Zil çalmıştı. Birisinin dürtmesiyle uyanmıştım. Dürtüp kaçmıştı sanırım kafamı kaldırdığımda kimse yoktu ortalıkta. Kapıdan çıktım ve kantine ilerledim. Herkesin çevresinde sahte bir kalabalık vardı. Onlarsa gerçek sanıyolardı. Bense yalnızdım. Tek başımaydım. Kantinden kahve alıp en sondaki masama geçtim ve oturdum. Kahvemden küçük yudumlar aldım. Ve çevremi izlemeye başladım. Gülüyolardı. Neye bu kadar seviniyolardı. Resmen evrendeki tüm beddualar beni buluyomuş gibi mutlu olamıyordum. Düşünceleri kafamdan atmak için kafamı sağa sola salladım pek işe yaramasada biraz olsa kafamı dağıtmıştım. Kahvemide bitirmiştim. Ayağa kalktım ve kantinden çıkarak merdivenlere yöneldim. Merdivenden çıktıktan sonra tam sınıfa girecektimki nisa geldi. Gülüyordu. Heyecanlı bir şekilde"Kanka nereye?"
Gözlerimi gözlerine diktim ve "Sınıfa" dedim. Umursumadığımı anlamış olmalıydıki mırıldanarak "Tamam" dedi ve gitti. Sınıftan içeri girdim. Sırama oturdum. Aklıma Furkan gelmişti. Furkan benim herşeyimdi ama o bunun farkında deildi. O benim yaz aşkımdı ama o bunu bilmiyordu. Ama bu yaz öğrenecekti ona söyleycektim.
