Hoofdstuk 2.

190 5 3
                                    

Shawns pov
Ik zat samen met Hayes, Nash, Jack Johnson, Jack Gilinsky en Cameron in de woonkamer. We zaten te gamen, en op gegeven moment waren alle snacks op. Toen moest ik naar de winkel om nog wat te halen. Toen ik in de supermarkt was aangekomen pakte ik chips, een paar heerlijke muffins, en nog wat andere dingen. Terwijl ik naar de kassa liep, botste ik perongelijk tegen een meisje aan. En ze zei: 'O sorry, ik had je niet gezien.' Ik herkende de stem, en keek haar aan. Het was Jessica! Shit, ik moet weg hier. Ik liet mijn spullen liggen en rende de winkel uit. Toen ik buiten kwam zag ik alle paparazzi. Oh nee, waarom nu?! Gelukkig was ik snel van ze af.  Fieuw, dat scheelde niks. Volgens mij had ze me niet herkend. Toen ik terug kwam bij mijn huis besefte ik me dat ik geen snacks had meegenomen, en ik kon natuurlijk niet zonder snacks terugkomen. Ik ging snel door naar een andere winkel en kocht daar wat snacks. Toen ik terug was liep ik naar binnen, en gooide het eten naar Nash, maar de muffins hield ik zelf. 'Waarom duurde het zo lang?' Ik slikte. 'Uhh, er was een lange rij bij de kassa, en ik wam paparazzi tegen.' Loog ik. Ik kon ze niks vertellen over Jessica, want dan wist straks de hele wereld het, en zij dus ook. En dat mag niet gebeuren. Ik wil het haar zo graag vertellen, maar dat mag niet van mijn ouders en haar stiefmoeder. Eigenlijk mocht ik het ook niet weten, maar ik was er ooit perongelijk achter gekomen, toen ik mijn ouders aan het afluisteren was. Aan de ene kant zou ik haar graag een knuffel willen geven, en zeggen dat ik haar broer ben. Maar aan de andere kan ook weer niet, want ze lijkt best gelukkig. En ik wil dat niet verpesten. En al helemaal niet op haar verjaardag morgen. 'Shawn, Shawn!' Johnson slaat me tegen mijn hoofd met zijn hand. 'Waar zat je aan te denken man?'
Vroeg andere Jack. 'Uhh niks belangerijks.' Zei ik. 'Weet je zeker dat er niks anders was waarom het zo lang duurde om die snacks te halen?' Lachte Cameron. 'Ja.' Zei ik zo zelfverzekerd mogenlijk.
Om van onderwerp te wisselen pakte ik de controller, en zei: 'Mijn beurt!' Toen ik Hayes bijna had verslagen ging de telefoon. Ik zette de game op pauze en nam op. 'Hallo, met Shawn.' Zei ik. 'Hallo.' Zei de stem. Ik herkende de stem, het was de stiefmoeder van Jessica. 'Ik hou echt heel veel van Jessica.' Zei ze. 'Maar het wordt toch eens tijd dat jullie het haar gaan vertellen.' Vervolgde ze. En toen hing ik op, want volgens mij was Jack J aan het meeluisteren. Mijn ouders proberen dit al heel lang uit te stellen, maar het moet toch ooit verteld worden? Of juist niet?

Sorry dat het niet heel goed is, maar ik doe mijn best😁 xx

Shawn Mendes, my brother?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu