GIZEMLI KIZ

Bölüm1

Yine güneşli bir sabah günüydü güneş yatağıma vurmuştu uyanmamak için her ne kadar gözlerini kapatsamda uyanmamak imkânsızdı yatağımdan doğrulup kalktım
odamdan çıkıp elimi yüzümü yıkamak için lavaboya gittim. Gözlerim gece geç uyuduğum için yine şişmiş bir şekildeydi yüzümü yıkadım ve odama gittim üzerimi giyinmek için gardolabımı açtım o kadar çok kıyafetim var ki hangisini giyeceğimi bilmiyordum .. Hepsinden sıkılmıştım sade beyaz yarım kollu bir tişört ve altıma siyah bir Pantalon ayağıma beyaz bir spor ayakkabı giydim saçlarıma dağınık bir topuz yüzüme sade bir makyaj yaptım evet artık hazırdım daha fazla birşey yapmak istemiyordu canım bu gün nedense çok moralsizdim sıkılmıştım herşeyden biraz dolaşmak ve fakülteye gitmek için dışarı çıktım şoförüm beni bekliyordu arabada.
--Necati bugün kendim kullanmak istiyorum sen izinlisin dedim oda böyle birşey beklercesine hiç şaşırmadan sormadan kabul etti anahtarları bana verip gitti neyse arabama bindim ve kitaplarımı arka koltuğa koyup fakülteye gittim yine her zaman ki gibi sıkıcı egoist insanlar off!biran önce dersim bitse iyi olur şu sıkıcı yerden ,insanlardan kurtulmak istiyorum her neyse acıktığımı karnımdan gelen seslerden fark ettim kafeteryaya indim diğer normal insanlar gibi çay ve simit aldım .
Ağır ağır çayımı yudumlarken gözüm karşıdan gelen arkadaşım peline ilişti yine her zaman ki gibi gösterişli kıyafetleri abartıcı makyajı ile dikkat çekmesini başarmıştı o da nee ! Yanıma doğru geliyordu hayır olamaz yanlız kalmak istiyordum ama yanlız kalmak istediğimi ona söylersem kırılabilirdi neyse canım nasılsa kendiliğinden gidecektir
Pelin ; Günaydın Yaseminciğim canım burada nee yapıyorsun böyle?
--- sabah kahvaltı yapmadan çıktım evden kahvaltı yapıyorum
Pelin; canım onu ben de görüyorum neden burada çay ve simit ile kahvaltı yapıyorsun kalk gidiyoruz !
--nereye ve neden ? ben gitmiyorum ayrıca
Pelin; kahvaltı yapmak için her zaman ki gittiğimiz kafeye gidiyoruz burada kalacağını söylemiyceksin umarım
---hayır canım ben gelmeyeceğim ayrıca doymuş sayılırım istiyorsan sen gidebilirsin neyse benim dersim başlamak üzere sonra görüşürüz.
Pelinin birşey söylemesine fırsat vermeden kaçarcasına uzaklaştım bu davranışımdan dolayı acaba kırılmışmıydı ?
Aman neyse sonra gönlünü alırım
Dersin başlamasına tam 3 dakika kalmıştı hızlı adımlarla merdivenlerden çıkmaya başladım o kadar çok hızlıydım ki etrafımdakı insanları bile fark edemiyordum
Arkadan soluk soluğa kalmış bir ses Yasemiiiin! Yaseminn !!! Arkamı döndüğümde karşımda 40-50 yaşlarında yüzü ve elleri yılların yorgunluğunu hatırlatan kırışıklarla dolu olan bir amca duruyordu onu tanımıyordum peki ama o beni nerden tanıyordu?
---buyurun benim ?
Adam ; arkadan epeydir koşuyorum sana durman için seslendim fakat duymadın çareyi yüksek bir sesle bağırmakta buldum ?
---peki ama neden siz kimsiniz beni nerden tanıyorsunuz?
Adam; ben sinan amcayın arkadaşıyım amcan sana seninle görüşmek ve boş geçen yıllarınızı geride bırakıp yeni bir sayfadan başlayıp yeğeni ile ömrünün kalanını geçirmek istediğini söylememi söyledi ..
--- iyi ama benim amcam yok ki yıllar önce ölmüş Rahmetli Annem ile Babam söylemişti bi yanlışınız olmasın ?
Adam bir müddet durakladı ve
Adam; Yasemin,Yasemin soydan sen değil misin?
Ben büyük bir şaşkınlıkla
---Evet benim
Adam; biliyorum şuan aklında bir sürü soru işareti var bunların hepsinin cevabı amcandan öğrenebilirsin hanım kızım benim sölemem gerekenler bunlardı gerisi sana kalmış birşey
Sözlerini bitirdikten sonra Tam arkasını dönmüş giderken
Adam; haaaa bu kâğıtta amcayın çiftliğinin adresi ve numarası var eğer gitmek istersen yanında bulunsun
Bana uzattığı kağıdı aldım ve
--- Teşekkür ederim Hoşçakalın
Diyerek olduğum gibi fırladım nerdeyse ders başlamıştı kapının önüne gelmiştim kapıyı tıklayıp içeri girdim
--- Aff edersiniz! Geç kaldığım için özür dilerim
Diyerek yerime oturdum
Ders Felsefeydi ..
Felsefe dersini pek sevdiğimi söyleyemem ama sınavlar için dinleyip not tutmak gerekiyordu
40dk sürmüştü ve sonunda artık ders bitmişti bütün ders o adamın verdiği kağıdı düşündüm birkaç kitabım ve çantamı alarak hızlı hızlı fakülteden çıkıp arabama bindim avuçlarımın içinde buruşan o kağıdı yazılı olan adrese bakmak için açtım adres hiç tanıdık gelmiyordu kendi kendime söylenerek arabayı çalıştırıp kâğıtta yazan adresi bulmak için yollara düştüm uzun bir uğraştan sonra sonunda kâğıtta yazan adresi bulmuştum kocaman bir köşktü burası

