Olifantenpapier

Pray for Paris

Allereerst: Dit is mijn mening, geen haat aub.

Ik heb getwijfeld of ik dit wel online moest zetten. Of ik dan geen haat kon verwachten. Of het wel goed opgevat werd. Maar ik doe het toch..

Natuurlijk is het vervelend wat er in Parijs is gebeurd, natuurlijk is het vreselijk, natuurlijk moeten we rouwen om de doden, maar doen we dat voor de doden in Libanon? Voor de doden in Syrië? In Afghanistan of in Irak, Iran of Egypte? Nee.
Neem nou bijvoorbeeld Syrië, elke dagen tientallen doden, al meer dan drie jaar lang. Alleen omdat IS vindt dat de religie strenger moet. Hebben we daar ooit voor geboden, hebben we daar ooit een minuut stilte voor gehad?
Nee.
Wat wij doen is klagen. Klagen dat die vluchtelingen naar een ander land moeten. Die mensen hebben een trauma. Drie jaar lang hebben zij een oorlog meegemaakt, drie jaar lang hebben zij familie zien sterven. Wat doen wij? Klagen dat ze in Nederland komen.

En nu gebeurd er een aanslag in Parijs. Nu vindt de Nederlandse regering het opeens heel erg, alleen omdat ze zo dichtbij is. Vandaag was er een minuut stilte. Natuurlijk is dat goed, natuurlijk moeten we dat doen, maar waarom doen we het dan niet voor de doden in oorlogslanden?
Waarom?

En de kinderen in Afrika, elke dag weer sterven er kinderen, alleen omdat ze geen geld voor eten hebben. Daar denken we nooit aan. Nooit! Het is toch gewoon absurd?

Even voor de duidelijkheid: Ik vind het vreselijk wat er in Parijs is gebeurd. Vreselijk, het kan niet! Maar als je #prayforparis wil zeggen, wil je dan ook aan oorlogslanden en kinderen in Afrika denken? Of er überhaupt even bij stilstaan?
#PrayforParis
#PrayforchildreninAfrica
#Prayfortheworld

Ik wil bereiken dat we eens na gaan denken over anderen landen, waar elke dag heel veel mensen sterven. En niet alleen aan ons zelf denken, omdat het zo dichtbij is.

Dankje