You + Me.

6.

'Er komt zo iemand bij jullie om jullie informatie te geven over hoe nu verder..' Met z'n allen zitten we aan een tafel in een kamertje, Babette is op het speelkleed in slaap gevallen. Oma zit naast me, Samuel aan de andere kant. Onze handen zijn nog niet ontbonden geweest. 'Moet je niet terug naar B-Brave? ik wil je niet van je werk afhouden..' zeg ik tegen Sam, ik heb hem natuurlijk voor de komende tijd dichtbij me, maar ik snap dat zijn werk ook doorgaat. 'Hé, jij bent nu even veel belangrijker.. Je hoeft dit alleen te doen'. Een mevrouw komt op dat moment binnen en stelt zich voor, maar er gaat zoveel door me heen dat het me niet meer kan herinneren waarvan ze nou eigenlijk ook is. Oma probeert net als ik aandachtig te luisteren, maar het lukt niet. 'De twéé kleinsten zullen voorlopig in een ander gezin worden opgevangen, tot dat we geschikte personen kunnen vinden die de zorg voor hun zou kunnen overnemen' hoor ik de mevrouw zeggen. Meteen ben ik boos 'NEE! Mijn beide zusjes gaan niet weg! Naar niemand niet, ik ga voor ze zorgen.. Als jullie dat nou willen ofniet!' Ik ga staan en wil weglopen, maar Samuel pakt m'n pols en trekt me terug, tegen zijn lichaam. 'Ik ga ze niet alleen laten Sam, ze hebben me nodig!' huil ik. 'Dat weet ik lieverd..' 'Het lijkt me beter dat we hier een andere keer over door gaan praten..' Samuel knikt naar die vrouw. Samuel neemt me mee, wat er om me heen gebeurt kan me even een worst wezen. Ik wil naar huis, nu.

Urenlang liepen de tranen over m'n wangen, het is al savonds laat als ik nog steeds op hetzelfde plekje van de bank zit. Stiekem te wachten tot papa en mama thuiskomen en alles een nachtmerrie blijkt te zijn. Samuel komt met de zoveelste kop warme thee naar me toe gelopen en laat me opnieuw in zijn t-shirt uithuilen. Oma heeft Babette meegenomen naar haar huis, zodat we het elk even op ons eigen manier kunnen verwerken, Samuel blijft gelukkig bij me. 'Sam.. Ik wil ze niet ook nog kwijt..' Samuel kijkt op en draait z'n lichaam, zodat we tegenover elkaar zitten. 'Ik wil niet dat Olivia opgroeit bij vreemde mensen, zij verdient de liefde van mij.. Die wil ik haar geven' Samuel knikt 'Je bent 18 geweest, dus wetterlijk gezien mag je hun voogd worden maar schat..' 'Jij zou precies hetzelfde hebben gedaan toch?' Na een tijdje nadenken knikt hij 'Je hebt misschien wel gelijk.. Je kunt ze niet even kwijt he, dan zorg je dag en nacht voor ze' 'Ik weet dat ik het kan.. maar ik wil jou ook niet laten gaan..' 'Dat hoeft toch ook niet? Ik heb toch gezegd dat je niet alleen bent.. Ik ga je echt niet laten zitten met al die poepluiers en weet ik nog meer' 'Weet je dat zeker?' Samuel komt weer dichter tegen me aan zitten en ik leg m'n hoofd op z'n borstkas. 'Ja.. Samen' Opnieuw komen er tranen, maar dan ook wel 'n beetje van opluchting. Ik ga er voor ze zijn, ervoor zorgen dat ze een onbezorgd leven kunnen leiden, net zoals elk kind dat hoort te doen. 'Zal ik het bad voor je aanzetten?' 'Jaa, ik kom er zo aan'. Samuel kust m'n voorhoofd en loopt de woonkamer uit. Voor het eerst zit ik alleen, pak ik mama haar fotolijstje van het kastje en houd hem stevig tegen me aan. 'Kon ik nog maar even bij je zijn..' Ik huil keihard, tranen blijven maar stromen. Als ik boven de trap oploop richting de badkamer schuif ik de deur van Olivia haar kamertje even opzij, gluur ik naar binnen. Het schattige ledikantje en mama haar zwangere gegipste buik hangt aan de wand. Het voelt gek, maar dat is even gewenning. Zuchtend sluit ik de deur weer en loop ik naar de badkamer. Het bad is gevuld met warm water, schuim aan de bovenkant. Samuel wil de badkamer uitllopen 'Ik wacht beneden op je..' Ik denk na.. Ik wil met hem zijn. Nog voordat hij de deur uit is pak ik zijn arm 'Wil je blijven?' Samuel kijkt me aan, toch we iets verbaasd 'Alleen als je het zeker weet..' Ik knik en begin me uit te kleden. Hij ook. Beide in ondergoed durf ik eigenlijk niet, nog nooit heb ik me naakt gegeven aan een jongen. Langzaam klik ik toch mijn bh bandje los en doe ik mijn string uit. Handen verbergen m'n borsten en m'n buik. Ook Samuel staat naakt, god.. Hij heeft 6 blokjes in z'n buik staan, een gespierd lichaam. Hij komt naar me toe gelopen en streelt mijn bovenarm. 'Je hoeft je niet te schamen.. je bent prachtig..' Langzaam verschuift hij mijn handen naar beneden en kust hij me. Hij pakt m'n hand en stapt zelf in ba, helpt mij ook en heerlijk ga ik in z'n armen liggen. Zachtjes luister ik naar z'n hartslag, zo lag ik vroeger ook bij papa. Alles verdwijnt en val ik in een hele diepe, diepe slaap..