~Şimal
Ceyda heyecanla dün gece Burak'la olan buluşmasını anlatıyordu.O sırada Dila geldi ve Ceyda anlatmaya devam etti.Dila Burak ve Ceyda konusundan rahatsız olup "İşim var" bahanesiyle gitti.Ya gerçekten işi vardı ya da hala Burak'a karşı bir şeyler hissediyordu.Her neyse Ceyda'nın anlatması bitince hemen zil çalmıştı.Derste Rüzgar sürekli ya Dila'yı ya beni ya da Ceyda'ya gözü gelip gidiyordu.Endişelenmeye başlamıştım.Umarım artık takip etmek yerine bizi sıkıştırmaz.Okul bitince erkeklerle gitmek yerine 3 kız gitmeye karar verdik.Yürürken saçma sapan şeylerden konuşuyorduk.Dila ve Ceyda bir konuda inatlaşırken arkadan ses duydum.Arkamı döndüm yine o tortu.Aynı görüntüyü görmekten sıkılmıştım.Biri gerçekten bizi takip ediyordu ve biz arkaya bakınca hemen bir yere kaçıyor ve kaçınca arkasında bıraktığı tortu beni rahatsız ediyordu.Bu sefer cesaretimi toplayıp farklı bir şey denedim.Hiçbir şey düşünmeden çantamı hızlıca çıkarıp Dila ve Ceyda'nın üstüne attım (tutabilecekleri mesafede) ve hemen o tortuyu gördüğüm yeri hatırlamaya çalışarak oraya koştum.Koşarken takipçiye ait hiçbir iz yoktu fakat ordan geçen tek bir yol vardı ve %100 oradan gitmiş olmalıydı.Yolun sonunda yüksekçe bir duvar vardı.Deneyimliyse oradaki çıkıntılardan duvarın tepesine çıkmış olmalıydı.Ama ben arkasından gidemezdim bu konuda tamamen yeteneksizdim.Hemen yerden bir taş alıp yukarıda biri var mı diye yoklamak için fırlattım.Her yere fırlattım fakat yoktu.Oradan bir geçiş varsa yukarıdan atlamıştı.Ya da ben her atışımda ıskalıyordum.İyice yoklamak için aynı anda ikişer,üçer atıyordum fakat en sonunda kimseye rastlamadım.Oflayarak geldiğim yoldan geri gittim.Umarım Dila ve Ceyda beni aynı yerde bekliyordur.Ama aniden kafama dank etti.Normal bir Dila ve Ceyda beni anında takip ederlerdi.Neden etmemişlerdi?Yine hiç düşünmeden oraya doğru koştum.Tahmin ettiğim gibi oralarda yoklardı.İçimi korku sardı.Kalp atışlarım hızlanıyor,soluklarım sıklaşıyordu.Bir süre sonra nefes alamadım.Onların bulunduğu yere diz çöküp bir süre ağladım.Yoldan 1-2 kişi geçmişti bana bakıyorlardı.Umurumda değildi.Daha fazla zaman kaybetmeden ağır adımlarla kalktım.Yerde parlayan bir şey gördüm.Sabah Ceyda'nın kulağında gördüğüm küçük taşlı küpeydi.Eğilip aldım.Bunu polise vermem bir anlam ifade etmezdi.Küpe tam bulundukları yerde duruyordu.Ne ileri ne de geriydi.Bu bir kanıt vermezdi.Yine de aldım ve bulundukları yeri polisler gelince de tam olarak hatırlayayım diye işaret koydum.Telefonum,param çantamın içindeydi ve çantam da onlarla birlikte gitmişti.Tempolu adımlarla eve yürüdüm.Salakça onun arkasından koşmasaydım bunlar olmayacaktı diye düşündüm.Burak ve Cem'lere söylemem gerekiyordu.Onların evine yöneldim.
