Gel Benimle #Wattys2015

Dakika 1 Gol 1

Bir şehirde çömez olmak ancak bukadar kötü bir his olabilir.Üstelik bu kez hiç ısınma turları atmaya vaktim bile olmadı.Senaryosuz pat diye sahneye atılmış,doğaçlamaya muhtaç acemi oyuncu gibi hissediyorum kendimi.

Okulda yeni olmam yetmezmiş gibi,Öss sağolsun bir de dershane ve türevleri başıma dert burada.Okul çıkışı dershane vardı bugün yine.Annemde tutturmuş kardeşine git şu kırtasiyeden bilmem ne dergisini al.Dershaneler sokağında satılıyormuş.İyi dedim ben zaten avcumun içi gibi bilirim ya hangi kırtasiye hangi sokakta.Zaten yavru kedi gibi napcağımı bilemez halde gerim gerim geriliyorum sürekli.Bir bu eksikti.

Sosyal olmak zorunda kalmaktan nefret ediyorum.İnsanlarla kaynaşmak bana ölüm geliyor.Bir de yeni kızsam buyurun buradan yakalım.Ben böyle yakına yakına güne başlarken yeşil gözlümün her derdime deva olacağını tabikide bilmiyordum.

Okul bitti.Aldı mı yine bir stres.Kardeşim yeniyiz heralde daha kendi sevis aracımı zar zor buluyorum.Bir de haftanın bir kaç günü dershaneye gidebilmek için kendime çarşıya giden boş  servis bulmam gerekiyor.Servis ortamı ayrı bi kusmuk benim için.Ya sulu tiplere maruz kalırım,zoraki bir konuşmanın içinde kurban olarak yer alırım.Kendi servisimde olduğu gibi.Ya da kendini beğenmiş zübbe tiplerin, etrafında oluşturduğu itici grubun dışında kalmayı tercih edip, öyle sığıntı gibi bakmak düşer bana.Hiç şans yok ki bende.

Ben öyle servis bakınıp dururken ne göreyim.Eser arkamda bitiverdi.

''Dershaneye gideceksen bizimle gelsene bak bu serviste yer var'' deyince ben can havliyle nasıl kendimi servise attım bilemedim.O an ona ne kadar minnettar olduğum hakkında en ufak bir fikri bile yoktu.Bir gittim ki bütün grup ordaymış.Hemen Eser'in yanında yer verdiler bana.O da muzip muzip oturdu yanıma.Çalan şarkıları mırıldanırken bana attığı kaçamak bakışları yakaladım kaç kez.Ve nedense bende bir mutluluk hali oluşuverdi.Hafif bir sarhoşluk ne konuşuyorum, neye gülüyorum hiç bir fikrim yok.Güle oynaya gerçeğine hiç rastlamadığım hoş bir ortamla geçirdik yolu.

Çarşıya geldik nihayet.Alican,Eser ve ben diğerlerinden ayrıldık.Aynı dershanede değiliz,onların dershanesi bir alt sokakta ama baktım hiç benden ayrılmaya niyetleri yok.Benim kardeşime dergi almam lazım Dolunay kırtasiyesinden deyince ben, Eser hemen atladı.

''Ben biliyorum onu ya,hemen şu karşı sokağın köşesinde göstereyim sana''dedi sevindirik ola ola.Ben de çaktırmamaya çalışaraktan oh kızım Mina yine dört ayak üstüne düştün süper kahramanım yetişti buna da diye sırıtıyorum öyle kendimce.Alican ben geçiyorum ozaman dershaneye deyip bizi yalnız bıraktı.Karşı sokakta dedi ama baya beni dershaneler sokağında dolandıra dolandıra götürdü sanırsam,hiç okadar yakın gelmedi bana yeri.Tabi şikayetçi miyim?Asla.

Ve bian birşeyi farkettim.Bu bizim ilk defa başbaşa kalışımızdı.Sakin kalmaya çalışıyorum ama yok abuk sabuk cevaplar çıkıyor ağzımdan.Beynime çağrıda bulunacak haldeyim.Fırsat bu fırsat Eser benim hakkımda merak ettiği ne varsa yol boyu sordu durdu.Sorguya çekildim resmen ama mutluluktan uçuşarak pek bir memnun hepsini cevapladım.Yüzüm kıpkırmızı oldu hissediyorum.Heycandan bütün otokontrol kayıp bende.

Sebebine gelince lise sondayım evet ama ben ilk kez aşık oluyorum.Daha önce hiç ilişkim olmadı,platonik bile hoşlandığım çok nadirdir benim.Böyle bir zamanlamada ilk görüşte aşk mı bu başıma gelen bilmiyorum.Hayallerimde canlandırdığım hep bir sevgili profilim vardı benim.Ne yapayım gerçek hayatta bulamayınca,hayalimde canlandırırdım sevdiceğimi.Renkli gözlü,kumral, uzun boylu bana aşkla bakan,içimi pırpır ettiren yakışıklı bir sevgili hayaliyle yaşarken,Eser çıktı karşıma.O ışık saçan yemyeşil gözleriyle,kumral saçları,beyaz teniyle beni 12 den vurmuş olabilitesi gayet yüksek tabi.Boy konusu biraz hoşgörülecek artık.Aynı boyda sayılırız,yani erkek için aslında kısa bir boy ama bizim jenerayonun boy ortalaması düşük zaten,çok da önemli değil şuan.

