sözüm meclisten içeri

yaşamaya alıştım

yaşamaya alıştım

beni dağlara sorsana
senin için dağlar aştım
beni yollara sorsana
en uzun yollardan geçtim
çöllere sor beni
gözyaşlarım tükettim
ama beni bana sorma
ben kendimi kaybettim

beni mahpuslara sorsana
aylarca orda yattım
beni hastanelere sorsana
çıkınca yaralandım
meyhanelere sor beni
içtim içtim ağladım
ama beni bana sorma
ben de beni aradım

beni dostlarıma sorsana
hep senden bahsettim
beni ağaçlara sorsana
dalında seni bekledim
gölgene sor beni
çünkü yanımda hissettim
ama beni bana sorma
ben de beni bilmedim

beni falcılara sorsana
büyülere karıştım
beni kuşlara sorsana
bir onlarla yarıştım
çiçeklere sor beni
tüm doğayla barıştım
artık beni bana sor
yaşamaya alıştım...