1 saat 45 dakika sonra..
Nihayet o konforlu, bir okadar da yorucu yolculuk bitmişti. Yanımdan bir an bile ayrılmayan bavulumla havaalanından çıktım. Burası büyük bir yerdi. Bense buraya dair en ufak bir şey bile bilmiyordum. Sadece elimde küçük bir kağıtta yazılı adres vardı. Bu adres, kalacağım evin adresiydi. Soruyorsunuzdur Londra'ya daha önce hiç gelmeyen birinin evi nasıl olabilir diye. Babam trafik kazasından ölmeden önce burada bizim için bir ev tutmuş. Bla bla bla. Kısacası, kendime ait bir evde kalacağım.
Hava kararmak üzereydi. Yoldan geçen bir taksiyi durdurup,minik kağıtta yazan adresi okudum. Londra bana büyüleyici gelmişti. Her yeri ayrı güzellikteydi. Benim yaşadığım Amerika'daki minik kasabadan çok daha farklıydı. Taksicinin, ''Geldik.'' demesiyle kendime geldim. Her zaman olduğu gibi taksinin ücretini ödeyip, evin önüne yanaştım. Vay canına! Ufak bir bahçesi olan, pembe renge boyanmış,2 katlı şirin mi şirin bir ev duruyordu karşımda! Babamın zevkine her zaman hayran kalmışımdır. Düşüncelerimi bir kenara bırakıp, elimdeki anahtarla yavaşça kapıyı açtım. Aman tanrım! Bu ev mükemmel. Bavulumu bir kenara bırakıp evi gezmeye başladım.
Evin her odasının hiç olmadığı kadar özenilerek tasarlandığına eminim! 2 katında tamamını dolaştıktan sonra acıktığımı farkettim. Mutfağa gidip bir şeyler atıştırayım dedim fakat, buzdolabı pekte iç açıcı değildi. Çoğu şey çürümüş yemeklerden ibaretti. Gördüğüm tek sağlam şey elmaydı. Sanırım bu akşam aç uyuyacaktım. Kendimi salondaki rahat görünümlü koltuğa attım.
Yarın okulun ilk günüydü ve önümde sadece 2 seçenek vardı.
Ya herkesle tanışıp,kaynaşaktım ve çok sevilecektim. Ya da kimse beni arasına almayacak, tam bir ucube gibi dışlanacaktım.
Ben oyumu 2. şıktan yana kullanıyorum. Neyseki beni bu aptal düşüncelerden göz kapaklarım kurtardı. Nasıl mı? Ağırlaşarak. Sanırım artık teslim olmuştum,yarın yorucu bir gün olacaktı. Rahat bir uyku çekmeliydim...
Sabah lanetler okuyarak sinir bozucu alarmım sayesinde uyandım. Şimdi annem burda olsaydı, beni bu alarm bozuntusu değil,annemin öpücüğü uyandırırdı. Ama yapacak bir şeyimiz var mı? Cevap veriyorum. HAYIR YOK.
Kalkıp banyoda elimi ve yüzümü yıkadım. Güzelce bavulumdan bir şort ve bol bir t-shirt çıkarıp giydim. Saçımıda tarayıp at kuyruğu yaptım,ve bir parlatıcı sürdükten sonra okula gitmeye hazırdım. Kahvaltı mı? Dışarıda yapmayı tercih ederim! Ayağıma converselerimi geçirip, okulun yolunu tuttum.Londra'da tek bildiğim şey sadece okulumun yeriydi. O da evimin hemen yakınında olması sayesinde. Okulumun ilk günü olmasına rağmen hiç heyecanlı değildim.
Nihayet okul kapısına gelmiştim. Bir an önce bugün bitsin istiyordum. Çünkü tüm gözler bende olacak,tüm okul benden konuşacaktı. Bu çok RAHATSIZ edici! Yavaşça okul merdivenlerini çıkarak Bay Collins'nin odasına çıktım.
''Merhaba..'' diye tısladım.
''Merhaba.''
''Ben,Alexis. Alexis Benson. 1 hafta önce konuşmuştuk sizinle. Ben okulunuza yeni kayıt oldum.''
''Ah evet! Şimdi hatırladım. Gel benimle seni sınıfına götüreyim Alexis.''
Bay Collins çok kibar bir adama benziyordu. Umarım fikrim değişmez. Neyseki sonunda sınıfımın kapısına gelmiştik. Bay Collins kapıyı tıklattı ve içeriye beraber girdik.
''Merhaba çocuklar, bu Alexis. Okulumuza yeni kaydoldu. Umarım ona uyum sağlayabilmesi için yardımcı olursunuz. Bayan Marianna,derse devam edebilirsiniz.'' diyip sınıftan çıktı. Bayan Marianna dediğimiz kadın bana gülümsemesiyle,istediğim yere geçme hakkını verdi.
Bende yanını boş gördüğüm,şirin bir kızın yanına geçtim. Bayan Marianna sanırım, tarih öğretmeniydi. O ders anlatırken,yanımdaki kız bana doğru döndü.
''Sınıfımıza hoşgeldin Alexis,ben Diana.''
''Hoşbulduk. Memnun oldum.''
''Seninle iyi anlaşacağız,bunu hissediyorum.'' diyerek sıcacık bir gülümseme koydu ortaya. Dışlanacağım korkusunu Diana çoktan alıp götürmüştü.
YENİ OKULUMADA,YENİ ARKADAŞIMADA ÇOKTAN ALIŞMIŞTIM, SANIRIM LONDRA BENİM İÇİN O KADARDA KÖTÜ GEÇMEYECEKTİ!
DIANA'YI MULTİMEDYA KISMINA KOYDUM,ORDAN BAKABİLİRSİNİZ. BU BÖLÜM BİRAZCIK KISA OLDU AMA DİĞER BÖLÜMLERİ OLDUKÇA UZATMAYA CALISACAĞIM. UMARIM BEGENMİSSİNİZDİR :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Troublemaker Styles!
Fanfiction''Sevmediğin ot burnunun dibinde bitermiş.'' sözünün anlamını benimle birlikte öğreniceksiniz. Nasıl mı? Gelin size birazcık bahsedeyim. Siz hiç nefret ettiğiniz bir grubun ''ukala, arsız, uyuz ve en kıvırcık'' üyesiyle başa çıkmaya çalıştınız mı? ...
