SON NOKTA

Son Nokta -6-

Multide Sedef ( Selin'in ablası )

  ''Abla'' şaşkınlığımı sürdürürken sonunda konuşabilmiştim. ''Evet been. Daha beni ne kadar burada bekletmeyi planlıyorsun?'' dediğiyle kendime gelip sonunda ablamı eve alabilmiştim. ''Senin ne işin var burada? Şu an Ankara'da çalışıyor olman gerekiyordu.'' sırıtarak bana bir süre baktı ve ''Sana süper haberlerim vaar.'' dedi. Heyecan yaratmaya bayılıyor bu kız. 'Ne' anlamında tek kaşımı kaldırdım. ''Bir buçuk ay boyunca sizinle tatil yapmaya karar verdim.'' dediğiyle sevinç dansımızı yapmaya başladık. Evet dışarıdan tam bir özürlü gibi görünüyorduk ama olsun biz eğleniyorduk gerisi önemli değil. ''Bu süper çok eğleneceğiz iyi ki geldin. Hadi gel sana odanı gösteriyim.'' gülümseyerek koluna girdim ve beraber merdivenlerden çıkmaya başladık. Odasının önüne geldiğimizde kapıyı açtım ve önden onun ilerlemesi için elimle odayı işaret ettim. İçeri girdiğinde dikkatlice odaya bakıyordu. Arkasından ben de girdim. Gülümseyerek bana döndü ve ''Burası harika olmuş.'' diyerek sarıldı. ''Annem düzenlemiş ikimizinkini de.'' dedim. Ablamı cidden çok özlemiştim. Yaklaşık 1 yıldır görüşemiyorduk ve en sonunda özlem bitti. Kapı tıklandığında ikimiz de arkamıza döndük. Gelen Emine teyzeydi. ''Kahvaltı hazır hadi gelin kızlar.'' dedi. Ablam birden Emine teyzeye büyük bir özlemle sarılmıştı. Emine teyze de onu çok özlemiş olacak ki o da ablamı sıkıca sarıyordu. Ayrıldıklarında merdivenlerden aşağı inmeye başladık. 

''Annem seni görünce nasıl bir tepki verecek kim bilir?'' 

''Onu bende çok merak ediyorum.'' Konuşmamız biterken çoktan mutfağa gelmiştik bile. Kahvaltı masasını görünce acıkmış olduğumun yeni farkına vardım. midemden gelen sesler de beni onaylıyordu. Ablamla hemen oturduk ve tabağımızı doldurmaya başladık. 

''Emine teyze ablam olmadığı zaman hiç böyle kahvaltılar hazırlamıyordun, darılıyorum ama. Yoksa onu daha çok mu seviyorsun?'' 

''Olur mu öyle şey kızım. İkinizi de çok seviyorum.'' Onu dinlerken tabağımı yarılamıştım bile. Bunu bitirip bir tabak daha hazırlayacaktım daha. Kahvaltımızı bitirince sohbet etmek için bahçeye çıktık. 

''Yüzmek istiyorum tatlım. Bu yüzden yarın denize gidiyoruz.'' 

''Ooo abla planı yapmışsın bile.'' 

''Tabii ne sandın? Burada bulunduğum süre boyunca boş durmak yok.'' 

''Eyvah yandık.'' diyerek güldüm. 

''Damla'ya da söyleyebilir miyim? o da gelsin.'' 

''Damla da kim?'' 

''Arkadaşım. Birkaç ev üstümüzde oturuyor. Çok tatlı biri.'' 

''Tabii tatlım istediğin arkadaşını çağırabilirsin. Hem ne kadar çok olursak o kadar çok eğlenceli olur.'' 

''Süper! Hemen Damla'ya haber veriyorum.'' diyerek telefonumu elime aldım ve Damla'ya mesaj yazdım. ''Ablam geldi. Yarın denize gidiyoruz sen de gel.'' anında cevap veren bir mesaj gönderdi. ''Süper fikir bu. Yarın çok eğleneceğiz.'' mesajı okuduktan sonra ''Tamamdır. Damla'da geliyor.'' diyerek ablama sırıttım. Ablam da bu çocuksu tepkime karşılık küçük bir kahkaha attı. Ablamla hasret giderirken zamanın nasıl geçtiğini anlayamamıştık. Zil çaldığında ablama hemen saklanmasını söyledim. Gelen annem olmalıydı. Ona sürpriz olsun istiyorum. Annem içeri girince hemen yanına gittim ve iki yanağından öptüm. Annem bir şeyler çevirdiğimi anlamış gibi tek kaşını kaldırarak bana bakmaya başladı.

''Annecim bugün davetsiz bir misafirimiz var.''

