Κεφάλαιο 8

82 14 1
                                    

     Αφου συνεννοηθηκαμε με τον Αλεξανδρο να βρεθουμε εξω απο το κλαμπ κατα τις δωδεκα πηγα γρηγορα να ετοιμαστω.Ειχα μπροστα μου μονο μιαμιση ωρα και δεν ηθελα και να καθυστερησω στην πρωτη μας εξοδο

    Μετα απο μια ωρα κοιταξα τον εαυτο μου στο καθρεφτη.Στην εικονα του εδειχνε μια ψηλη(χαρη στα ψηλα μποτακια μου ) μελαχρινηκοπελα με σγουρο μαλλι και μακιγιαρισμενο προσωπο και ενα μαυρο κολλητο φορεμα με χαμηλο μπουστο και ηταν λιγο πιο πανω απο το μπουτι .Οφειλα να το παραδεχτω.Ειχα γινει πολυ κουκλα.

  Κατευθυνθηκα προς το σαλονι οπου ηξερα οτι βρισκοταν μονο ο Σωτηρης και τα παιδια ειχαν βγει ηδη.Μολις εφτασα τον ρωτησα εαν ειναι ετοιμος και τη στιγμη που μου λεει ναι εσυ σηκωνει το κεφαλι απο την τηλεοραση με κοιταει το ξανα κατεβαζει και αστραπιαια με ξανα κοιταει με ενα χαζο αγελαδισιο βλεμμα.Αμα τον συμπαθουσα μπορει να ελεγα οτι κολακευτηκα που μαλλον του αρεσα  αλλα τωρα δεν με νοιαζει.

   Φευγουμε τοτε.

    Φτασαμε στο κλαμπ και ο Αλεξανρος δεν ειχε ερθει ακομη και ουτε μηνυμα μου ειχε στειλει.

"Λοιπον που ειναι ο φανταστικος σου φιλος ",ειρωνευτηκε?

"Μπορει να εχει μπει ηδη μεσα.Ελα ας μπουμε και κοψε την ειρωνεια.Δεν φτανει που δεχτηκα να σε φορτωθω".

"Να ησουν καλη και καπου για να μην ειχες χασει το στοιχημα ".

      Μπηκαμε μεσα ,κοιταξα αριστερα κοιταξα δεξια αλλα δεν τον ειδα.Ξαφνικα κοιταω πισω και βλεπω τον Σωτηρη και ειχε ηδη μιλησει με τον σερβιτορο και μας βρηκε ενα τραπεζι προς το βαθος.Δεν μπορω να πω ηταν πολυ ωραιο κλαμπ.Ηταν η πρωτη φορα που πηγαινα και ο Σωτηρης προτεινε να ερθουμε .Στο κεντρο ηταν ο dj  και γυρω γυρω απο αυτον ηταν η πιστα και ολοι ειχαν σηκωθει και χορευαν στο ρυθμο της μουσικης.Τα τραπεζια και οι καναπεδες ηταν ολα γυρω απο την πιστα.Κατευθυνθηκα προς το Σωτηρη και καθησα διπλα του αναγκαστηκα γιατι στο αλλο σκαμπο ειχε βαλει ο Σωτηρης το μπουφαν του .

      "Τι θα πιειτε ",ρωτησε ο σερβιτορος.

       "Μια βοτκα βυσσινο εγω και για το παιδι ενα γαλατακι ",ειπα.

       "Ενα ουισκι διπλο ",ειπε ο Σωτηρης αφου βεβαια με αγριοκοιταξε .

       "Τι θες.Μια πλακιτσα καναμε".

    "Ωραια μικρη μου αφου θες πλακιτσες θα τις εχεις ".

     Εκεινη την στιγμη δεν του απαντησα γιατι ειδα τον Αλεξανδρο και ευτυχως με ειδε και ηρθε στο τραπεζι μας.

Καυτές ματιέςWhere stories live. Discover now