Alison pov.
'Zou ze me gezien hebben?' Dacht ik, 'Wat als ik er niet was?, zou Spencer dan dood zijn?' Ik weet het niet, ik ging op de stoel zitten en ik kijk uit het raam, niemand... zoals gewoonlijk, in Lostwood komt bijna niemand... Daarom zat ik hier, het enigste waar ik nu aan kan denken zijn: "Aria&Spencer" ik liep weer naar de spiegel, hij was helemaal gebroken maar kon mezelf toch nog een beetje zien, ik zag er vermoeid uit, Pfft, geen wonder ik ziet hier al 2 jaar een traan glijd langs mn wang, ik veeg hem weg, ik keek weer uit het raam en zag in de weerspiegeling mezelf, weer een traan gleed langs mn wang, "Ben ik echt zo'n monster?" vroeg ik mezelf af.
-Flashback-
Ik liep met Aria langs het Rosewood Park, "Aria... Alison" hoor ik achter ons we draaien ons om, het is Loser Mona, we rennen weg, ik hoorde nog in de verte "wacht please" we rennen veder "Zijn we van haar af?" lachte Aria en keek me aan, "Ja" we liepen veder "Is dat je... vader Aria?" ik keek haar vragend aan "Eh.. ik denk van wel" we zagen Byron en Meredith dichter bij elkaar komen, ze zoende elkaar, Byron keek naar achter en zag ons.
weer een traan rolt langs m'n wang, Ja dus... ik keek naar achter en zag de rode jas hangen, ik pak m'n jas, ik pak al m'n spullen en ik loop naar de balie, ik schrijf me uit, "Zo, dat is gedaan" zei ik,ik start de auto en rij naar Ravenswood, ik stap uit de auto en ik zoek een woonplek, ik liep door de regen. ik loop veder, effe later zie een jongen, "Hey" zeg ik, hij kijkt me aan "hey" zegt hij "Ehh.. Is er m... Misschien nog een plekje waar ik kan slapen?" vraag ik, hij kijkt me aan "Eh ja hoor, ik heet trouwens Byron" en hij stak z'n hand naar me uit, "Ik heet Alison" zei ik en schudde zn hand, het was een stil momentje, hij komt dichter naar me toe, hij zoende me, het voelde verkeerd maar ik stop niet, hij lacht naar me, "Kom maar, ik stel je wel aan iedereen voor", ik zag een meisje met paars haar het liep tot haar schouders, ze liep naar me toe "Hey, ik het Molly" zei ze en lachte naar me, ik lachte naar haar en ik zei "Hey" we liepen veder, ik zag een jongen met een spinnenweb tattoo, "Dit is Bug, hij praat niet zo veel" zei Byron en wees naar de jongen, "Hier kan je slapen" zei Byron en wees naar een bed, "dankje" zei ik.
Het is avond, ik word wakker eerst zag ik nog niks en was alles vaag, maar ik zag al wat beter, ik zag Byron en Molly met m'n tas aan het rommelen, ik liep naar hun toe en trok een mn tas "Laat los!" schreeuwde ik, en ik trok nog harder. Byron deeuwde me tegen de muur, "LAAT ME NU LOS, EN GEEF ME TAS!" hij stak een mes in me been, ik viel neer, Byron en Molly rennen weg, alles word vaag.
Ik werd wakker, ik was vergeten wat er was gebeurd, ik voelde pijn in m'n been ik keek naar me been en zag het bloed, ik herinnerde het me weer, ik ging zitten, tranen rollen weer langs m'n wangen, 'Het ging alleen maar op m'n spullen' zei ik in m'n hoofd.
