Bad morning!
Nag-inat ako and I checked my phone
135 messages,76 missed calls!
Wtf?San galing yun?
135 messages from Chams(Xavier)
You missed 76 calls from Chams(Xavier)
Gusto ko pa sanang tumulog when Mom suddenly knock at my door
"Sabrina,may bisita ka"
"Sige po,bababa na po ako"
I go downstair pero wala namang tao
"Mom sinong bisita?Wala naman pong ibang tào dito"
"Ah,nasa labas pa sya" Mom shouted from the kitchen
Sumilip ako sa bintana and. !!!!
Si Xavier?!
"Ayan ang bisita mo" then tinuro ni Mom yung direction kung nasaan si Xavier
Umalis ako,I've walked out
"Sabrina! Why don't you try to talk to him"
"For what Mom?Para lalo ko pang saktan yung sarili ko?"
"No! Just talk to him.I saw a big sadness on his eyes"
"Mom ako?Can't you see sadness over my eyes.Mom,malungkot rin ako pero iniiwasan ko na lang sya kasi sometimes letting go is more better than holding on with pains"
Lumapit sakin si Mom
"Aalis na sya,malapit na.Nakiusap sya sakin na makasama ka pa,pagbigyan mo sya.Ako ang nakikiusap sayo.Alam kong di nya rin toh gusto"
Then Mommy go back at the kitchen.Lumapit naman ako sa bintana,I tried to go out and talk to him pero napaupo na lang ako sa may likod ng pinto at walang nagawa kundi ang umiyak
Lumapit ako kay Mommy
"Mommy,I can't! Di ko sya kayang harapin.Can you please say it to him.I'm so sorry" then I run upstair
......
"Xavier"
"Hi po Tita!Ahmm,andyan po ba si Sabrina? I just wanted to talk with her.Di nya po kasi sinasagot ang call and texts ko e"
"Ahhh wala sya dito ee,pumunta sa bahay ng kapatid ko sa farm baka lowbat lang ang phone nya.I will call you na lang pag dumating sya"
"OK po,pakisabing miss na miss ko na po sya"
"Sige iho"
Xavier's POV:
Wala sya sa kanila?Tsss,sayang naman.Miss na miss ko na sya,kagabi pa syang di sumasagot sa phone nya nag-aalala na tuloy ako sa kanya.Kelan kaya yun babalik?Sana pag bumalik sya Ok na ang lahat.Ayokong nakikita syang malungkot at mas lalong ayaw kong makitang umiiyak sya.I really loved her kung alam nya lang ayaw ko rin namang umalis ee,and I'm not able to give up on her.Di ko sya bibitawan.
At the Salas
"Kumain ka dyan ng ayos ,ha?"
Si Mom yun I think kausap nya si Dad sa phone
"Ok lang naman sya medyo...."
Agad akong tumakbo at inagaw ang phone kay Mommy
"Hi Dad,its Sabrina. Narinig ko pong tinatanong nyo ako kay Mommy Okay lang naman po ako.Wag nyo po akong alalahanin.Kumain po kayo dyan ng maayos.Rest enough po.Miss ko na po kayo.I love you Daddy,mwaaa.Alam ko namang mahal mo din kami ni Mommy.Sige dad,madami pang gagawin si Mommy magpahinga ka na po" and I end the call. Juskof,halos mawalan nako ng hinga,talagang walang hingahan ang pakikipagusap ko kay Daddy.Totally walang nangyaring usapan,di naman nakaimik si Daddy ako lang g umimik.Binilisan ko talaga parang di na magtanong si Daddy,mamaya magtanong pa sya ng kung ano ano baka malaman nya pa.Mag-aalala lang yun.
"Wooohhh" buntong hininga ko halos mabitawan ko na yung phone.
Hindi naman mawala ang malalalim na tingin sakin ni Mommy
"Mommy sorry na" pagpapa-awa ko then I hugged her
Then yumakap lang din sakin si Mommy,siguro alam nya naman kung bakit ko ginawa yun.
"Iha,OK lang namang di mag-alala yung Daddy mo pero dapat alam nya yung nangyayari sayo malay mo matulungan ka nya"
"Mommy,ayoko ng dagdagan ang pag-aalala ni Daddy.I just wanted to make sure na OK lang sya dun.OK na rin naman po ako"
