Benim Gökyüzüm-4

105 19 3
                                    


Hepimiz sıcak çayımızı yudumlarken Zeliha abla "Alış verişe çıkalım mı ?" diye bir soru sormuştu. Ben ve Zeynep birbirimize bakıp kafamızı onaylarcasına sallamıştık.

Zeynep ablası Zeliha'ya; "Bence durduğumuz kabahat. Ne duruyoruz hadi bir an önce yola koyulup alış verişin tadını çıkaralım" deyip yüzüne kocaman bir gülümseme yaymıştı.

Ben montumu giyip onları dışarıda bekliyordum. Arka bahçeden kedi miyavlama sesleri duyuyordum. Arkaya bahçeye doğru kedi seslerine ilerledim. Bu minik bir kediydi. Onu kucağıma almıştım Zeliha ablaya göstermek için. Evden çıkmışlardı.

Zeliha ablaya; "Bu kediyi arka bahçede buldum"

"Evet Eslem. Bu kedi buralarda hep gezinir. Sahibi yok annesi babası da yok. Arada buradakiler süt falan koyar öyle yaşama tutunur."

"Bu kedinin ismini Şıpıdık koymak istiyorum. Eski kedimi bana hatırlatır."

Zeliha abla başını onaylarcasına sallayıp "Tamam" dedi. Arabaya binip tekrar yollara düştük. On-on beş dakika sonra alış veriş merkezine gelmiştik. Her yer tıklım tıklımdı. İçeriye girdik. Burasıda bir hayli kalabalıktı. İlk önce alış verişimizi yapmak için kıyafet mağazalarını tercih ettik. Bir mağazaya girdik.

Zeliha abla bana "Eslem'cim istediklerini alabilirsin. Utanma ve çekinme. Unutma ki hepimiz bir aile olduk."

Başımı onaylarcasına sallayıp; "Teşekkür ederim Zeliha abla." dedim. Ve gülümsedim.

Biz bunları konuşurken; Zeynep bir sepet dolusu kıyafetle yanımıza yaklaştı.

"Siz bir şey almıyor musunuz ?"

Zeliha ablayla birbirimize bakıp gülmüştük. Zeliha abla;

"Biz bir şey beğenemedik Zeynep'cim. Aldıklarını ödeyip çıkalım. Benim karnım acıktı yemek yeriz" dedi.

Bu fikre bayılmıştım !!

Zeynep aldıklarını ödeyip çıktı. Bizse ne yiyeceğimize karar vermeye çalışıyorduk. En sonunda kararımızı vermiştik. Ben hamburger, Zeliha abla pizza ve Zeynep de döner yemeyi tercih etmiştik. Biz sohbet ederken yiyeceklerimiz gelmişti.

Ben büyük bir iştahla hamburgerimi yiyordum. Tabi bir tek ben değil Zeynep ve Zeliha ablada yemeye devam ediyorlardı. Yemeğimiz bitince alış veriş merkezinden çıktık. Arabaya doğru yürümeye başladık. Arabaya binip eve doğru gitmeye başladık. Eve gelince herkes odasına çekilmişti.

Hepimiz uykuya yenik düşmüş olmalıyız ki evden çıt çıkmıyordu. Uykumuza devam ediyoruz.



Benim GökyüzümHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin