Κεφάλαιο 5

77 13 0
                                    

Το πηρα αποφαση.Μαζεψα οσο θαρρος μου ειχε απομεινει και του φωναξα :

"Σωτηρη μπορεις να ερθεις προς το μπανιο"?

"Ειμαι απεξω ".

"Βασικα θελω να πας να μου φερεις μια πετσετα γιατι ξεχασα να παρω ".

"Και εαν αρνηθω "?

"Μην γινεσαι χοντροπετσος τωρα.Πηγαινε φερε μου γιατι κρυωνω ".

"Σου εχω παρει τοσο τα μυαλα που δεν σκεφτεσαι τιποτα αλλο πια ",ειπε χασκογελωντας?

"Η φαντασια σου μου φαινεται πως οργιαζει.Φερε μου μια ".

Ευτυχως μολις του εξηγησα που βρισκονται πηγε και μου εφερε.ΧΑΧΑ.Ακους εκει οτι τον σκεφτομαι.Ποιος νομιζει οτι εινια.Το παιδακι ειναι διχασμενη προσωπικοτητα.Δεν εξηγηται αλλιως.

Μολις φαγαμε και τις πιτσες ηρθε και το ερωτευμενο ζευγαρακι.Καιρος ηταν .Δεν αντεχα αλλο την φωνη του Σωτηρη και ηθελα να κλειστω στο δωματιο μου και να κοιμηθω.Αφου τους ειπα καληνυχτα πηγα στο δωματιο και κοιμηθηκα ξεχνωντας να ελεγξω και εαν μου ειχε στειλει ο Αλεξανδρος.


Καυτές ματιέςTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon