ÖĞRETMENİM(kitp)

《Seni hep seveceğim》 Final

..............Bölüm 20........

Bölüm şarkısı : koray avcı-kendine iyi bak ( sizin duygulanacagıniz bir şarkıda olabilir)..

"Ben bir kuştum kanadimdan değil gökyüzümden kırdınız"

&&

Mehmetten:

Bir yıl oldu .. mustafanın ölümünden sonra bir yıl oldu .. kimse toplayamadi kendini ne özlem yaşamaya devam edebildi nede ben nede küçük oğlu ..

Evet özlem bebeğini doğurdu , ve bir oğlu oldu.
Babasız bir bebek ne kadar büyüye bilir ki!

Herkesten herşeyden mahrum..

**

Kırmızı ışıkta durunca hiç ses çıkartmayan ufakliga baktim .

Elindeki çikolataya odaklanmış hiç ses cikartmiyordu ağzının her bir kenarı çikolata olmuştu her köşesi .. gülümsedi m , gülümsedi ..

"Şimdi sen burada oturacaksın bende anneye çiçek alacağım .. tamam?"

Umarsizca Kafasını sallayan ufaklık gülümsetti tekrar beni .. yumuşak ve annesinin saçlarını andıran siyah saçlarına dokundum.. ve kapiyi kapattım .

**

"Merhaba .. gül alacaktım. . "

"Evet kırmızı olan"

Bir demet gülü alıp arabanın yolunu tuttum . Güllere zarar gelmesin diye torpidoya yerleştirdim .. ve özlem 'in yolunu tuttuk .

&&&

Özlemden;

Canım sevgilim;

Burası bir akıl hastanesinin dördüncü katı,

... Sana bu satırları buradan yazıyorum

Bu sana yazdığım kaçıncı mektup bilmiyorum
Yokluğuna alışamadığım, Ve hayalin ile yaşadığım, ismini sayıkladığım...

Sana benzeyen birini gördüğümde ağladığım için buradayım
Kimse anlamıyor beni,
Deli olduğumu düşünüyorlar,
Sana geleceğimi söylüyorum
Bağlıyorlar beni ...

Kendimde değilmişim, gidemezmişim, göremezmişim,

Öldüğünü kabul edecekmişim...
O ölmedi diyorum, ağlıyorum...
Öldü diyorlar...
Dönmeyecekmişsin,
Ellerini tutamayacakmışım,

Gözlerine bakamayacakmışım,

Sarılamayacakmışım sana,
Dokunamayacakmışım,
İyileşene kadar burada kalacakmışım...
Ben deli değilim diyorum anlamıyorlar,
Hemşireler geliyor yanıma acıyan gözlerle bakıyorlar bana,

Oturup anlatıyorum onlara,

Beni bekliyor diyorum,
Özlemiştir, merak etmiştir,
Onlar da ağlamaya başlıyor.
Sana bu mektubu
Bir akıl hastanesinin dördüncü katından yazıyorum,

Yokluğunu yaşıyorum,

Yaşadığını biliyorum,
Biliyorum gitmedin,
Bizi ayıracaklarını sanıyorlar...
Ayıramazlar biliyorum
Mevsim kış,

Üşüyor musun?

Hava soğuk,
Yağmur var Adana'da,
Ellerin buz tutmuştur şimdi
Ellerini tutmalıyım,
Isıtmam lazım,