The darker side of Violetta.

Jak Violetta poznała Sebastiana

dwa tygodnie wcześniej...

Wczoraj poznałam Sebastiana Forbsa. Jest on niezwykle przystojnym mężczyzną, emanuje od niego siła i dobroć. Kiedy patrzyłam w jego oczy, gdy prowadził uprzejmą rozmowę z panem Hopkinsem, moje serce zaczynało szybciej bić. Kiedy się uśmiechnął, już wiedziałam, że jestem w nim zakochana bez pamięci. Z każdym wypowiedzianym przez niego słowem obraz innych chłopców w mojej głowie blakł. Nie mogłam przestać o nim myśleć. Kiedy unosił brew i...

-Violetto! czy ty mnie w ogóle słuchasz? - z rozmyślań wyrwał mnie głos mojej przyjaciółki 

-Oczywiście,  że tak.

-Doprawdy? Więc powtórz to, o czym Ci teraz opowiadałam. 

-Och, Scarlett cały czas rozmawiamy o twojej sukni, którą zamierzasz założyć na bal w przyszłym tygodniu.

-Violetto, od godziny opowiadam Ci o tym jak Bethany Williams zachowywała się jak dziewka uliczna na balu u pana Daviesa.

-Przepraszam, ale nie mogę przestać myśleć o Sebastianie Forbsie. 

-Moja Droga to naturalne, zakochałaś się w nim. 

dzisiaj...

-Jak to możliwe, że tak przystojny mężczyzna tańczy tak okropnie, Sebastianie?- zapytałam, śmiejąc się przy tym serdecznie. Byłam na balu i tańczyłam z mężczyzną z moich snów.

-Jak to możliwe, żeby tak piękna panna była tak bezpośrednia?- odpowiedział, również się uśmiechając.

-Na lekcjach etykiety uczono mnie, że odpowiadanie pytaniem na pytanie jest bardzo niegrzeczne.

-W takim razie muszę odpowiedzieć. Najzwyczajniej w świecie kiedy jestem przy Tobie, moja najdroższa panno Violetto, nie mogę myśleć o niczym innym poza Twoimi oczami i zapominam kroków.

-Sebastianie, jesteś niepoważny- powiedziałam uśmiechając się.

-Ale czy nie uważasz, że właśnie to czyni mnie tak wyjątkowym? 

-Masz rację, to dzięki temu panny chcą Cię jak najszybciej zaciągnąć przed ołtarz.

-Ale ja chcę tylko jednej kobiety, Ciebie. - powiedział uśmiechając się nieśmiało. A ja traciłam oddech, widząc szczerość w jego oczach - Violetto, wiem że powinienem najpierw poprosić o to twoich opiekunów, ale czy uczynisz mi ten zaszczyt i zgodzisz się oddać mi swoje serce na zawsze? -