Dreams || SEVENTEEN

=01=

****

Everything looks different. First time ko talaga dito sa Seoul, my family stayed in Busan for 3 years. Medyo mahaba ang biyahe kaya itinulog ko na lang.

Grabe, Seoul is so beautiful, what more ang night view? Gustong gusto ko na makarating sa titirahan namin, I want to settle everything at pagkatapos gusto ko maglakad to be familiar kahit papaano sa Seoul.

Konting kembot na lang talaga, malapit na kami sa bago naming bahay. I can feel it.

----

Wow! Our new house is big! Mula sa outside view ng bahay masasabi mo talaga na sobrang laki nya. Dinaig pa ng bahay na to ang mga previous houses namin.

"Search for your room, honey" said Dad

Hindi na ako sumagot at agad agad tumakbo sa second floor. Not that far from the stairs, nakita ko ang isang kwarto na may pangalan ko "기적 (Miracle)"

When I entered, I'm amazed that this new room of mine is the biggest of all my rooms so far. Maganda rin kasi may bintana naman, kahit hindi ganun kalaki, atleast meron.

Malaki ang kama, closets, cabinets, bathroom and everything's already complete, I just need to arrange my clothes and things.

----

"Get dressed. You're going to school." Sabi saakin ng aking ina as she tossed my new school uniform. The uniform is nice, and I like it, because it looks comfortable.

Sumunod lang ako sa aking ina, I took a bath and got dressed for school. Naninibago pa ako sa mga lugar sa bahay, pero hindi ako naliligaw. The places just felt strange.

Nakita ko naka-ready na si Mom at ang driver namin sa may garahe. I didn't hesitate to ride the car, if not, I'll be late for school.

----

"We're here." Saad ng nanay ko, and yes, nandito na nga kami. Today, I'll be a new student in Moon-Seo University! Kailangan ko lang talaga mag-enjoy dito para naman mas mabilis ako makapag-adjust sa mga tao dito.

"Good morning, Mrs. Jung, this way to the principal's office" saad nung lalaki at turo papunta sa direksyon sa kanan

"Thank you" then mom gave him a smile

----

Matapos namin makipag-usap kay Principal Kim, mom left me. Napag-usapan ni mom at ni Principal Kim ang tungkol sa dorm ng school, "Are there any rooms available, Principal Kim?" Tanong ng aking ina at tumango lang si Principal Kim sa kanyang tanong. I can really understand, why mom decided to get me a room in the dorm, because the school is 2 hours away from home.

Principal Kim toured me around the campus and even showed me my room in the dorm. Nakaka-iyak lang wala akong roommate, pero ayos lang, I'm used to it, being alone.

After showing my room, bumalik na kami sa kabilang building to show me my classroom.

Konting lakad lang ay nakarating na kami sa isang classroom, "This is going to be your room" at kumatok si Principal Kim

When the door opened, the studen---my classmates greeted the Principal Kim. "Good morning everyone, I would like you to meet Miracle Park" I greeted everyone with a smile and entered the room, I thanked the Principal Kim for the tour.

"Oh, hello, Miracle. I'm your class adviser, Choi Taekyung. Please intoduce yourself" medyo nahihiya pa ako kasi bago lang ako dito at wala pa akong ka-close, pero kaya ko to! Park Gi Jeok Fighting!

"Hello everyone, I'm Park Gi Jeok and my english name is Miracle Park. I'm a Korean-Filipina born, American-raised girl, and I hope we'll be close with each-other and please take care of me"

"Welcome, Miracle, duon ka nalang sa likod maupo" I nodded and go to the only vacant seat at the back row.

At pagka-upo ko, "Hi!" Pabulong at masiglang sabi ng seatmate ko

"Uhmm... Hello? ☺️" I answered shyly

Agad nyang inabot ang kanyang kamay at sinabing "I'm Seungkwan. Boo Seungkwan :)" Masaya nyang sabi

"Ah, hi!?! I hope we can be friends! :)" Sagot ko

"Ehem. Mr. Boo and Ms. Park, mamaya na iyan..." Sir Taekyung called our attention and with that we stayed quiet until the whole class is over

----

Nagliligpit ako ng gamit ko ng may tumawag sakin.

"Miracle..." Tawag nya sakin habang naka-talikod ako

"Yes?" Sinagot ko siya pero di parin ako lumilingon

Hanggang sa kalabitin nya ako, at agad ko siyang hinarap "Umm.. Pwede ba kitang maging kaibigan?"

"A-ako? S-sige!! 😁😁😁" medyo nahihiya pa ako

"Don't be shy. Di kita lalamunin or what" sabay irap ni Seungkwan

"Hala siya! Hala! Hala! Iniirapan mo ako?" I asked playfully

"Joke lang syempre! Ikaw naman di ka mabiro.. Tara na, tayo na lang naiwan dito.."

"Oo nga! Tara na! Dami mo dakdak eh" sagot ko sakanya

"Ayan ang mga gusto ko sa baabe eh, yung hindi maarte pag nagsasalita... Tara na! Bongga!"

"Hala, Seungkwan-ssi! Tara na nga..."

At pagka labas namin sa room, may nakita akong grupo ng lalaki. Sheeesshh!!!! Ang gagwapo!!! Pero babae ba yun? Ang ganda nya... Pero bakit naka polo at pantalon?!

"Seungkwan-ssi, sino sila?" Sabay tingin sa direksyon ng grupo

"Yun ba? Nako yan ang pinaka-gwapo at pinaka-mabait na grupo dito sa buong campus. Gwapo na nga, di pa nanakit at gumagawa ng away.."

I had a poker face right away "Tinatanong ko lang pangalan ng grupo..."

"Oh, edi sorry po! Eto naman... Sila yung SEVENTEEN... Bakit? Gusto mo ba makilala?"

"Ayoko nga! Nakakahiya!" I insisted

"Sige bahala ka... Gusto mo sa grupo ko na lang ikaw ipakilala?" Parang suspicious, pero gora lang! Malay mo may gwapo

"Sige! Tara ba!"

"Now na ba?" Tanong niya

"Bukas na.. Pagod na rin ako eh. May gwapo ba dun?" Natatawa kong tanong

"Siyempre ang dami kaya!"

"Oh talaga?!!!!! OMG!!!"

"Bukas na kita ipapakilala, para naman bukas, magpaganda ka.." Sabi nya

"Che! Maganda ako!"

"Edi wow!" Sabay kaming nagtawanan sa sagot nya

"Seungkwan-ssi, nagdo-dorm ka ba dito?"

"Will you please drop that 'ssi'? Just call me Seungkwan comfortably :)" [N: OHA, ENGRISH SI BOO]

"Ummm... Hello? Seungkwan-ah! I'm asking you a question"

"Oo, nagdo-dorm ako, ikaw ba?"

"Me? Yup. Tara na nga gusto ko na matulog"

====

MOON-SEO UNIVERSITY IS JUST A FICTIONAL NAME.