Tenefüslerde hep birşeyler ısmarlıyordu.
Okul bahçesinde sürekli yanıma geliyordu.
Sınıfta beraber sınava hazırlanıyorduk.
Beni izlediğini fark ettim. "noldu" diye sordum. "gözlerin çok güzel" dedi.
Biraz utanmıştım. Ondan sonra Okul kantininde karşılaştık.
Yanıma geldi. "bugün müsait misin?" dedi sonra cevap beklemeden devam etti '' eğer müsaitsen bir yerlere gezmeye gidelim mi? " dedi gecistirmek istedim" soz veremiyorum ama belki" dedim.
Zil çaldı. Sınıfa geçtik. Bir türlü peşimden ayrılmıyordu.
Yanıma oturmuştu." Sen istemiyorsan benim için sıkıntı yok "dedi ." ya isterim de deyip duraksadım.
Hiç tanımadığım biriyle nasıl güvenip uzaklara giderdim.
Ama çok iyi birine benziyordu. Ama yinede güvenemezdim.
Neyse bir bahane bulup geçiştiricektim. Ertesi gün yine karşılaştık.
Okul çıkışında yanıma geldi. "Düşündün mü?" hafifçe gülümsedim. Bu ne evet ne de hayır demekti. Konuyu değiştirdi.
Yarın şehir dışına çıkıcam. WhatsApp 'ın var mı?Dedi. Var desem sürekli beni rahatsız edecekti.
Ama olsun yinede vericem. "var ama internet' im yok" dedim.
Tamam kontur de olur ama Numaran yok "dedi.-veriyim mi?dedim." ver "" 05.........".
"Ben gidiyorum sonra görüşürüz. "" görüşürüz ".
Eve gittim ve onu düşünmeye başladım.
Daha düne kadar benim için bir hiçken şimdi nasıl onu düşünürdüm. Bir yere gitme teklifini düşünmeye başladım.
Ama olsun kararımdan dönmiycektim.
Telefonla beni aradı." - alo - efendim dedim. "nasılsın?" dedi. "iyiyim sen?"dedim. - bende iyiyim sağol bugün müsait misin? Seni görmeden geçirdiğim her dakika boğazımda düğümleniyor.
- hayır maalesef müsait değilim. Dedim.-peki bir şey istiyor musun? - yok teşekkürler, dedim." bugün şehir dışına çıkıcam.dedi.
"Hmmm görüşmek üzere" "görüşürüz ".
Aslında müsaittim ama onu unutmak istiyordum.
Çünkü onu her gördüğümde aşık olacağımdan korkuyordum.
