Assalamualaikum and hai, my name is Aiman.
Saya berumur 19 tahun dan saya pernah menghadapi peperiksaan SPM. Result SPM tidak perlu cerita la kot, tapi yang hendak diceritakan ialah bagaimana diri saya sebelum dan selepas SPM. Saya rasa, most of anak muda yang macam saya pun menghadapi keadaan yang sama macam saya...
Sebelum SPM.
"Ok, lepas SPM aku nak kahwin. Set!"
"Weh member, jom lumba siapa dulu kahwin, dia menang..!"
"Tunggu, awak tunggu lepas SPM saya akan kawen dengan awak!"
Peh peh, sembang kencang kalah ribut taufan dan IPU jerebu beb. Hasilnya, kita tengok berapa ramai je yang sembang cenggini kahwin lepas SPM? Kalau nak sembang kencang, gajah pun boleh terbang, zirafah pun boleh berenang, kan..?
Drama kawen-kawen ini bukannya sekadar terhenti waktu zaman SPM sahaja, tetapi legasi ini diteruskan hingga ke alam universiti dll... Tapi the same thing happen, sembang kencang. Tak ramai yang kahwin.
Nampak tak? Ramai nak kahwin.
Ramai semangat nak kahwin muda, kahwin awal.
Kahwin, itu cita-cita kebanyakan anak muda.
Istilahnya dia mau kahwin masa belajaq.
Bila saya tanya;
"Paseipa nak kahwin awal ni..?"
Ramai yang akan jawab...
1. Nak jaga hati.
2. Nak jaga nafsu.
3. Nak jaga pandangan.
4. Tak nak buat benda haram.
5. Supaya hati terikat dengan si dia.
6. Nabi suruh anak muda kahwin awal.
Peh peh, sungguh islamik jawapan anda. Demi mendapatkan hati, nafsu dan pandangan terjaga, anda pilih untuk kahwin. Buat benda haram, tak nak jadi pilih kahwin. Paling islamik, sebab Nabi Muhammad suruh kahwin awal.
Ok, baguih la.
Tahniah!
Kalau ibu dan bakal ibu dengaq ni konfem cayaq.
Baiklah, saya sangat gembira lihat anak muda macam saya ada semangat camni, baguih lah tapi saya sangat sedih dan hampa akan kefahaman dan pandangan anak muda mengenai kahwin... Kenapa semuanya kemain semangat nak kahwin, adrenaline meningkat bila cakap pasal jadi suami isteri, jadi mama papa dll...?
Kahwin ini bukannya macam main kawen-kawen masa kecik dulu.
___
"Awak jadi ayah ye, saya jadi ibu."
"Haa, nah teh." Aminah hulur secawan gelar berisi air kepada Amin.
"Tapi kaler teh ni warna putih la. Kalau tak rasa manis ataupun takda rasa teh jangan marah ye ayah, sebab ayaq ni ambik dari ayaq paip ja. Eh jap anak kita nangis..."
Aminah pergi memujuk anak patung teddy bear yang matanya tak berkelip dan tak berair pun walapun tengah nangis. Setelah itu, Aminah pergi kepada Amin...
"Ayah, nak duit..." Aminah kenyit mata nak memikat si ayah dan paling penting pikat duit dalam poket itu.
"Nak beli teh dan cawan baru, dan nak beli anak baru." Kebetulan pula SOGO ada buat jualan runtuh teddy bear.
"Hm, ok. Awak ambil duit ini dan duit lebih boleh untuk awak beli handbag branded kat SOGO, ada sale tak silap..." Amin pun dengan macho-nya keluarkan beberapa daun hijau yang dicabut dari taman mini ibunya. Setiap daun ditulis angka 100. SubhanaAllah kayanya Amin.
