It' always been you

Κεφαλαιο 14ο

Γυρίσω το κεφαλι μου και την κοιτάζω. Πανέμορφη είναι η άτιμη!
Δεν αδικω καθόλου όλους αυτους που της την έπεφταν. Ακόμα και οι σχέσεις της ήταν υπέροχες. Εγώ με τον Μάνο θα έχουμε μια σχέση σαν της Ανθής ; Μακάρι ναι γιατί αλλιώς θα φρίξω.

"Τι σκέφτεται το πονηρό και όμορφο μυαλουδακι σου γλυκιά μου ;" με ρωτάει με την γλυκύτατη φωνή της

Είναι η μαμά μου όταν δεν είναι εκεί η βιολογική μου

"Πως αν ,ξερεις , εγώ και ο Μάνος είμαστε μαζί τελικά θα ήθελα να μοιασουμε λίγο στις σχέσεις σου" λέω δειλά και τριβω την μυτη μου

"Αηδιες!''μορφαζει και με κοιτάζει έντονα

"Ο καθένας έχει μια ξεχωριστή σχέση με το ζευγάρι του , ο καθένας γράφει την δική του ιστορία με αυτόν που έχει επιλέξει " σουφρωνει τα παχιά της χείλια και με φιλάει στο μάγουλο μου

Στριφογυρίζω τα μάτια μου

"Καληνύχτα έξυπνο παιδί μου '' λεω και ανταπωδιδω στο φιλί

" Καληνύχτα ντίβα " λέει και γελάει λίγο

Μανος

"Κοιτά κοπελι που έχω για εγγονό " λέει περίφανα ο παππούς μου

"Ηντα κανείς παππού " λέω και τον αγκαλιάζω

Έπειτα σπρώχνω την καρέκλα από τον στρογγυλό τραπέζι του και κάθομαι

"Καλά είμαι παλικάρι μου εσυ ;" λέει και κάθεται και αυτός στην δίπλα καρέκλα

"Καλά παππού " λεω και αφηνω τα χέρια μου πάνω στο τραπέζι

"Μάνο παιδί μου ήρθε στα αυτιά μου ότι έχει ερθει η Σαριγιαννίδη στο νησί και θελω να μιλήσουμε " λέει σοβαρα

Ωραία λοιπόν ξεκιναει η αντιστρόφη μέτρηση

"Ας μιλήσουμε λοιπόν" λέω και εγώ σοβαρά

Ο παππούς μου σηκώνεται από την καρέκλα και πάει σε ένα ξύλινο έπιπλο που συνήθιζε να βάζει διάφορα πράγματα πάνω η γιαγιά μου

Ανοίγει το κλειδωμένο συρτάρι. Πάντα ήθελα να μάθω τι είχε αυτο το το συρτάρι

Βγάζει ένα τετράδιο σαν ημερολόγιο

Δεν ξερω

Με πλησιάζει και ξανά κάθετε στην καρέκλα

"Μάνο μου ξέραμε πως θα έρθει αυτή η μέρα αλλά δεν μπορώ να πιστέψω πως τελικά συμβαίνει "

"Μιλα πιο ξεκάθαρα σε παρακαλώ "

Δεν μιλάει αλλά ανοίγει το ημερολόγιο μπροστά μου

"Παιδί μου πριν πολύ καιρό όταν εγώ ήμουν ένα κοπελι σαν και εσένα καλή ώρα ειχα έναν ας πούμε κρυβο δεσμό. Ή βεντέτα με τους Σαριγιαννίδες ήταν στην εποχή αυτή ήταν πολύ έντονη και σκληρή " λέει με πικρία

"Παππού που θες να καταλήξεις;" ρωταω ευθέως

''Ξερω ότι ή Σαριγιαννίδη και εσύ δεν είστε στα μαχαίρια αλλά στα μελιά οπότε θέλω να την καλέσεις το βράδυ για να σας πω που θέλω να καταληξω γιε μου "