Beyazlar içinde o saf, duru halin nasıl da göze batıyordu hemen. Üzerine takındığın medeniyet kurusu hallerin de seni bizden almıştı ama. Lacivert bir yelek, aynısından bir papyon... Eller yağlı, bir tane daha popcorn! :))
Durup durup başa alıyordun sürekli. Kareden bir mana çıkarılacaktı sanki. Masmavi göğün, yemyeşil dostuna selam çakmıştın, öyle mi! Tekrar aramıza dönmüştü minik serçe, o ahenk kokan güzel sesiyle. Dinletiyordu kendini tüm akvam-ı beşere. Hu'lar havaya karışmıştı, cümle şöyle:
"Sordum sarı çiçeğe... Hak la ilahe illallah!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hatıra Zamanına Kavuşma
Teen Fictionİnsan eğer kendisini tanıyabiliyorsa bu hayatta, o zaman önünde ne bir güç durabilir, ne de bir yafta... Zamanın kendisini ablukaya almış, biçâre bırakmışlığı insanın ümidini yitirdiğinin habercisidir. Varlığını kaybetmeden özüne dönerek işlediğin...