''Kimmiş o bakalım?'' dediğinde arkamı dönerek ablama seslendim. ''Gelebilirsin.'' ablam yavaş adımlarla buraya doğru gelirken annem şaşkınlıktan ne yapacağını bilemiyordu. Şaşkınlıktan aralanmış dudaklarına ellerini kapattı. Gözleri dolmuştu ama eminim o bunun farkında bile değildi. Sonunda ablam yanımıza geldiğinde annem dayanamayıp göz yaşlarının akmasına izin verdi ve sıkıca ablama sarıldı. ''Kızıım...Çok özlemişim.'' onlara bakarken az kalsın bende ağlayacaktım. Göz yaşlarımı geri gönderip bende yanlarına gittim ve sarıldım. ''Bensiz sarılma olmaaz.'' ablam ''Gel buraya tatlı cadıı.'' diyerek beni kolları arasına aldı. Kahkaha atarak yanlarına gittim ve bir kolumu annemin sırtına, diğerini de ablamın sırtına atarak onlara sarıldım. İkisi de ağlamaya başlayınca sızlanarak geri çekildim. ''Ne sulu gözlü çıktınız ya.''

Hasret giderelim derken çok geç saate kadar oturmuştuk. Sonunda dayanamayıp odama uyumaya çıkmaya kadar verdim. Geceliklerimi giyerek yatağımın içine girdim ve kendimi uykunun kollarına bıraktım. Sabah ablamın sesiyle uyandım. ''Hadi kalk uykucu. Daha hazırlanacağız.'' gözlerimi ovarak banyoya doğru ilerledim. Suyu açtığımda iki kere yüzüme su çarptım. Suyun soğukluğu kendime gelmemi sağlamıştı. Aşağı indiğimde kahvaltı sofrası çoktan hazırdı. Kahvaltımı yaptıktan sonra üstümü değiştirmek ve küçük bir çanta hazırlamak için odama çıktım. Üstüme bir şort ve salaş beyaz bir t-shirt geçirdim. Ayağıma da beyaz converse giyip dolabın karşısına geçtim ve yanıma almak için birkaç kıyafet bakmaya başladım. Çantamı da hazırladıktan sonra telefonumu da alıp merdivenlerden inmeye başladım. İndiğimde ablamın hala gelmemiş olduğunu gördüm. Onu beklerken o sırada Damla'ya mesaj atmaya karar verdim. ''Yarım saate evin önünde ol. Beraber gidelim.'' beş dakika sonra mesaj geldiğinde hiç beklemeden açtım. ''Benim işim çıktı. Siz gidin, ben hallettikten sonra size katılırım.'' Damla'ya onayladığımı belirten bir mesaj attığım sırada ablam merdivenlerden iniyordu. ''Arkadaşın ne zaman gelecek?'' telefonumun ekranını kilitleyip ayağa kalktım ve cebime koydum. ''Onun işi çıkmış. Biz gidelim, o sonra bize katılacak.'' diyerek kapıya doğru ilerledim. 

Neredeyse on beş dakikadır park yeri arıyorduk ve hala bulamadık. ''Şansıma tüküreyim! Bu ne böyle herkes akın etmiş bir tane bile park yeri yok!'' söylenmeme karşın ablam sakin olmamı söylerken birden sözünü kestim. ''Ha. Şurası boş.'' Hemen gireceğim sırada bir araba park etti. Az kalsın çarpıyordu hayvan! ''Oha, oha!'' diyerek sinirle arabayı durdurdum. Birden frene basmamın etkisiyle biraz öne doğru gitsek de umursamadan kapıyı açtım. ''Sakin ol Selin! Gel şuraya başka bir yer buluruz biz.'' Kapıdan çıkarken ''Sen sus abla. Şimdi gösteririm ben ona!'' dedim ve ona doğru ilerlemeye başladım.'' Dikkat etsene lan. HÖDÜK! Orası benim park yerimdi hem. Kaç saattir burada park yeri arıyorum ve tam bulduğum sırada hıyarın biri gelip yerimi kapıyor. Üstelik az kalsın bana çarpıyordun...!'' diyerek bağırdığımda hala arabadan inmemişti. Sinirle arabanın camına tıkladım.''Şşşt kime diyoruum? Açsana ya kapıyı!'' Sonunda kapıyı açtı ve indi. Gözlüğü artist artist çıkardığında neden hiç şaşırmadım acaba?    

MERHABALAR BİRBİRİNDEN TATLI OKUYUCULARIM ;) SINAV HAFTASINDA OLDUĞUM İÇİN BÖLÜM GEÇ GELDİ KUSURA BAKMAYIN.. RİCA ETSEM BÖLÜMÜ BEĞENİP YORUM YAPAR MISINIZ? ÇOK TEŞEKKÜRLER...SEVİYORUM SİZİİ...

NOT: RİCA ETSEM HİKAYEMİZ İÇİN KAPAK TASARLAR MISINIZ? YA DA UYGULAMA İSİMLERİ ÖNERİR MİSİNİZ? TEŞEKKÜRLER :)

SORU VE İSTEKLERİNİZ İÇİN SONOKTAA ADLI İNSTAGRAM HESABINDAN ULAŞABİLİRSİNİZ...