Verilen siparişimizi aldıktan sonra,''seni dershanene bırakayım,ben oradan geçerim'' dedi.Benim ayaklarım zaten yere basmıyor,olur deyip takıldım yanına.Beni bıraksa bulabilir miyim yerini bilmiyorum valla.Zaten yeni yeni öğreniyorum,bir de bu aptal aşık hallerim eklendi tam oldu.Binanın kapısına kadar getirdi beni yeşil gözlüm.Ve sarılıp yanaklarımdan öptü.O an ki kalp atışlarım heryerden duyuldu zannedersem.Gülücükler saçarak yolcu ettim onu.

Mutluluktan sarhoş gibiyim şimdi ne ders dinlerim ya ben bu halde.Dershane bitene kadar beraberken ki her saniyemizi tekrar ve tekrar aklımda canlandırıp yaşadım tadına vara vara.Nasıl geçti dersler bi fikrim yok zaman uçtu gitti sanki.Şu bahsettikleri aptal aşık gülümsemesi nasıl birşeymiş şimdi anladım.Kontrol edemiyorum her hücremdem mutluluk fışkırıyor sanki.Şuan dünya yıkılsa farkedemeyecek bir frekanstayım.Hiç bir şeyden böyle bir haz aldığımı hatırlamıyorum 17 yıldır.

Son ders baktım telefonda bir mesaj.

''Numaranı Buse'den aldım umarım bir sakıncası yoktur,ben Eser.''

O an farkettim ki.Eser'in numarası bile yokmuş bende.Bendeki çoşku benim kaldırabilceğim seviyeleri aştı çoktan bu mesajın da üzerine.Hadi bakalım Mina ne yazıcaz şimdi, düşün hemen ve lütfen saçmalama diye cebelleşirken kendimle,dersi hocayı sınıfı falan unuttum gitti.Gizli saklı, hocaya görünüp sınıfa madara olmadan yazdım gitti.

''Selam Eser.Ne gibi bir sakıncası olabilir ki?''

''Gülücükler içinde bilmem sana sormadan aldım ya ondan öyle dedim.Aslında birşey sormak için aldım''

Kalp krizi sebebi misin be çocuk bu ne şimdi?Ölücem galiba ne soracak ki bana ?Aklıma bir şey gelmiyor ne heycan yapıyorsun be yeşil gözlüm.Tepkimi ölçmeye çalışıyor kesin.Cevaba göre kıvıracak bence,dayanamam ben sorarım gitsin.

''Ne sormak için???''

''Her zaman gittiğimiz bir kafemiz var bizim.Çıkışta tam kadro oraya gidelim diyoruz.Gelir misin sende?''

Ya sen ne tatlı birşeysin bebeğim benim gelmem mi hiç diye atlayacakken ben,aklım başıma geldi biran.Çıkışta hava kararmak üzere olacağından kuzenimle sözleştik,beni alacak dershaneden beraber döneceğiz eve.Harika bak bu çok iyi oldu.Of ya çok istiyorum gitmeyi.Hem baksana Buse de sorabilirdi bunu bana yada gruptakilerden herhangi biri ama Eser özellikle numaramı alıp sormak istemişti.Kahretsin,bendeki bu şans ne olacak böyle!

''Çok isterdim ama başka zaman artık.Çıkışta kuzenim beni almaya gelecek bugün''

''Neden? :( O da gelsin''

''Sormam lazım,ister mi bilmiyorum''

Derken biz,zil çaldı çok şükür.Uçuşa uçuşa indim merdivenlerden.Kapıdan çıktım kuzenime bakınıyorum ki ne göreyim?Eser ve Alican karşımda.Ben şok,ben mutluluk komasında.Kuzeni falan unuttum hemen iliştim yanlarına.

''Hayırdır siz kimi bekliyorsunuz burada?'' dedim.Gözlerimin içine tatlı tatlı bakarak ''Seni'' demesin mi Eser.Şuan bütün dünyayı ayağıma serseler bukadar mutlu olmazdım.Seni dedi ya seni.Havalara zıplayıp çılgınlar gibi çosasım varken orada sakin ve cool takılıp soğukkanlılığımı ve de ukalalığımı korumam benim için net oscar sebebidir.

''Hadi ya neden?''diye sordum bende suratımda en yaramaz gülüşüm,gözlerimden ışıklar saça saça.Onların dersi benden önce bitiyor.Direk gelip beni beklemişler kapıda.Okadar hoşuma gitti ki.

''Sor bakalım kuzenine,belki o da gelmek ister'' şeklinde ısrarcı davranması dahada gözümde tatlılaştırıyordu onu ama haberi yoktu tabi.

Arkamı dönüp kalabalıkta Cafer'i ararken o beni buldu.Kuzenim diye onlara tanıştırdıktan sonra.Durum hakkında bilgilendirdim onuda.Arkadaş çevremle kaynaşma hızım onuda şaşırtmış olacak ki,onu üzerinden atınca, '' olur,farketmez benim için'' deyince ben bir sevindirik düştük yola.

Eser'in sevincide gözümden kaçmadı buarada.Gözlerimizden sevgi selleri akıyordu resmen.Yüzümüzde takınabileceğimiz en güzel gülücükler.Bu anların kıymeti bilinmez de ne yapılır.Okadar tadını çıkarıyorum ki, her saniyesini aşkla kazıyorum beynime bundan yıllar sonra bile her ayrıntıyı sorabilirsiniz bana.Keşke sene sonu sınavım benim aşktan olsaydı.