A/N:
May nagbabasa pa ba neto? Comment ka naman oh. Vote ka na din pag nagustuhan mo. :*
------------------------------------------------------Bebelabs
Nandito ako ngayon sa school ngayon. Maaga akong pumasok ngayon. Hindi naman ako ganto dati. Minsan nga sinasadya ko pang magpalate eh. WEIRD Gela.
Pag pasok ko sa cafeteria nakita ko si Janella na nakatunganga. May coffee sa table nya.
"Nella!" sabi ko nang makaupo ako sa harap niya. Mukha siyang nagulat sa presensya ko. "May problema ka no? Common spill it" nakangiti ko pang dugtong kilalang kilala ko na si Janella. Childhood friend ko siya maliban kay mommy siya din ang nakakaalam ng mga sikreto ko. At dahil kilala niya ako. Kilalang kilala ko na din siya.
"A-ahm gela, posible ba akong magkagusto kay Paulo?" Sabi niya ng medyo hindi mapakali. "Paulo? You mean yung may gusto kay Monica?" Si Monica ay isa din sa mga kaibigan namin pero hindi naman namin siya ganon kaclose. "Yeah! I don't know be. Kagabi tinext niya ako. Gusto niya daw na tulungan ko siya ligawan si Monica. Dun ko narealize na nasasaktan na pala ako. Gusto ko na pala siya." sabi niya na kasunod non ang pagtulo ng kanyang luha.
"Hush now Nella" yun nalang yung tangi kong nasabi. Kasi kahit ako hindi ko alam kong ano ba ang dapat kong ipayo sakanya.
"Nakokonsensya ako be! Hindi ko dapat to nararamdaman. Monica is our friend. Tapos parang nakiki apid ako kay Paulo" humihikbi niyang sabi. "Shh No! Hindi ka ganon. Ahm iwasan mo nalang muna siya be." Hindi ko talaga alam kong ano ba ang dapat kong sabihin.
"Paano? Gusto niya ako ang maging tulay sa panliligaw niya kay Monica" tumigil na sya sa pag-iyak pero andun parin yung bakas na galing siya sa iyak. "Ako nalang bahala sakanya ok? Hush now! Everythings gonna be alright" sabi ko nang nagpatahimik naman sakanya.
"Thankyou be. Dabest ka talaga" niyakap niya ako at binaling nalang namin sa pagkain ang lahat para makalimot.
"Okay Class Dismiss" sabi ni Ma'am Garcia hudyat na tapos na ang klase ko ngayong araw.
"Gela Grace! May naghahanap sayo sa labas. Evo daw ang pangalan" sabi ng kaklase kong babae. Tumango nalang ako bilang sagot.
Lumabas na din ako para tingnan ko nandyan ba talaga si Evo. Nakita ko siya nakasandal sa isang poste. Dubdubdub calm down Gela si Evo lang yan.
"EVO!" Sigaw ko. Dahil mukhang hindi niya ako napansin. "G-gela! A-hm b-busy ka ba?" Tanong niya na medyo utal pa. "Hindi naman bakit?" Nakangiti kong sagot. "Ahm pwede ka bang mainvite sa bahay? kong ok lang sayo" hiya niyang sabi.
Dapat na bang ako magtiwala sa sakanya? Halos isang buwan palang simula noong magkakilala kami.
If i got locked away and we
Lost it all today tell me honestly
Would you still love me the same?Sa pag-iisip ko kong sasama ba ako kay Evo ay halos mapatalon ako ng marinig ko yung ringtone ng cellphone ko. Senyales na may tumatawag. Nakita ko sa caller ID na si mommy ito.
"E-vo! Excuse lang saglit ah." Hindi ko na siya hinintay pang sumagot. Tumakbo na agad ako ng medyo malayo sakanya at sinagot ang tawag.
"Mom" pauna kong salita.
"Baby pauwi ka na ba? Nandito ang mga tita mo pati ang mga pinsan mo. Dito sila for a week. Umuwi ka ng maaga para maitour mo sila" aniya ni mom. Naririnig ko ang pag-uusap ng mga pinsan ko sa background. "Okay mom. Pauwi na ako. Seeyou later bye." Binaba ko na ito at bumalik sa pwesto ni Evo."Ano pwede ka ba?" Tanong niya ulit. Ow shit. Pano na to? Niyayaya nha pala ako ni Evo nawala sa isip ko. Sorry Evo.
"A-ah Evo. Im sorry ano kasi dumating yung mga pinsan ko. Kailangan ko makauwi ng maaga." Medyo nahihiya king sabi. Bakit ko ba kasi nakalimutan tsk!
"Ganon ba? Nextime then?" Aniya
"Yeah! Nextime. Bye!" Sa sobrang kahihiyan tumakbo na ako palabas ng school.Pag-uwi ko nakita ko sa agad ang mga pinsan kong nanunuod sa sala.
"Hi, gela. Nandito kana pala" bati sakin ni Eunice pinsan ko. "Ang ganda pala dito sainyo. Ang daming matataas na gusali. Samantalang dun sa probinsya puro puno lang nakikita ko" dugtong niya pa habang ngumunguya ng Chichirya.
"Hahaha. Madami pang magagandang tanawin dito hindi lang ito bahay namin Nice!" Halakhak kong sabi. "Punta tayong Mall of Asia maganda daw dun eh." Singit naman ni Althea sa aming magpipinsan siya ang pinaka bata.
"Tama na nga muna yan! Mamaya niyo na yayain si Grace. Pagod yan sa school." Sabi ni Kuya Christian. Nandito pala siya! "KYAAAAAH! Kuyaaaa! Kamusta kana? Hindi ka manlang nagsabing nakauwi kana. Imissyousomuch!" Tinakbo ko ang natitirang pagitan namin ni Kuya Christian at mahigpit ko itong niyakap. Miss na miss ko sya.
"So siya lang ang namiss mo?" Humahalakhak na sabi naman ni kuya Christianie. "OMG! KUYAAAA! Tianieeee! Syempre namiss din kita. Sobra!" Si kuya Christian at Kuya Christianie ang magkakambal. Naalala ko nung elementary pa lang ako silang dalawa yung umaaway sa mga nambubully sakin. Kesyo wala daw akong tatay.
"Ang daya nyo hindi manlang kayo nagsabi na nandito na pala kayo sa Pinas. Edi sana ako mismo ang sumundo sainyo sa airport." Nagkunyari akong nagtatampo. "Sinandya namin yun Grace para masurprise ka. Hahaha" aniya ni kuya Christian.
Nagyakapan ulit kami ng sobrang higpit. Nagkamustahan kong anong mga ginawa nila sa US.
Busy kami sa pag-uusap ng biglang nag ring yung cellphone ni Kuya Christianie.Bebelabs, bebelabs, bebelabs,
Hindi kita iiwan. Bebelabs,
Bebelabs, bebelabs. Hindi kita
iiwan, hindi kita iiwan. Lagi
Laging maasahan, Araw-araw
Panay lambingan. Mga ngiting
Walang kasing tamis, araw-araw
Akong magpapakiss."Ops! Waiy lang" aniya. At lumayo upang sagutin ang kanyang telepono.
Habang nanunuod. Naisipan kong mag group message at ihashtag ang #bebelabs na LSS ako sa ringtone ni Kuya Christianie.
Be with your family is one of the best feeling. <3
#Bebelabs
SEND TO MANY!
Wala pang iaang minuto na na send ko yung group message ko ng nakatanggap ako ng mensahe.
Sinong bebelabs? :D
Ang mesahe ay galing kay Evo. At yun yung sabi niya. Wala namang meaning yung bebelabs na yun ah.
To: Evo
Ha? Wala oy. Kanta yun na LSS ako. :)
Fr: Evo
Wew? Sabihin mo na. Ako nga hindi naglilihim sayo eh. Samantalang ikaw naglilihim. :(
Sht Evo. Wala naman talaga yun. maniwala ka naman please!
To Evo:
Kanta lang talaga yun promise!
Fr: Evo
Wala talaga? Okay. From now on. Ako na yung bebelabs mo. ;)
dubdudbdub! Huminahon ka heart please lang!
Fr: Evo
Okay boss! Bebelabs. ;)
Hays bebelabs este Evo. You driving me crazy. dubdubdub!

BINABASA MO ANG
She Left Hanging
Ficção AdolescenteHindi sa lahat ng pagkakataon masaya. May mga pagkakataong akala mo masaya na. Yung tipong perfect yung akala mo siya na yung nakatadhana. Yun pala hindi pa. Gela Grace Montes is my name. Tunghayan nyo ang aking istorya. kung paano ako naging masay...