MAFYA MI? ÇOK BEKLERSİN.

^2.Bölüm

"Bakma öyle kırgın kırgın sende hızlısın anası çılgın." Dedim tüm kekoluğumla. Çocuğun keskin bakışları biraz yumuşadı. Yok yok ben yanlış anlamışım. Az önce yine alıcı gözüyle bakıyordu şimdi öyle de bakmıyor. Deli sandı herhalde. 

Ben ne demiştim ki şimdi bu çocuğa? Gözlerinin etkisinden çıktığımda dediklerim kafamda bir kere daha yankılandı. Hemen kapıya dönüp kapıyı açtım ve kendimi içeri attım.                                     Aman Allah'ım bu yakışıklı Asgardlı beni deli sanacak.. Hayır hayır bunların hiçbiri olmayacak. Hem zaten sansa ne olur ki, seni deli sanan ilk kişi değil..  dedim kendi kendime.

Haklıydım da, yani sanarsa sansın iki gün sonra anlar akıllı olduğumu yani dimi sonuçta komşumuz..                                                                                                                                                                             Olanların heyecanıyla kendimi odama attım ve bu iki uzaylıyı görmeden önce yapmam  gereken bir iş olduğunu fark ettim. Evet evet video çekmek.    Ahh video çekmek için çatıya çıkmam gerekiyordu ama ben bugün yaptığım salaklıktan sonra kapıdan dışarı çıkabileceğimi sanmıyordum. Sıkıntıyla ofladım neden kafama takmıştım ki bu kadar.                                                     Dizüstü bilgisayarımı açıp 13 Reasons Why izlemeye başladım. Kaç kere bitirmiştim ama yine de izlemek istiyordum.

Zilin çalmasıyla gözlerimi açtım noldu? Tabi en son Bryce Walker' a küfür ediyordum ve uyuya kalmışım.                                                                                                                                                               Bilgisayara baktığım da kapalı olduğunu gördüm büyük ihtimalle uyku moduna almıştır kendini. Zil bir kez daha çalınca dondurmalı pijamama aldırmadan kapıya gittim.                                       Sabah Yeşimle sözsüz aşk yaşayan elemandı ve arkasında nereden sahiplendiğimi bilemediğim benim uzaylı vardı. "Şey bizim sular yarın bağalanacakta. Varsa bir bardak suyunuzu alabilir miyim? İşimiz acele olmasa markete giderdik ama-" bu çocuk fazla mı kibardı ? sözünü bölmüştüm çocuğun . "Tabi buyurun içeri " dedim ve mutfağa giderken onlarda içeri geçmişti.         Sürahiden su doldurup ilk Yeşimin kine  verdim bir dikişte içip bardağı verdi bende bir daha doldurup benimkine verdim. Tam o sırada Yeşimin ki elimi tutup tanışma tokalaşması yaptı. "Adım Aras." dedi elim hala elindeyken "Bende Esra." dedim ve yanındaki rezil olduğum şahısa döndüm. Gözleri Arasla tokalaşan elimdeydi ve suyunu bitirip uzattı. Hemen elimi Arastan kurtarıp  bardağı aldım. Bardağı ve sürahiyi mutfak tezgahının üstüne koydum ve onlara döndüm.                             

"Bize müsaade, yapacak bir sürü işimiz var." dedi Aras tebessümle "Peki. Ama bir gün kahve içmeye beklerim hem ev arkadaşım da çok memnun olur." dedim. Bunu dememle sanki yüzü daha bir güldü Arasın. "Tekrardan teşekkürler." dedi ve kısa bir tokalaşma oldu. Yandaki dilsiz eleman yine aynı şekilde bakmıştı Arasa. Ardından bana dönüp "Teşekkürler." dedi o bunu derken Aras kendi dairelerini kapısındaydı o is bizim kapıda. Boş boğazımı tutamayıp "Ne için ?" dedim mal gibi.                                                                                                                                                     Gözlerini hafif kıstı ve yüzümü inceledi. "Su için" dedi o muhteşem ses tonuyla ve kendi dairesine doğru ilerlemeye başladı.

Kapıyı kapatıp içeri girdiğim de evde Yeşimin olmadığını fark ettim ve anahtarı alıp çatıya çıkmaya başladım. Canı her sıkıldığın da buraya gelir. Burada çok vakit geçirir çünkü apartmandakilerin hepsi yaşlı ve onun işi de müzikle.                                                                                         Çatının kapısını açtığım da kulağıma gitar sesi geldi. Kapalı oda gibi olan kısma ilerlediğimde nota yazdığını gördüm. "Ne yaptın kız bunca zaman?" dedim. "Sence?" dedi gülmüyordu ve gayet ciddiydi. Bu Yeşimin saçmalamadığı sayılı zamanlardandı ama belli ki bir şey olmuştu.