BÖLÜM3

3 0 0
                                    

1 hafta sonra ;
Mezuniyete son 1 gün kalmıştı henüz ne alacağıma karar verememiştim uzun straplez siyah çizgili beyaz bir elbise altına süet platform topuklu siyah bir ayakkabı aldım. Siyah beyaz çizgileri olan bir mini çanta beyaz taşlı küpe kolye ve bilekliklerle kombine ettikten sonra onları yarın için hazır bir şekilde koydum. Yarın benim için zenginlikten az da olsa soyutlanacağım bir gündü yarın benim için hem sevindirici hemde üzücü bir gündü çünkü üniversite hayatımın bana tanıma hakkını tanıdığı bir çok arkadaşımdan ve çok kıymetli hocalarımdan ayrılacaktım onları bir daha belki çok nadiren görecektim ama iyi insanlardı yine de kötü yönlerini bir köşeye bırakıp iyilikleriyle onları daima hatırlayacak ve çok özleyecektim.
Nihayet sabah olmuştu uyandığımda saat 09.00 olmuştu balo akşam 7 de başlayacaktı o vakte kadar hazırlıklar sürüyordu .
Ev çalışanlarım uzun süre sonra mesai başı yapmış iki gündür yine az da olsa dağıttığım evi toplamış kahvaltımı bile hazırlamışlardı varlıkları o kadar güzel bir şey ki hele ki evimin sultanı sultan abla..
Sultan abla 35-40 yaşlarında bana yardımcı olan annem gibi gördüğüm bir çalışanım ailesi köyde kızı burada okuduğu için kızı ve kendisi de burada bizim evde yaşıyorlardı uzun süre kızının okuldan izinli olmasından dolayı köylerine gitmişlerdi onlarla birlikte diğer yardımcılarıma da dinlenmeleri için izin vermiştim ama hepsinin yoklukları ayrı ayrı belliydi.
Bahçıvan Ali amca.. şoförüm Necati..
Temizlik işleri ile uğraşan Aysun, fatma ve Şeyma,
aşçı emine hanım
Onlar olmadan bir öğrenci evi gibi olan evim şimdi bir aile evine dönüşüvermişti.
Elimi yüzümü yıkayıp sofra başına oturmuştuk hep beraber aramızda çalışan patron ilişkisi değil de abla kardeş abi kardeş ilişkisi vardı. hepsiyle böyle olmayı seviyordum. ufak tefek sohbetler eşliğinde güle eğlene kahvaltımızı yapıp
Hepsiyle özlem giderdik.
Sultan ablanın kızı buse de bizimleydi buse 17 yaşlarında düz siyah saçlı zayıf güzel bir kızdı aramızda 4 yaş vardı abla kardeş gibiydik bugün 11 de dersi başlayacaktı sofradan fırladığı gibi hazırlıklarını yapıp geldi
+busecim nasılsın?
- iyiyim yasemin abla siz?
+bende iyiyim canım bir eksiğin ihtiyacın harçlığın var mı ihtiyacın olduğunda biliyorsun burdayım çekinmeden isteyebilirsin
-Şey biliyorum yasemin abla ama size ayıp olur diye diyemiyorum
+ne ayıbı ben senin öz olmasakta ablanım çekinme
- harçlığım kalmamıştı ama .....
Sözünü keserek cüzdandan çıkardığım 200 lirayı eline tutuşturmuştum gençti sonunda eglenmek gezmek isteyecek ihtiyaçları olacaktı .
Gözlerinin içi sevinçten parlayarak teşekkür etti ve çantasını alıp dışarı çıktı okulu ile evimiz arasında çok fazla mesafe olduğu için onu okuluna her sabah necati bırakıyordu arabaya binip gittiler.
Neredeyse öğlen yaklaşıyordu evde hala geceliklerimle pandiflerimle dağınık topuzumla dolanıyordum ne zaman akşam olacak diye ilk karnesini alacak küçük çocuk kadar heycanlı ve sabırsızdım . Akşam olana kadar gün boyu odamda geceliklerimle bilgisayar başında oturup durdum zaman sonunda geçmişti kuaförüm selim bey üzerimi giyinip saçlarımı yaptırmam için beklemişti .
kıyafetime uygun dağınık bir topuz yapıldıktan sonra artık hazırdım saat de 6.30 olmuştu mezuniyet balomun başlamasına yarım saat kalmıştı daha fazla oyalanmadan son dokunuşları da yapıp evden çıktım necati de kapının önünde bekliyordu dış kapıları kapatmamla arabanın kapısını açıp yine her zaman ki kibarlığıyla buyurun efendim dedi ben arabaya bindikten sonra kapıyı kapatıp bindi ve yola çıktık balonun başlamasına son son 10 dakika kalmıştı balo salonunun önünde inip hızlı adımlarla merdivenlerden çıktım salona girdim neredeyse tüm hukuk fakültesi buradaydı o kadar çok kalabalık ve farklı kostümler vardı ki arkadaşlarımı görmekte tanımakta güçlük çektim
Ama onlar beni çoktan görmüş buraya gel diye el sallıyorlardı kafamı sallayarak onaylayıp gülümseyip yanlarına doğru yol aldım onlara doğru ilerlerken tüm gözlerin üzerimde olduğunu farkedip biraz utanmıştım gecenin özelliğinden herkes değişmiş ve olduğundan çok daha güzel olmuşlardı. Leyla ,esin ,senem , görkem ,atuğ ve ben bir masanın başına geçtii  saat 7 olmuştu ünüversite hocalarımız veda konuşması yapmak için kürsiye çıkıp bizlere gelecekte istediğimiz şekilde hayallarimiz yolunda ilerlememizi temenni ettikten sonra alkışlarla eğlence başlamıştı.
Eğlenmekten yorgun ve bitkin düşmüş artık hareket etmekte zorlanıyorduk  oturup uyuklayan mı ararsın uykusuzluktan saçmalayan mı ne yazık ki bende onlardandım saat 01.25  olmuştu eve gitme vakti çoktan gelmiş ve geçmişti bile gün boyu ayakta durmaktan topukludan mahvolmuş ayaklarımın sızısı da buna eklenirse bence gitmeliydim zaten herkes yavaş yavaş toparlanmış kapının yolunu tutmuştu bende bizimkilere ve hocalara tekrardan veda edip kapının yolunu tuttum .
Necati beni görür görmez arabanın içinden fırlayıp kapımı açtı artık evin yolunu tutmuştuk bir an önce eve gidip yarın öğlene kadar uyumak istiyordum  sonunda eve gelmiştik koşarak merdivenden çıkıp içeri girdim sultan hatun uyumamış gelmemi beklemişti  hoşgeldin kuzucum diye tebessüm ederek karşıladı hoşbuldum sultan hatun diye yanağına ufak bir buse kondurduktan sonra çok uykum var sultan hatun çok diyip gülümsedim belli yavrucum gözlerin uykusuzluktan çökmüş hadi git uyu artık iyi geceler diyerek tebessüm etti iyi geceler diyip koşarak odama çıktım üzerimi değiştirdikten sonra kendimi olduğum gibi yatağa attım  yarın güzel bir gün olacaktı artık bir avukat olacaktım tabi en güzeli ise hayallerimi gerçekleştirmek için bir başlangıç olacaktı.

GIZEMLI KIZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin