It' always been you

Κεφαλαιο 6ο

"Ηρθααα " φωνάζει η Άνθη και κλείνει την πόρτα πίσω της

"Ει" χαμογελω και κάθεται στο κρεβάτι μαζί μου

"Θα βγω με τον τύπο που'' θα καθαρίζω τον λαιμό μου και συνεχιζω " ξέρεις έπεσα πάνω του "

Γελάει σατανικά και τρίβει τα χέρια της

"Μυριζομαι ρομάντζο" λέει τραγουδιστά

"Όχι απαραίτητα έξυπνο παιδί "

Ισιωνει την πλάτη της και ανακαθεται οκλαδων

"Τι σκέφτεσαι να του κανεις του ανθρώπου ;" λέει σοβαρά και την κοιταω καλύτερα

"Τίποτα θα σου εξηγήσω το βράδυ που θα γυρίσω "

"Θα ξαπλώνουμε θα μιλήσουμε για το ραντεβού σου και μετά θα φιλοσοφισουμε;" λέει τσιρικτα και γελαω

"Όχι ραντεβού αλλά ναι τα υπόλοιπα θα τα κάνουμε" της λέω και πάω προς το μπάνιο

"Να μην ξεχάσεις να ξυριστείς Μάγια μην σε δει ο άνθρωπος και τρομαξει " λέει δυνατά και γελάει

Την λατρεύω

" Θα σε εστελνα στο Διάολο αλλά θα σε έχω καημό αν έφτασες ή όχι " της λέω γλυκά και μετά της χαμογελω ειρωνικά

"Να γιατί εμεινες μπακουρι σε όλο το Λύκειο " λέει και μου βγάζει την γλώσσα

Είμαι με το μπουρνουζι μου έξω από την πόρτα του μπάνιου και εκείνη είναι μέτρα μακριά μου κοντά στην ντουλάπα

"Ειμαι ειλικρινής τίποτα παραπανω"

Έρχεται πάνω μου και την περνά στην μέση μου τα καληγραμμα πόδια της πρισπαθουν να τυλιχτούν στην μέση μου όμως τα πόδια μου δεν κρατάνε το βάρος και πέφτω κάτω

Γελαμε όσο πιο δυνατά μπορούμε και Κοιταζομαστε σαν ηλίθιες

Έχω δακρυσει από τα γέλια και η Άνθη το ίδιο

"Μάγια σε αγαπάω " λέει και γελάει ακόμα πιο πολύ

"Άνθη σε λατρεύω " λέω και πέφτω πάνω στην επίπεδη κοιλιά της

Με την Ανθη γνωριστηκαμε στο γυμνασιο όταν ήρθα από Κρήτη και μένανε με τον μπαμπά μου

Ήταν το φως στο σκοτάδι

Έχω ντυθεί και τώρα βαζω τις ψηλές μαύρες μου κάλτσες

Η Ανθή με βουτάει και με βυθίζει σε μια καρέκλα

"Θα κάνουμε χαλαρές μπούκλες " λέει καθώς στενεύει τα μάτια της σαν να θέλει να δει μακριά και σχεδιάζει μια νοητή γραμμή με το χέρι της

"Μην μου κάψεις τα μαλλια κακομοιρα μου "

"Ηρέμησε " λέει και ξεκινάει

Μου δνει το χερι της και της δίνω το δικό μου.Με σηκώνει και με οδηγεί στο καθρέφτη

Κοιταζομαστε και με μια κίνηση των χεριών της φέρνει τα μαλλιά μου μπροστά

Δεν έχω ξανά δει τον εαυτό μου έτσι ποτέ

Ή στρατιωτική ζακέτα μου η μπλούζα μου το σορτσάκι

Τα μακριά βαμένα νύχια μου περνούν από τις ξανθές χαλαρές μπούκλες μου

Αν και κυματιστά δεν έχουν χάσει το μήκος τους ,ακριβώς στην μέση μου,

"Είσαι όμορφη " λέει ή Ανθή και ξεκουράζει το αριστερό της μάγουλο στο ώμο μου

Την κοιτάζω και μετά κοιτάζω ξανά την αντανάκλαση μου στον καθρέφτη

"Κανείς θαύματα " της λεω και μου χαμόγελα

Πέρνει το κεφαλι της απο τον ώμο μου και κάνει ένα βήμα πίσω

"Πάντα ήσουν όμορφη απλά τώρα αλλαξες και έγινες γυναίκα "

"Κοιτά " λέει και πέρνει τα χέρια της τα δάκτυλα μου "Εβαξες τα μαλλιά σου ξανθά και φώτισε όλο το πρόσωπο σου , σε πηγα να φτιάξουμε τα νύχια μας ,που φίλε είναι γαματα , και πλέον είμαστε ενήλικες και ίσως φοιτήτριες " μου χαμόγελα και
συμπληρωνω

"Οπότε απόλαυσε τα χρόνια σου "
Πάντα το λέει αυτο όταν αναπολεί το παρελθόν

Όπως στην τελευταία μας χρόνια στο Λύκειο

Θυμάμαι στολιζαμε όλη η τάξη το δέντρο και η Ανθή βρήκε το κουτί του

Είχαμε γράψει στην Α' Λύκεια που το είχαμε πάρει τα επόμενα μας τμήματα
Και μόλις τα είδε συγκινήθηκε

Άρχισε να φωνάζει λοιπόν "Απολαυστε τα χρόνια σας" σε όλο το σχολείο

"Ανοίγω εγώ Μάγια " λέει και διακόπτει τις σκέψεις μου

Ηρθε

Είναι η ώρα να γνωρισω τον εχθρο Μάνο Δαριυγιαννακη