sözüm meclisten içeri

ulan izmir

Ulan İzmir

Ulan izmir
Napıcam ben senle
Nasıl anlaşıcaz söylesene
Bazen şımarık bi evlat gibisin
Bazen alkolik bi baba
Lan bi gün güldürmedin be
En soğuk gecelerinde
Dışarda bıraktın hep
En karanlık gecelerinde
Yalnız kaldım
Her türlü belayla tanıştık sayende
İhanetin kahpeliğin
Dibini gördük
Doyduğumuz günler
Tartmadı hiç açlıklarımızı
Çocuktuk
Ölülerden toplardık harçlıklarımızı
Ulan izmir
Yine de vazgeçemedim senden iyimi
Hani yok mu o kavak yolların
Aşıklara mesken
Sabahları boyoz kokusu
Tadına doyulmaz
Misket lokması
Ulan izmir
Nazlı manita gibisin
Teslim etmezsin de kendini
Bulutlar bile
Kar dökmez üstüne
Görmek için dekolteni
Ulan izmir
Tüm şehirleri kıskandırır
Mavi ile yeşilin
Ne de güzel duruyor boynunda
Kordondan şal'ın.