Acaba o adamın söyledikleri gerçek miydi? benim bir amcam mı vardı?
Kafamdaki soruları bir köşeye koyarak kapının ziline bastım kapıyı bir hizmetli Kadın açtı yüzünde ufak bir tebessüm ve gayet samimi bir şekilde
+Buyurun ?
-şey ben ..
+Buyurun hoşgeldiniz Amcanız sizi içerde bekliyor
Hizmetli kadın benim kim olduğumu biliyordu tebessüm ederek şaşkın bir şekilde içeriye girdim köşkün dışı gibi içi de bi hayli büyüleyici büyüklük ve güzelliğe sahipti hizmetli kadın eliyle girişinin hemen solundaki koskoca bir salonu işaret etti
+ buyurun şu taraftan lütfen.
Tedirgin adımlarla hizmetli kadının işaret ettiği o büyük ve gösterişli salona doğru ilerledim hizmetli kadın arkamdan
+Sinan bey ..!yeğeniniz yasemin hanım geldi efendim .
Adam pencerenin önünde arkası dönük bir şekilde beklerken bir anda benim geldiğimi duyunca heycanlı bir şekilde döndü
+ Yasemin .. Hoşgeldin Kızım..
Dedi. Bense kısık ve çekingen bir sesle
-Hoşbuldum Efendim ..
Dedim. Korktuğumu çekingenliğimi fark eden adam
+Korkma kızım ben senin amcanım çekinme ayrıca efendim demeni de istemiyorum amca de kızım ..
-iyi de benim bir amcam yoktu sizi tanımıyorum bile
+ evet kızım tanımadığın doğru çünkü ben buradan yurt dışına giderken henüz bebektin
-iyi ama annem ve babam da sizden varlığınızdan bahsetmedi
+ Bunu da biliyorum babanla o zamanlar ciddi anlamda tartıştık ailevi sorunlar oldu daha ben işlerim yüzünden yurt dışında yaşamaya gitmek zorunda kaldım giderken babanla dargındık yeğenim olarak seni son kez görmeme bile izin vermediler .. Bir süre yurt dışında farklı ülkelerde yaşadım ve tamı tamına 45 yıldır yurt dışındaydım abimi ve yengemin 12 yıl önce trafik kazasında vefat ettiğini yeni duydum ve duyar duymaz seni arama başladım çünkü dargın veya küs de olsak sen bana abim ve yengemden kalan son hatırasın.
-evet o benim amcamdı ..! Bir amcam vardı..! Söyledikleri karşısında adeta dilim düğümlenmişti gözlerimden istemsizce damla damla süzülen yaşlara hakim olamıyordum üzülmeme dayanamayan amcam kalkıp beni o şefkatli kollarına tıpkı babam gibi sardı tabi bende sımsıkı sarılmıştım yıllar sonda hasret kaldığım amcama ..
Daha sonra amcam bana dönerek
+bundan sonra eğer sende kabul edersen benimle yaşamanı istiyorum kızım dedi .
Tabiki bende burada yaşamayı çok isterdim fakat üniversitemle köşkün arasında çok fazla mesafe vardı bu egitim hayatıma engel olabilirdi amcama yönelerek nazikçe
-amcacım burada sizinle yaşamayı çok isterdim fakat üniversiteme oldukça uzak köşkünüz bu eğitim hayatıma engel olabilir kusura bakmayın fakat sizleri ziyarete sık sık gelirim.. dedim .
Amcam da Bu kusurumu anlayışla karşılayarak
+peki kızım ne zaman istersen buyur gel ama bugün akşam yemeğini beraber yesek ne dersin ..? Dedi.
-tabiki de amcacım neden olmasın diyerek tebessüm ettim ..
O da bana tebessüm etti tıpkı babam gibi gülümsüyordu sesi görünüşü tıpkı babam gibiydi ona her bakışda karşımda sanki babamı görüyordum
Hani teyze anne yarısı derler ya amca da baba yarısı gibiydi akşam olmuştu sırf benim için yıllar sonra bu köşkte kocaman bir masa kurulmuş lezzetli çeşit çeşit yemekler yapılmış daha dün ki küçük bir kız çocuğu gibi masaya coşku ve heyecanla oturmuştum hem yiyip hemde bol bol eskilerden konuştuk daha sonra amcam gözleri dolmuş bir şekilde bana dönerek ilk defa bugün doyduğumu fark ediyorum kızım dedi ve gözlerinden süzülen yaşları fark etmemem için hızlı adımlarla lavaboya gitti.
Daha sonra mutlu ve bu güzel gecenin de tabiki sonu gelmişti artık amcama yönelerek müsadenizle ben gideyim dedim amcam her ne kadar istemsizce olsada peki kızım diyerek kocaman sarıldı.