Okula vardığımızda Zeliha abla müdürle konuşmak için içeri girdi. Bir sene kaybım olduğu için kendimden bir yaş küçüklerle aynı sınıftaydım. Kayıt işlemleri tamamlandıktan sonra Zeliha abla müdür odasından dışarı gülümser bir yüz ifadesi ile çıktı.
Bana "Eslem'cim yeni okulun artık burası. Okulu gezme işini pazartesi günü Zeynep ile birlikte halledersiniz şimdi mağazaya gidip okul formanı almalıyız." dedi.
Bense başımı onaylarcasına bir aşağı bir yukarı salladım ve;
" Teşekkür ederim Zeliha abla. Biz Zeynep'le pazartesi günü hallederiz."
"Tamam o zaman kızlar arabaya ilerleyelim."
Arabaya vardığımızda arabanın sileceklerin de bir mektubun sıkıştırılmış olduğunu fark ettik.
Bu mektuplar kimden geliyordu böyle !
Yoksa bizi takip eden birisi mi vardı !
Zeliha abla mektubu eline alıp açtı ve okumaya başladı;
"Nar tanem nur tanem bir tanem. Eskisi gibi olmak istiyorum ben. Sen benimsin Zeliha'm."
Zeliha abla korku dolu gözlerle Zeynep'e bakıyordu. İkiside çok korkmuş olmalılar ki ikisininde elleri ayakları titriyordu. Bense ne olduğunu anlamamış onları soru yağmuruna tutmuştum;
"Ne oldu Zeliha abla? Kötü bir şey mi var? Bu mektup kimden geliyor? Bilmediğim şeyler mi var?"
Zeliha abla dudakları titreyerek cevap vermeye çalıştı;
"E-Evet. Eslem bunları burada konuşamayız. Eve gidince sana her şeyi bir bir anlatacağım."
"Okul formamı sonra alırız Zeliha abla siz ikinizde iyi değilsiniz bir an önce eve gidelim." dedim. Zeliha ablada olur der gibi bana baktı ve sürücü koltuğuna oturdu. Bizde arabaya geçtik. Eve doğru ağır ağır ilerliyorduk. On-on beş dakika sonra eve gelmiştik.
Zeliha abla ben ve Zeynep salona geçip oturmaya başladık. Zeliha abla bana olan biten her şey anlatmaya başladı.
"Benim eski sevgilim hapishaneye girmişti. Şuan çıkmış olmalı ki bana mektuplar gönderip gittiğim yerleri takip ediyor. Serhat yani eski sevgilim belalı birisi. Bu yüzden bana zarar vermesinden korkuyorum." diyerek yüzünü astı.
Bir sesle irkildik. Kapı çalıyordu. Ben Zeliha ablaya bir bakış atarak kapıya doğru yöneldim. Kapıyı açtım ve...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benim Gökyüzüm
ChickLitYürüdüm, yürüdüm, yürüdüm. Sonunu bilmediğim sokaklarda yürüdüm. Tek başıma ayakta durmaya çalışıyordum. Ben kimsesiz bir kız değildim. Benim gökyüzüm vardı bir de hayallerim. Yürüdüğüm yolda başıma geleceklerden habersiz yürümeye devam ediyorum.
