindeki bir kıyafetti.Her yeri aramıştık ve depodan çıkan tek şey kıyafetti.Tozlanmadan ve kirlenmeden önce bordo olan bir tişörttü.Artık takipçinin erkek olduğu belli oldu.(ya da erkek kıyafetleri giyen kız da olabilir).Bunu bir kenara koyup aramaya devam ettik.Bir şey çıkmayınca evlere dağıldık.Belki sonra daha iyi bir kanıt bulurduk.