Silence Love ( Twilight Story )

13.

Maar kom je nou of niet? Vroeg Jessica aan de telefoon. Ik heb het gevraagd en het mag, zei ik. Jessica klonk een stuk opgewekter. Goed ik haal je om 9 uur op. Zo vroeg, dan is Charlie nauwelijks thuis! Dacht ik bij mezelf. Ik zie je daar, zei ik. Ik legde de telefoon weer op de oplader. Ik zou morgen met Jessica naar port Angeles gaan, jurken kopen voor het feest. Ik zelf ga niet ondanks alle uitnodigingen van mike, eric en zelfs Tyler! Ze hadden mijn mening nodig over de jurken. Ik moest toch nodig een boek lenen bij die bibliotheek. De bieb in forks is zo slecht als maar zijn kan. De wolken verdwenen en de zon kwam door. Ik had natuurlijk buiten op het gras kunnen genieten van de 13 graden. Maar ik bleef binnen en deed braaf mijn huiswerk. Toen charlie elk moment thuiskwam begon aan het eten. Ik zette een tortilla in de magnetron. Ik at snel besloot om naar la push te gaan. Ik hoorde ervan Jessica over ik moet gewoon de zee even zien. Ik reed zo snel als mijn pickup dragen kon naar het reservaat. Ik parkeerde mijn auto langs de weg bij een pizza restaurant. Ik ging bij de zee op een steen zitten en keek voor me uit. De laatste minuten voordat de zon onderging kwam hij even onder de wolken laag vandaan. Ik sloot mijn ogen om elke millimeter van mijn gezicht te laten bruin bakken ( zo ver dat mogelijk is met mijn bleke huid ). Hey Bells! Het was Jacob dat hoorde ik aan de hese klank van zijn stem. Hey jake! Wat doe jij hier zei hij terwijl hij grijnzend naar me toe rende over het steentjes strand. Ik wilde de zee zien, zei ik met een zucht van intens geluk dat ik de zon nog even kon zien voordat hij onderging. Nou dan ben je hier bij het goede adres, lachte hij. Hij ging naast me opvreet rots zitten. Ik lachte met hem mee. Zeg mag ik je wat vragen? vroeg ik tussen het lachen door. Tuurlijk, jij altijd. Weet jij iets over... De cullens? Ik zag meteen dat hij dit geen fijne vraag vond. Hij wist er dus van. Hij beet op zijn lip. Eigenlijk is dat geheim...ik kan geheimen bewaren, zei ik hem onderbrekend. Nou goed dan, zei hij met een lach.