Learn to accept, forget and forgive
Aanhin mo pa ang pagtitiis ng mahabang panahon kung alam mo namang kakayanin mong bumitaw. Huwag mo ng hintaying puro na lang poot at galit ang nasa puso mo bago mo maisipan na bigyang laya ang sarili mo sa isang katulad niya na di marunong magpahalaga ng nararamdaman mo.
Iba talaga kapag sobrang mahal mo ang isang tao. Lahat gagawin mo para sa kanya. Kahit ang sakit sakit na.
Ang effort hindi natatapos yan, kaya wala kang karapatang sabihin na nagawa mo na ang lahat! Ano ka tamad?
Mahirap magmahal ng taong manhid, dahil kahit sobra ka ng nasasaktan. Wala pa din siyang pakialam.
Mahirap magmahal ng patago , dahil yung sakit na nararamdaman mo dapat mo ring itago.
Yung mas pinili niyong maging magkaibigan na lang, dahil alam niyong doon kayo mas mag tatagal.
Masakit yung sabay kayo bumuo ng magandang alaala. Ngayon, ikaw na lang ang nakaalala at siya nakalimot na.
Wag mo ibabasura ang isang taong pinapahalagahan ka ng sobra dahil may mga basurerong nabubuhay sa mga tinatapon ng iba.
Ang pagiging MANHID ay hindi batayan na hindi ka marunong MAGMAHAL, kundi patunay lang ito na isa ka na sa mga taong takot ng MASAKTAN.
Kaya mo namang mabuhay kahit wala siya. ‘Yun nga lang, hindi na ganun kasaya.
Alam mo yung tipong madaming gustong magmahal sayo. Pero nababaliw ka sa isang taong di makita ang halaga mo.
