2.BÖLÜM

75 5 8
                                    

Hemen gözümü açtım ve bakışlarımı omzuma elini koyan adama çevirdim.Karşımda gözleri açık mavi ,saçları sarı olan bir adam duruyordu.Bana:
-arabadan in, dedi.
Hızla arabadan indim ve ayağa kalktım.
-Bakın benim sizinle bir ilgim yok bırakın beni yoksa bir çığlıkla heryeri ayağa kaldırırım.Ve sizd-
-Sakın öyle birşey yapıyım deme.
Ben daha cevabımı vermeden bir adam elindeki bezi aldı ve benim ağzıma bastırdı.

DERİN BAYILTILDIKTAN SONRA

Adamlardan sarışın olan telefonunu cebinden çıkardı ve patron denen kişiyi aradı:

-Patron, kızı bayılttık şimdi ne yapalım?
-Kızı buraya getirin,derhal.
-tamam hemen getiriyorum.
arabaya bindiler ve yola koyulduldular.
DERİN AYILDIKTAN SONRA
Beni bayıltmışlarmıydı en son, evet bir adam benim ağzıma bez tutmuştu ve bayıtmıştı. Yavaşça arabadayken doğruldum.Elini omzuma koyan çocuk dikiz aynasından bana baktı.
-Uyandın mı?
-Yok uyuyorum birazdan uyanırım.
-Benimle düzgün konuş.
-konuşmazsam ne olur?
Diğer adam da söze karıştı. (Beni bayıltan pislik!)
-Çınar tamam sakin ol.
-Aa adın Çınar'mı?
-sanane.
-Nereye gidiyoruz?
-Gidince görürsün.
Arkama yaslandım babamdan kaçarken şimdide başka bir mafya babasına yakalanmıştım anlaşılan.Aradan uzun bir süre de geçse konuşmamıştım.Zaten eve konuşmalardan anladığım kadarıyla yaklaşmıştık.Çınar denen çocuk arabayı lüks bir villanın önünde parketti.Acaba nereye gelmiştim?"Hay Allah'ım babamdan kaçarken şimdide nereye düşmüştüm böyle.Amababam beni burda bulamaz bu iyi oldu. Ay gerçekten çıldırmış olmalıyımki şu durumu bile kullanıyorum"ben böyle bunları düşünürken evin bahçesine girdik.İçerden bir kabadayı beni bekliyodu.Sanırım bu meşhur patron.
-Sen şu dedikleri meşhur patron olmalısın.
-Hayır abim yukarıda ben onun kardeşiyim dedi sarı saçlı çocuk hafifçe gülerek. O böyle rahat rahat oturarak konuştuğu için bende kendimi bahçedeki koltuklardan birine attım.Sonra yukardan aşağıya inen biri bahçeye geliyodu.Bu diğerlerinin aksine kara gözlü kara saçlı biriydi.Git gide bana doğru yaklaşıyordu ve söze başladı.
-Niye arabamı çaldın?
-Sen misin şu meşhur patron?
-Soruma soruyla cevap verme! Diye kükredi birden.Ne yalan söyliyim ben bile korktum bir an.
-Bana bağırma!
-Tamam bak sen bana niye arabamı çaldığını anlat seni bırakıcam.
-Ya sana anlatmak zorunda değilim.
-Başka şansın yok.
-Sana asla hesap vermicem.
-Tamam bak belliki yol yogunusun seni 1 gece burda ağırlayalım.Yarın anlatır sonra sen sağ ben selamet.
-Hımmmm iyi fikir anlaştık yarın ben giderim ama.
-Tamam dedik ya.
-Bidakka adın ne senin?
-Baran
Sonra Baran denen çocuk"Kader"diye birini yanına çağırdı.
-Kader misafir odasını hazırla misafir var dedi.
-Ben artık çıkıyorum mağlum yol yorgunuyum.dedikten sonra merdivenlere doğru ilerledim.tam çıkıcaktımki arkamdan gelen ses ile arkamı döndüm.
-Adın ne senin?
-DERİN.dedim ve çıktım yukarı.Bunlar nasıl insanlar ya misafir odası diyolar odanın nerde olduğunu söylemiyolar.Merdivenleri çıktıktan sonra karşıma çıkan ilk odaya girdim.Aynı benim odamdaki gibi yerleştirilmişti.İçerde çok fazla eşya yoktu.1 yatak 1 mini koltuk takımı siyah gri duvar kağıtı vardı.

ACI AMA TATLIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin