Pinky Promise (Harry Styles Fanfic)

Chapter 8

Ανεβαίνουμε στο δωμάτιο του.Εκεί πριν λίγες μέρες ήταν το δωμάτιο της Λορέιν.Αυτοί οι τοίχοι είχαν γίνει πολλακις μαρτυρες των κοριτσίστικων συζητήσεων μας.Εκεί πριν λίγα χρόνια αποχαιρετιστήκαμε με τον Χάρρυ και κλαίγαμε που θα κάναμε καιρό να δουμε ο ενας τον άλλο.Να 'μαστε τώρα πάλι εδώ. Μόνο που το κλίμα είναι εντελώς διαφορετικό.

"Τι έγινε; Στα έψαλαν ο μπαμπας και η μαμά;"
"Γιατί το έκανες αυτό;"του φωνάζω."Γιατί ειπες τέτοια ψέμματα;"
"Ψεμμα δεν ξέρω τι σημαίνει",με ειρωνεύεται και γελαει ενώ εμφανίζονται τα λακακια που δεν ειχα παρατηρήσει.
"Ότι ειδα με τα μάτια μου είπα."
"Είσαι γελοιος! Ούτε χόρευα σαν πόρνη ούτε την έπεφτα σε κανένα."
"Να σου πω κάτι; Δε με νοιάζει τι έκανες.Έτσι γουσταρα και έτσι είπα.Μπορείς τώρα να ξεκουμπιστεις από εδώ μέσα,να μην ξαναπατησεις το πόδι σου και να μην με ξαναενοχλησεις;"
"Συγγνώμη αλλά εγώ θα έπρεπε να είμαι η ενοχλημένη! Εσύ διαδιδεις μαλακιες για εμένα και απαιτω να πας να πεις ότι τα εβγαλες από το μυαλό σου",ουρλιαζω έχοντας βγει εκτός εαυτού.
"Κοριτσακι για ηρέμησε λιγο."
Με πλησιάζει και αντί να φωνάζει μιλάει σιγανα.
"Κανένας δεν τολμαει να μιλήσει έτσι σε εμένα. Γι'αυτο βουλωσε το για να μη σε κάνω εγώ."

Οκ.Μπορεί ότι να λέει να με τρομάζει αλλά έτσι όπως έχει πλησιάσει και ο τρόπος που μιλάει είναι σέξυ.Πρέπει να φύγω τώρα από εδώ μέσα.

"Είσαι πολύ μαλακας."

Δραπετευω από το χέρι που είχε στηρίξει στη ντουλάπα δίπλα ακριβώς από το κεφάλι μου.

"Και επίσης δεν είμαι πλέον κοριτσάκι."

Κατεβαίνω τρεκλιζοντας τις σκάλες και τα βλέμματα όλων για άλλη μια φορά πέφτουν πάνω μου.Θα σταματήσει ποτέ αυτό;Λεω μέσα από τα δόντια μου καληνύχτα και συγγνώμη και εξαφανίζομαι.Επιστρέφοντας σπίτι οι γονείς μου με περιμένουν στο σαλόνι.

"Δεν εχω όρεξη για οτιδήποτε"τους λεω και ανεβαίνω στο δωμάτιο μου.

κάθομαι στο κρεβάτι παίρνω αγκαλιά το μαξιλάρι μου.Τα χτυπήματα σήμερα ήταν απανωτά. Η δυσπιστία των γονιών μου, η εμφάνιση μου στους Σταιλς, η αντίδραση του Χάρρυ. Πως μπορεί και μου μιλάει έτσι;Τι του έκανα; Ήθελα όσο τίποτε να τον ξαναδώ και αυτός κανει λες και είμαι ο χειρότερος εχθρός του. Και το θέμα είναι ότι δεν ειχα κάνει κάτι.Απλά τον αγαπούσα. Αλλά όχι. Δε θα του επιτρεψω να με κάνει σκουπίδι.Ο Χάρρυ ήταν πολύ σημαντικός για μένα.Όχι αυτος ο Χάρρυ που αντίκρυσα σήμερα.Ο άλλος που είναι βαθιά θαμμένος στο βυθό της ψυχής του.