Het Verleden Teruggebracht...

Hoofdstuk 3

Ik ben bijna klaar om naar school te gaan, tas al ingepakt, drinkfles gevuld. Ik kijk nog even in de spiegel voor ik weg ga, ik kijk weer automatisch snel weg. Maar ik realiseer me dat ik iets vreemds zag in de spiegel, ik kijk nog een keer en kijk wat beter. Ja ik had het goed gezien: in mijn haar verschijnen zwarte plukken in mijn haar, wat raar!
'Mam! Moet je mijn haar zien!' Mijn moeder komt de keuken uit gelopen en kijkt me bevreemd aan. 'Heb je veel poeder opgedaan, Charlotte?' 'Nee' zeg ik en kijk weer naar mezelf door de spiegel.
Er gebeurt iets heel vreemds, ik zie eruit alsof ik inderdaad veel poeder op heb gedaan. Mijn haar is zwartgekleurd en mijn huidskleur is een teint donkerder. Samen gapen mijn moeder en ik mijn spiegelbeeld aan.

*

Op school aangekomen zie ik Imola met een wazige blik in haar ogen naar haar Smartphone staren. 'Hoi' zeg ik een beetje verlegen, omdat ik er zo vreemd uit zie. Op de automatische piloot antwoord Imola: 'Hai.' Plotseling lijkt ze zich te realiseren wie haar aankijkt. 'Charlotte?!' roept ze geschokt.

*

Wat zijn die letters vaag, denk ik. Alles zit onder een waas. Een Amerikaanse bak puft langs, en de uitlaatgassen vullen mijn neus. Man, wat stinken die dingen.
Ik sla af en fiets de Schoolstraat in. Zet mijn fiets weg, doe mijn tas over één schouder en loop naar binnen. Daar staan groepjes mensen nog steeds na te praten over dat rare voorval van gisteren. Adembenemend, zeg dat wel.
Nadat ik mijn zomerjas in mijn kluisje heb gepropt ga ik op zoek naar Charlotte. Ik krijg ondertussen een bericht. Maar wanneer ik mijn telefoon aandoe, kan ik niet lezen wat daar staat. Ik blijf staan, starend naar mijn scherm. Is het scherm vuil of zo? Maar nadat ik mijn mobiel grondig tegen mijn broekspijp heb afgeveegd, is het nog steeds niet duidelijk.
Na een minuut of zo komt Charlotte de hal in. Ik merk haar pas op nadat ze vlak voor mijn neus is komen staan.
'Hoi,' zegt ze verlegen. Ik antwoord: 'Hai,' zonder op te kijken. Maar haar hand, die ik kan zien uit mijn ooghoek trekt mijn aandacht. Ik kijk op en zie dat Charlotte er heel anders uitziet dan gisteren! In plaats van haar gebruikelijke bruine lokken heeft Charlotte nu zwart haar. Ook haar huid is wat donkerder dan eerst.
'Charlotte?!'