MY LİFE EUNJİ

-4-

İnfinite- Last Romeo ile okuyabilirsiniz *-*

Chanyeol'un tarafı;

Sınıfa geldiğimden beri yüzüme bile bakmamıştı. Zil çalıp derse girdiğimizde ondan koparak derse odaklanmaya çalıştım. Tam o sırada kapıyı vurmadan içeri Donghae girmişti. Yüzü yara bere içinde Eunji ile gözgöze geldiğimizde bir tepki verememiştim.

" Heyyyy! Kaç kere söylücem Donghae...Bu yüzünün hali ne çocuğum. "

Hiçbirşey söylemeden sırasına oturmuştu. Kulaklığını katıp sıraya yattı. Eunji ise dolu gözleriyle önüne döndüğünde ne yapacağımı bilemedim.

Donghae'nin Tarafı;

Zil çalmıştı. Kulaklığı çıkarıp sınıftan çıktım. Tuvaletin önüne geldiğimde Eunhyuk'un sesi ile arkama döndüm. Yüzümü kaçırmaya çalışıyordum.

" Donghae seni arıyorum nerdesin yaa. Heyy.. Oğlum bu yüzünün hali ne. Onlarmı yaptı. "
" Sonra konuşsak olmaz mı? "

Beraber dışarı çıktık. Banka oturduğumuzda Eunhyuk konuşmaya devam etti.

" Kötü görünüyor bir reviremi görünsen haa. "

" Gerek yok. "

" Emin misin? "

Kafamı salladım. Kafamı arkaya yaslayıp gözlerimi yumdum.

Eunji'nin Tarafı;

Sınıftan hızlıca çıkıp Chanyeol'un koluna yapışıp çekiştirmeye başladım. Bahçeye çıktığımızda ona dönüp bağırmaya başladım.

" Biliyordun değil mi? Dün o kişi'nin Donghae olduğunu."

" Evt biliyordum. "

Derin bir nefes alıp
" Neden yardım etmedin ? Neden kaçırdın beni oradan? "

Kolarımdan tutup

" O iyi biri değil. Amacım seni korumaktı sadece."

Kollarını çekerek arkasını dönerek gitti. Delireceğim. Hızlı adımlarla ilerken Donghae gördüm. Tek başına bankta oturmakla yatmak arasında birşey yapıyordu. Ona daha yakın olmak için tek fırsatım olabilirdi o yüzden yanına doğru yürümeye başladım. Yanına oturdum. Tek gözünü açıp baktı ve sonra geri kapattı. Kolumu karnımın üstünde birleştirip bakışlarımı ona diktiğimde anlamış olacak ki oturum halina gelip sonunda agzını açabildi.

" Ne istiyorsun benden? "

" İyi misin? Yaralarına bakmamı ister misin? "

Diyerek uzandığımda elimi itip bağırdı.
" Sizin yardımınıza ihtiyacım yok benim."

Çıkış kapısına yöneldiğinde " Nereye? " diyerek haykırdım. Ama beni duymadı bile. Banka oturup iç çektiğimde yanıma iki elinde dost ve üzüm suyu olduğunu gördüm biri oturdu.
" Aishh bu serseri yinemi okulu astı. Yeter be ailesini çağırmalıyım. " diyerek bana gülümsedi.

Elini uzattığında elini sıktım. " Ben Eunhyuk. Bu serserinin en yakın arkadaşıyım. " bende " Yeni ögrenci Eunji." dedim. Zil çaldığında okul kapısını göstererek gitmem gerektiğini söyledi . Sınıfa doğru ilerledim.

Donghae'nin Tarafı;

Bir kızın dırdırını çekip bana ilgi göstermesine ihtiyacım yoktu. Özelliklede o kızdan. Nedenini bilmediğim halde o kızla arama mesafe koymam gerektiğini hissediyordum.

Okuldan çıkarak yakınlarda ki bir parka gidip boş bir banka oturdum. Cebimden bir sigara çıkararak yaktım. Dumanı hava doğru üfleyerek kendim kadar kirlenen hava doğru üfledim. O sırada yanıma Eunhyuk geldi. O benim en yakın arkadaşımdı. İyi günümde,kötü günümde yanımda olan beni bütün halimle kabul eden kişiydi. Annem ve babamdan bile daha önemserdim onu. O benim için kardeşten öte biriydi.