PATIENCE

20

RILEY

Andito kami ngayon sa isang restaurant sa labas ng school.

"Tita! Thank you dito ha? Kuripot kasi si mommy eh" Natatawang sabi ni Ralph.

Tumawa at tumango lang si Mama.

"Hoy! PUCH.. Ero. Pochero. Oo, masarap yon. Ano ba Dalton!" Ayan nag aaway nanaman si Dalton at Vlad. Di nya natuloy yung pag mura nya kanina kasi tiningnan sya ni mama. Hahaha. Magkatabi pa naman sila.

Nasa isang pabilog na table kasi kami.

Sa kanan ko si Drake sa kanan nya si Mav sa kanan ni Mav si Ralph sunod si mama sunod si Vlad sunod si Dalton at ako na ulit. Nasa work pa kasi yata si papa. Ewan.

Tinuloy nalang namin ang pag kain pero itong si Vlad at Dalton hindi matigil sa pag aaway.

"Mali nga kasi! Tanga naman neto" Dalton. Nag aaway sila dahil sa parts ng chicken. Diba, gandang topic para pag awayan.

"Eto kaya yon oh! Bobo naman" Vlad. Turo bya dun sa chicken thigh.

"Aba! Hindi ako bobo, kung bobo ako sana hindi ako naka top 9 diba!" Proud na proud nyang sabi.

"Totoo baaaaaa?" Drake, Mav, Ralph and Vlad.

"Sira ulo kayo ah!" Hay jusko. Si Mama busy kaka text. Baka textmate sila ni Papa. Hehe.

Nag patuloy lang ang dinner pero di na ganun kalakas ang bangayan ng dalawa.

"Hey," Panimula ni Drake na ikinagulat ko. Nag uusap rin kasi si Mav at Ralph tungkol sa sapatos. Di naman ako maka relate jan eh.

Tiningnan ko lang sya, kalma lang Riley.

"Can we uh, talk? Uhm. About us? If okay lang sayo. Pero pwede naman next time" He smiled.

Tumango lang ako. Tumayo ako at nag paalam kay mama.

Tumango lang sya. Busy eh.

Lumakad lang kami palabas. Sa gilid nang restaurant kung saan may mini fountain na hindi umaandar. Kaya pwedeng maupo dun.

Pagka upo namin. Wala lang nag sasalita. Siguro awkward? Haha. Tumingala nalang ako.

"Ang daming stars" Bigla kong nasabi. Tapos napangiti nalang ako.

"Ang ganda diba?" Tanong ko.

"Maganda talaga" Malambot ang boses nya. Hay.

Tiningnan ko sya at nagulat ako nang nakatingin pala sya saakin. Hala.

"Oo, ano. Yung stars kako, maganda talaga. Hehe" Tapos tumigala sya. Anong nangyare?

Nababaliw na ata.

"Bakit? Bakit ayaw mo na?" Bigla nyang tanong. Feeling ko matutunaw agad yung mga kinain ko kanina eh.

"Kasi, yun ang dapat. Kasi hindi dapat tayo mag madali. Pagagalingin ko muna yung disease na iniwan ni Grey. Haha. Two years rin yon. Unti unti naman syang gumagaling dahil sayo eh, pero feeling ko mali. Kasi parang rebound ang dating. Ayoko naman ng ganun kasi alam ko sa sarili ko na gusto kita. Gusto ko kapag nagkaroon tayo ng relasyon, magaling na ako. Yung matatag na ako. Yun bang kapag nakita kitang may kasamang iba hindi maghuhulugan agad yung piraso ng puso ko" I smiled.

"Ang sinasabi mo ba ay yung kanina? Na kasama ko si Louise? That was nothing. Im sorry. I admit that I forgot to tell you na kinakapatid ko sya. And that may problema sila sa family kaya kinocomfort ko sya. I didnt know na mag iisip ka nang kung ano ano. Im sorry Riley" Ang lambot talaga ng boses nya. Gusto ko syang yakapin.

"Ang sinasabi ko, ay yung mga panahong makikita ko na may kasama kang iba ay hindi ako mababasag agad. Atsaka hindi mo mai-aalis sa isang babae na hindi mag isip ng kung ano ano. Gago ka"

"Sorry parin, Riley. I. Ano. I.." Ay ay ay? Ano raw?

"Ay?"

"Wala wala, haha" He laughed. Tawang medyo kinakabahan. Baliw.

"So ano okay na tayo?" He asked. I smiled. Wala naman nang problema diba?

Tumango ako. "Friends?"

He smiled. Oh fuck. That smile.

"Yup friends, pero Ry. Don't expect na magbabago ang tingin ko sayo. I will wait for you. I promise. Kahit gaano pa yan katagal na pag heal ng sugat mo. Im always here for you. I love you" Tuloy tuloy nyang sabi.

Tapos I love you daw.

ANO!?

Nanlaki bigla ang mata ko.

"Bakit?" He asked. Tapos inisip bya yata yung mga sinabi nya.

"Holy shit. Patay na" Halaaaaaa.

"Unplanned confession" Sabi nya pa. Hay nako talaga!

"Baliw ka, tara na nga! Baka hinihintay na tayo sa loob. Mamaya mag rage na yon si Dalton" Natatawa kong sabi.

Tumayo na ako pero humarap muna ako sakanya. Since magkalapit lang kami, nakatingala ako sakanya. Hehe.

"Hug mo naman ako" Then I pouted. I feel like I have to! Di ako pacute no. Hahaha.

Tumawa sya at hinug rin ako. This is a friendly hug. Ang sarap sa feeling. Yung parang gusto mong laging nakakulong sa arms nya. Grabe.

"Congrats nga pala!" He said.

"Wow, kung maka congrats. Parang di second eh, dapat nga ikaw ang i-congrats. From 13th to 2nd. Wow. Real quick eh? Smart kid amp" I laughed.

He just gestured the 'wala-eh'

I dont feel awkward. I dont know why. Maybe I am that comfortable na sakanya.

I smiled on the thought.

Drake is a really nice guy. Very loving and all. Maybe perfect is the right term. Yes, he is indeed perfect.

Hah, pag tong puso ko gumaling. Humanda ka. Hinding hindi na kita papakawalan.

"Okay ka lang?"

"Ha?" Kinagat ko ang loob ng pisngi ko para pigilan ang smile ko. Hehe.

"Tumatawa at nag ssmile ka mag-isa. What are you thinking?" He smiled. Gwapo lintek.

"Kung gaano ka kapanget" Tapos tumakbo na ako papasok ng restau. Hehe.

DRAKE

Wait? Sure I can.

That girl? Riley? She's worth the wait for. I can wait for so looooooong. That I might forget na maraming tao sa mundo.

Wala kayong magagawa, sya na talaga ang para sakin. Maging akin ka lang talaga? Di kita papakawalan.

'You mean the most to me. You're my world' That's what I want to say, pero hindi pa kaya nya confidence ko. Kailangan ko pang mag ipon. Hahaha.

Nakakapanghina naman kasi ng tuhod ang babaeng yon.

To: Ryo

Violet Riley Alejandre, I love you!

Cheesy naba? Hehe.

Ryo kasi Va'YO'let (Violet) 'RY'li (Riley) equals RYO. Basta yun na yon. Hahahaha.

• • • • •

This chapter should be published last last week butbI dont know what happened so im sorry. Huhu. Love u all :---)