In plaats van dat ik op het krukje mocht zitten zat ik nu ergens ver buiten het beeld van de jongens. Ik praatte met de cameramannen en staarde verder een beetje voor me uit. Wanneer ik ook maar iets van een stap in de richting deed naar de jongens kreeg ik meteen een dodelijke blik van Charlotte. Ik besloot maar naar de kleedkamer te gaan waar ze straks toch heen zouden komen. Ik dronk daar rustig mijn drinken op terwijl ik een beetje door de kamer heen keek. De muur hing vol met allemaal foto's van bekende mensen samen met de dj's van Capital. One direction stond er ook groot op, zelfs al vanaf de eerste keren dat ze er waren. Op een gegeven moment opende de deur en ik schrok me kapot. 'Lotteeeee', hoorde ik een hele bekende Ierse stem roepen. 'Niaaalll', zei ik terug en ik draaide me om naar de deur waar inmiddels de rest van de jongens ook doorheen kwamen. Ze gingen op de bank zitten en ik besloot om daar tegenover op een stoel te gaan zitten. 'Charlotte is mad babe', zei liam zachtjes. 'I know, but I did nothing, I was just listening'. 'Yea we know, it's a bit weird that she is so rude', zei Harry. Ik knikte. 'It's my first day and they are already hating me', zei ik met een trillende stem. 'Aaahh no they don't', zei niall en hij kwam naast me zitten, de stoel was niet heel groot maar het paste net. 'They are stupid if they hate you', zei hij terwijl hij mij een knuffel gaf. Ik glimlachte en keek hem aan. Hij glimlachte terug maar ons momentje werd al snel verstoord toen Charlotte als een soort holbewoner binnen kwam rennen. 'Lotte come here you need to work', zei ze schreeuwend. Ik zag louis pijnlijk kijken door haar geschreeuw en daarom moest ik lachen. 'If you are laughing its directly over for you, this is one of the 10.000 reasons I don't like internship students arghh', zei ze volkomen geërgerd. 'Well sorry, I'm coming', zei ik en ik draaide me om naar de jongens. 'Hopefully I'll see you soon', zei ik terwijl ik naar de jongens zwaaiden. 'Wait lot', zei niall. 'We need to go in a few minutes and I was wondering if you want my num', verder kwam hij niet want ik werd bij mijn arm gegrepen door Charlotte. 'Stop flirting, come here', zei ze schreeuwend en ze rukte me mee. Ik keek niall met grote ogen aan en hij wilde achter mij aan gaan maar de bodyguards sloten de deur met een klap dicht. Ik wilde terug rennen maar ik kon dat niet maken, dan was ik er zeker van dat ik weer terug naar huis moest. Ik liep teleurgesteld achter Charlotte aan. 'Smile, cuz you are going to do your first interview now', zei ze terwijl ze mij aankeek. 'Wait what, I didn't know I was going to do an interview', zei ik. 'Well you know it now, so good luck', zei ze kortaf. Ik was volledig beduusd van hoe ik werd behandeld maar voordat ik iets kon zeggen of iets kon doen waren we al in de studio beland. Ik werd op een kruk gezet, kreeg een lijst met vragen en ik moest beginnen met een interview met iemand waar ik niet eens de naam van wist. Ik hield het maar zo oppervlakkig mogelijk en stopte er af en toe wat humor in. Charlotte was gelukkig nergens te bekennen dus ik kon een beetje mijn eigen gang gaan. Ik had alle vragen uitgewerkt en toen het afgelopen was besloot ik om terug te gaan naar de kleedkamer waar One Direction had gezeten. Ik liep door de lange gang en vond toen de deur van de kleedkamer. Ik hoorde nauwelijks geluiden dus ik zag het al somber in. Ik opende de deur en inderdaad er was niemand meer. Ik plofte neer op de bank en staarde naar de spiegels die aan de zijkant van de muur stonden. Ik zuchtte diep en wilde opstaan totdat ik een klein briefje zag liggen op de tafel rechts in de hoek. Ik liep ernaar toe en opende het papiertje dat er lag.
'Hiii Lotte, we will say a massive thank you for your happiness and your lovely words. We had a nice time. Niall said you are a big fan so this is for you. Hopefully we will see you soon. Lots of love. x One Direction.'
Onder de tekst stonden alle handtekeningen van de jongens. Ik kreeg tranen in mijn ogen en ik vouwde het papiertje op en stopte het in mijn broekzak, niemand mocht dit zien, dacht ik bij mezelf. Ik was nog steeds alleen in de kleedkamer en ik besloot mijn planning erbij te halen om te kijken wat ik straks zou gaan doen. Het was allemaal iets veranderd doordat ik nu ineens een interview moest doen en ik had meteen een aangepaste versie gekregen van Charlotte. De tijd ging wel snel, ik wilde zo snel mogelijk naar huis. Gelukkig hoefde ik geen grote dingen meer te doen, ik had nu een half uurtje pauze en daarna zou ik mijn interview gaan bespreken. Ik liep de kleedkamer uit en ging in de kantine zitten. Ik pakte mijn telefoon en keek op twitter of de jongens nog iets nieuws hadden getweet. Er stond nog niks, ze waren sowieso druk bezig met promo's voor het nieuwe album. Na 20 minuutjes besloot ik alvast naar de kamer te gaan waar mijn bespreking zou plaatsvinden. Ik liep weer door de grote gang naar een klein kamertje in de hoek van het gebouw. Er was nog niemand dus ik wachtte buiten de deur. Op een gegeven moment kwam er een man aan samen met charlotte, ik kende de man niet en de manier waarop ze naar mij keken vond ik best wel angstaanjagend. De man keek mij aan en stopte precies voor mijn neus. Hij was vele malen groter dan wat ik was en hij stak zijn hand uit. 'Hello, i'm mrs Johnson, I'm the boss of Capital FM'. Ik kreeg een brok in mijn keel, dit kon niet veel goeds beloven. Charlotte stond ondertussen met een grote grijns te kijken en we liepen met z'n drieeën naar binnen. Ik had mezelf inmiddels al voorgesteld en ik ging tegenover hun aan de tafel zitten. 'The reason I'm here is because of your interview with One Direction'. Ik kon amper nog iets doen, ik keek hem verstijfd aan en knikte. 'I heard that your behavior was not that right, you were a sort of flirting with the boys if I have to believe Charlotte here'. Ik keek de man verbaasd aan. 'I wasn't flirting with the boys, I was just talking with them and asked them some questions how they were feeling'. Charlotte sprong er meteen tussen. 'No she was continu doing other things than work and asking weird questions to the boys', zei Charlotte. 'What no, thats not true mrs Johnson', zei ik beleefd terug. Hij knikte. 'Well based on what Charlotte said we decided that your internship is over now, thank you for being here today but we can't work with people like you'. 'Wwhaatt', zei ik stotterend. 'You heard me right Lotte, I'm sorry'. Ik zag inmiddels het genot van Charlotte haar gezicht afspringen. 'Sorry but this is ridiculous', zei ik. 'I'm not going to start a discussion, see you later', de man stond op, gaf me een hand en liep het kamertje uit. Ik keek met open mond naar Charlotte die blijkbaar genoot van alles wat er gebeurde. 'Sorry Lotte, you need to find something else I guess', zei ze half lachend. 'What about my room here, can I stay there?' vroeg ik terwijl ik haar met grote ogen aankeek. 'Oh yea, you can stay there for 2 weeks, so we give you some time to find something else'. 'Alright, thank you', zei ik kortaf. Ik was er helemaal klaar mee, hoe kunnen ze iemand na 1 dag al wegsturen?
JE LEEST
'Living the Dream' // N.H
Fanfiction'A dream is only a dream until you decide to make it real'
