It' always been you

Κεφάλαιο 34ο

"Και σε ζήτησε;" Ρωτάει ξανά η μαμά μου και εγώ κουναω καταφατικά το κεφάλι μου

Ξαπλωνω λιγο καλύτερα στον καναπέ και βαζω τα πόδια μου πάνω στην Ανθή

Εκείνη μου τα χαϊδεύει και κλεινω τα μάτια μου

"Αυτό δεν πρέπει να το μάθει ο πατέρας σου και ας ελπίζουμε να μην το μάθουν ούτε οι Δαριυγιανναίοι " λέει ξανα η μαμά μου και μου δίνει ένα φιλί στο κούτελο

Ανοίγω απότομα τα μάτια μου και  φεύγει από το σαλόνι

"Τι θα κάνεις ;" με ρωτάει η Ανθή

"Πράμα " λέω

"Μάγια δεν γίνεται να τελειώσει τόσο άδοξα" λέει και κουνάει λίγο το κεφάλι της

"Δεν θέλω να τελειώσει αλλά δεν μπορώ να τα παρατήσω όλα"

"Γιατί δεν προσπαθείτε για μία καλύτερη λύση , είμαι σίγουρη ότι υπάρχουν πολλές " με  συμβουλεύει και παραμερίζει τα πόδια από πάνω της

Μέχρι να συνειδητοποιήσω αυτα που μου έχει πει , έχει φύγει από το δωμάτιο

"Μάγια ελα " λέει με παράπονο η Ανθή
"Τώρα ψάχνω τα παπούτσια μου " φωνάζω για να με  ακούσει και κοιτάζω κάτω από το κρεβάτι

Να τα !

"Έτοιμη "λέω καθώς φτιάχνω καλύτερα το σορτσάκι μου

"Ωραία αντε πάμε στην παραλια γιατί έχω σκάσει " λέει η Ανθή και κατευθυνεται γρήγορα στην πόρτα

"Γεια μαμά " φωνάζω και τρέχω στην Ανθή

2ΕΒΔΟΜΆΔΕΣ ΜΕΤΑ
ΜΑΝΟΣ

Με την Μάγια δεν έχω μιλήσει από τότε που λογομαχησαμε. Βέβαια πάντα έβρισκα εναν τρόπο για να την δω από μακριά αλλά ποτέ δεν βρήκα το κουράγιο να της μιλήσω ξανά.

Σήμερα ο παππούς μου ήθελε να μου μιλήσει. Είναι σημαντικό είπε

"Μάνο μου μη μιλεις σε παρακαλώ, γιατί έχω κάτι σημαντικό να σου πω " είπε οταν μπήκα και κάθισα κάτω

Γνέφω και αρχίζει να μιλά

"Απριλης ηταν." λέει αφηρημένα

"Εκείνη την ημέρα όλοι είχαμε βάλει τα καλά μας, ήταν Μεγάλη Παρασκευή και θα πηγαίναμε στην εκκλησία. Εκειά την είδα. Τα ξανθα μακρια μαλλιά της για πρώτη φορά ήταν λυτά και φορούσε το υπέροχο μακρύ φόρεμα της ,τα πορφυρά χείλια της την καθιστούσαν ,όπως πάντα, μία οπτασία." σταματα για λιγο και μεγα συνεχιζει

"Εγω ήντα σημασία είχα για αυτήν; Πράμα "

Ή περιγραφή αυτη με κάνει να ανατριχιαζω καθώς φέρνω στην σκέψη μου την Μάγια

"Ή βεντέτα Μανωλιό μου ήταν εντονότερη στα χρόνια μου και εγώ για αυτή ήμουν αυτός που δεν έπρεπε να κοιτάξει " συνεχίζει να μου διηγείται και ούτε που παρεξηγουμε που με είπε Μανωλιό

Ο τρόπος που μιλεί για αυτή την γυναίκα είναι όπως ακριβώς νιώθω για την Μάγια. Θέλω να σχολιασω τόσο πολύ την στάση του παππού μου

Όχι να τον πειραξω ,να συζητησουμε αλλά το υποσυνείδητο μου με πιέζει "Μη μιλεις" λέει επαναλαμβάνοντας τα λόγια του παππού μου

"Σε όλη την λειτουργία λεπτό δεν  έπαψα να την κοιτώ. Ακόμα θυμούμαι τον τρόπο που της χαμογέλασα και τα μαγουλα της από  γιβεντο(ντροπή) άναψαν έτοιμα να εκραγούν. Όντα τελείωσε η εκκλησία και οι οικογένειες ετοιμάζονταν να φύγουν, τότε της μίλησα. Της είπα " Ήντα κανείς Αμαλία;" και εκείνη μου απάντησε " Καλά είμαι Μανωλιό εσύ όλα καλά;"

"Ετσα άρχισαν όλα κοπελι μου. Και εγώ γιαντα έκανα για να γινουμε ζευγαρι δεν μπορεί ο νους σου να ονειρευτεί "

"Αυτή η γυναίκα μου θυμίζει γιαντα θέλω να ζω και πια είναι η ζωή μου" λέει ο παππούς μου και κλείνει τα μάτια του για να μην δακρυσει

Του λέω ευγενικά μετά από λίγο ότι πρέπει να φύγω και προσπαθώ να κρατήσω τον εαυτόν μου ψυχραιμο

Μπαίνω στο αμάξι και αρχίζω να αναλυω την ιστορία του παππού μου

Πρωτον η γιαγιά της Μάγιας λεγόταν Αμαλία

Ή γυναίκα που είχε ερωτευτεί ο παππούς μου επίσης
Άρα είναι η ίδια γυναίκα

Δεύτερον δεν είμαστε οι μοναδικοί που ερωτεύτηκαν δύο άτομα από τις οικογένειες μας

Και πρέπει να μιλήσω με την Μάγια

Λοιπον από ότι έχω μάθει έχει φύγει από το νησί οπότε θα δυσκολευτω να την βρω

Πρέπει να την βρω

ΓΙΑΝΤΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΤΕ ΠΟΥΛΙΑ ΜΟΥ;

Ένα μεγάλο συγγνώμη για την αδιαφορία μου. Έπληττα αρκετά για να γράψω και είχα στερέψει

Τελικά ένα μάθημα απεριοριστης βαρεμαρας στο σχολειο (λογοτεχνία) μου έδωσε ωθήσει να γράψω στο  χαρτί. Αυτο το κεφάλαιο είναι ενα απο τα αγαπημένα μου και έχω προσθέσει και πολλους ιδιωματισμούς της κριτικής διαλέκτου.

Θα τα πούμε στα επόμενα κεφαλαια πουλιά μου 😍😍