~Dila
Gözümü yavaşça açtım.Açar açmaz başımda korkunç bir ağrı vardı.Kalkmadan önce en son neler olduğunu hatırlamaya çalıştım.Sonunda hafızam yerine gelince kalktım ve hızla her yere baktım.Ağzımda koli bandı vardı.Dizilerdeki gibi çıkarılabilecek türden yapıştırmamışlardı.Tüm kafamın etrafında en az 2 kere çevrelemiş olmalılardı.Ki bu da çıkarmamı imkansızlaştırıyordu.Ceyda'ya bakındım yoktu.Ayağa kalkmaya çalıştım.Önceden çuval yarışlarında bulunmuştum.İki ayağım yapışık bir şekilde bantla bağlıyken zıplamakta zorlanmadım.Oda oldukça karanlıktı.Ben de ayağımla etrafımdaki cisimlere dokundum.İyice taradım ve etrafda Ceyda yoktu.Onu başka odaya kapatmışlardır diye düşündüm.Uzaktan ayak sesleri geliyordu.Zıplayarak yattığım yere gittim ve uyuyor numarası yaptım.İki adam geliyordu.Onlar yaklaştıkça kalp atışlarım hızlanıyordu.Sonunda kapıyı açtılar.Açtıklarında onların göremeyeceği kadar az irkildim.Yavaş adımlarla geldiler.Gözümü açamadığım için nerede olduklarını hissetmeye çalıştım.Sonunda bir adam (beni uzun uzun incelemiş olmalı) uzun aradan sonra konuştu.Önce ayağını sertçe omzuma dokundurdu.İşimi profesyonelce yapıyordum.Tepki vermeden yatmaya devam ettim.İkisi de inanmış olmalı ki bir şey demeden çıktılar.Ama yine de önlem almak için seslerini belli etmemiş olabilirler.Ki bu da takipçinin Rüzgar olma olasılığını artırıyor.Adamlar odadan çıkarken aklımda tek bir plan vardı:Ceyda'yı da bulup buradan kaçmak.Adamlar Ceyda'nın da odasına girdiler.İlk 2 saniye ses çıkmadı.Daha sonra birisi bağırmaya başladı.Bu Ceyda'ydı.Onunla nasıl iletişime geçeceğimi bilmiyordum.Neyse ki Ceyda bana yardımcı oldu.Adamlara tuvalete gitmek isteyeceğini söyledi.Adamlar 3 kez reddetse de sonunda izin verdiler.Orada kalem bulma olasılığı düşük olsa da bir şekilde bama bir şey yazacaktı.Ceyda'yla ard arda olmasın diye ben de tam 40 dakika 23 saniye sonra tuvalete girdim.Hızlıca her yeri aradım.Elimdeki bantlarla bulmam zor oluyordu.Maalesef Ceyda hiçbir şey yazmamıştı.Yapmış gibi görünmek için sifonu çektim ve dışarı çıktım.Dışarı çıkınca beni hızlıca odaya götürdükleri için dışarıdaki tüm ayrıntıları zihnime yazıyordum.Ama tek görebildiğim saatti.Saat diyince aklıma Şimal geldi.Kesin şimdi kendini suçluyordur.Aslında bir nevi haklı.Delice koşmasa ve biz de arkasından gelmeye çalışmasak ve maskeli birisi yolumuzu kesip bizi bayıltmasa bunların hiçbiri olmazdı.O sırada aynı Şimal gibi gaza gelerek adamlardan birini çağırdım.Dövüş yeteneğim yoktu ama yine de denemekten zarar gelmezdi (aslında gelirdi sadece denemek istedim).Adam geldi ve "Ne var" diye sordu.Ben de yavaş yavaş ayağa kalktım.İlk 4 saniye sessizliği sağladım.Daha sonra hiç beklemediği bir anda tekmeyi geçirdim.Adam bayılmıştı.Neyse ki Ceyda'nın ilginç bilgilerinden biliyorum ki erkeklerin hassas noktasına hedef alırsanız adam bayılır.İlk defa işime yaramıştı.Zaman kaybetmeden Ceyda'nın odasına koşarak ama ses çıkarmadan gittim.Ceyda uyukluyordu.Ayağımla itip uyandırdım ve ağzını kapattım.Her ne kadar iki elim birbirine bantla tutuşturulmuş olsa da ona işaretle anlattım.Garip bir şekilde anladı.İkimiz de Karate Kid edasıyla adamın yanına gittik.İkimiz beraber tekme tokat girdikten sonra o adamı da yere serdik.Sonra odada makas aramaya koyulduk.Makası bulup bantları çıkardıktan sonra koşarak dışarı çıktık.Maalesef önlemlerini almışlardı.Dışarıda nöbetçi vardı.Bizi farkedip koşmaya başladı.Biz de koşmaya başladık.Ayaklarımız uyuştuğu için fazla koşamadan düştük.Adam yakalayıp tekrar bantlayıp odaya tıktı.Başka planlar kurmalıydık.
