MY LİFE EUNJİ

-13-

Bölüm şarkısı Beast - Ribbon. Resim Seung Wan.

Duvardan tutunmuş ilerliyordu. Arkasından bastonuyla ağlarken onu yalnız bırakmayan genç adamda ilerliyordu.

" Burdan yürüyerek gidemezsin. Bacağında kötü zaten. Gel hadi seni ben bırakıyım. "

Durdu. Gözünden halen akmakta olan gözyaşları ile konuştu.

" Neden beni kurtardın. Çok merak ediyorum. "

Ona doğru döndü. Genç adam bir adım atarak yaklaştı. Dağılmış saçlarını kulağının arkasına sıkıştırdı.

" Sana o gün tutuldum. Yine kolumda ağlamıştın. Onca kötülük yapan ve seni öldürmeyi göze almış bir pislik için kollarımda ağladın. "

Kafasını yere doğru eğdi.

" Çünkü onu ben öldürdüm...istemedim bilerek yapmadım. Eunhyuk 'u ben öldürmedim...Evet bana yapmadığı kalmadı ama ölmemeliydi. Anlıyorsun değil ni? Ölmeliydi."

Gözlerinin içine baktı. Genç adam onu kendine çekti ve sarıldı. Oda doladı istemsizce genç adama kollarını.

" İlk defa konuştun benimle. İlk defa duydum o güzel sesini. Sen bu kadar iyiken ölüme terk edemezdim. Yaşamayı hak ediyorsun. "

Genç adama daha da çok sarıldı. Güçsüzdü hemde hiç olmadığı kadar . Genç adam bacaklarından tutup kucağına kaldı iki adımlık yerdeki arabasına ilerledi. Onu arabaya koyarak kendiside bindi. Genç kız yeniden ona sokuldu ve gözlerini kapattı.

*****************************

" Siz gidin ben Eunji'yi bekliycem. "

" Emin misin? "

Kafasını salladı. Arkadaşları otele girdiklerinden o soğukta onu beklemete başladı. Bir o tarafa bir bu tarafa gitti ama yoktu. Ellerini cebine soktu ,olduğu yerde zıplamaya başladı. Biraz ilerledi karşıdan gelenlere baktı yoktu. Elleri birbirine sürttü ve üfledi üşümüştü. O sırada önünde lüks bir gri BMW durdu. İçinde sürekli Eunji'nin çalıştığı yere gelen adam vardı. Onadoğtu baktı ve gel işareti yaptı. Koşarak arabaya ilerledi.

İçeride Eunji'yi görünce endişelendi.

" Noldu ona. "

Kucakladı ve arabadan çekildi.

" Önemli birşey yok. Onu götür ve yatır. "

Kafasını salladı ve otelin kapısına ilerledi. Kucağında gözleri ağlamaktan şişmiş olan yorgun görünen kıza kaydı. Asansöre bindiler. Odaya gelince kapıya vurdu. Kapıyı Seung Wan açmıştı. Şaşkın gözlerle onlara baktı. İçeri girdi ve kızı yatağa yatırdı.

" Minhyuk-ah noldu? "

Kızın üstünü örterek arkadaşına döndü.

" Bilmiyorum. "

Yataktan kalkıp balkona çıktı. Derin nefes aldı verdi. Jinwoo yanına geldiğinde omzunu sıvazladı.

****************************

Yatakta bir o tarafa bir bu tarafa dönüp duruyordu. Son anda pes edip oturum pozisyonuna geçti. Deli gibi mutluydu. Mutluluktan uyuyamıyordu bile. Görmüştü bu bir rüya değildi. Gözleriyle görmüştü. Eunji yaşıyordu. Dönmüştü sonunda biraz uzun sürsede dönmüştü. Yarın ilk işi onu bulup konuşacaktı. Onu ne kadar özlediğini söyleyip sarılacaktı. Oda özelmiş olmalıydı. Unutmuş olamazdı. Unuttuysa bugün ondan kaçmazdı değil mi? Tabiki hayır.