Het leven van een tienermeisje : Emma

Waarom?

Maandag op school zag ik hem staan, raad eens wat hij met me dee? (Jullie denken waarschijnlijk allemaal' hij kwam je kussen') DUS NIET. Hij negeerde ME. Wie doet dat nu, ik was echt boos, ik gaf hem boze blikken doorheen de dag. Ik zag Nienke en Nina niet op de speelplaats dus zat helemaal alleen. Die avond hoorde ik waarom dat ze niet op school waren, ik begon te huilen toen ik het zag. Ze waren in een auto-ongeluk geraakt en hadden een hersenbloeding. De volgende dag op school zag Ward me huilen en hij kwam naar me toe. Ik was nog steeds boos op hem, hij kwam bij me om me troosten hij vroeg hoe het met me ging. Ik antwoordde zo grof als ik toen maar kon en zei : 'wil je nu wel met mij iets te maken hebben', om het nog erger te maken vroeg hij me waarom ik zo boos op hem was, ik zei: 'dat weet je goed genoeg, mij negeren de hele dag.wie doet dat,hoe onbeschoft kun je zijn.' Hij zei dat het hem spijt, maarja zou jij dat geloven? Dacht het niet he. Ik was de komende weken nog steeds boos op hem, tot dat ik eigenlijk geen keuze mueer had voor hem niet te geloven. Want de examens kwamen er aan en ik ben slecht in wiskunde dus had de leerkracht aan hem gevraagt om mij bijles te geven. Conclusie hij moest bij mij thuis komen en me les geven, ik werd sowieso afgeleid dat wist ik nu al. Het was vrijdag en vrijdags kwam hij me bijles geven. Ik verzorgde me expres niet die dag en dee in men pyjama open. Hij bekeek me raar aan en ik zei tegen hem ' zo zie ik eruit als ik niet op school ben, geraak er maar aan gewend als je me les gaat geven'. Hij zei niets meer, toen hij weg was checkte ik nog even men Facebook om te kijken of er nog nieuws was van Nienke en Nina. Toen zag ik dat ze in een coma lagen blijkbaar hun toestand was verslechterd. Ik wou niet naar school gaan maar het waren bijna examens dus ik moest wel. Waarom gaat alles slecht met me?

Einde van dit deel, ik wil Jana De Dobbeleer bedanken voor het idee van dit hoofdstuk