MY LİFE EUNJİ

-14-

Bölüm şarkısı medyadaki iyi okumalar *-*

Gözlerini açmaya bile zaman bulamadan yığıldı. Genç adam ne yapacağını bilemeden kızı kollarının arasına alarak yüzüne hafif bir şekilde vurdu. Kulakları yere fırlattı.

" Eunji beni duyuyor musun? "

Kızında hiç bir tepki yoktu. Chanyeol şaşkınlıktan dona kaldı.
" Bir araba durdur. Ne duruyorsun. Acele et. Eunji aç gözlerini. Eunji. "

Chanyeol eli ayağına dolaşmış bir vaziyette napacağını bilmeden caddenin ortasını kendini atarak gelen arabalara el kol işareti yaptı. Bir araba durduğunda. Şoför olan tarafa geçti.

" Lütfen yardım edin. Hastaneye gitmemiz lazım. "

" Tabiki. "

Koşarak kapıyı açtı. Genç adam eunji' yi arka koltuğa koyarak yanına oturdu. Kendisi öne geçti Hastenenin yolunu tuttular. Gözleriyle arkada olan onlara baktı. Kıskançlık hormonları kabarmıştı.

Hasteneye geldiklerinde koşarak içeri girdi. Hemen bir sedye isteyerek geri döndüler. Eunji'yi bindirerek mudale odasına aldılar. İki genç adam kapıda öylece kalmıştı. Kıskançlığına yenilerek konuştu.

" Sizi daha önce Eunji'nin yanında hiç görmedim. "

Dayanmış olduğu yerden kafasını yukarı doğru kaldırarak karşındaki dikilen Chanyeol'a baktı.

" Beni tanımıyor olabilirsin ama ben seni çok iyi tanıyorum. "

Doktor çıktığında ikiside o tarafa yöneldi. İkisi aynı anda sordu.

" Eunji nasıl ? "

Doktor şöyle süzdü.

" Hanginiz bu kızı o kadar çok üzdü?"

Chanyeol utançtan yerin dibine girdi. Doktor gülerek konuşmaya devam etti.

" Sinir stresten bayılmış. Birazdan uyanır. Geçmiş olsun. "

İkiside derin bir nefes aldı. Chanyeol onu görmek istiyordu. Odaya doğru ilerlediğinde genç adam kolunu tuttu.

" Gitme. Onu daha da üzmeden git. "

Kolunu çekti. Kaşlarını çatarak baktı.

" Sen onunla benim aramdaki bağı bilmiyorsun bile bence sen gitmelisin. "

Genç adam uzun saçını eliyle arkaya doğru attı.

" Bende aranızda artık bir bağ olmadığını biliyorum. "

Chanyeol'un gözlerinden öfke kışkırıyordu. Yumruğunu sıkarak odaya girdi. Genç adam birazdan olacakları biliyormuş gibi arkasından sırıttı.

Chanyeol odaya girdiğinde Eunji uyanmış öylece kolundaki serumla yatıyordu. Kafasını çevirmesiyle Chanyeol'u görmesi bir oldu. Kızarmış gözleriyle baktı.

" İyi misin? "

Chanyeol yatağına yaklaştı.

" Değilim. Git Chanyeol. Rahat bırak artık beni. Yorgunum. Hemde çok fazla. Biz artık eskisi gibi olamayız. Bunu kendine alıştırsan iyi olur. "

Gözleri dolu vaziyette kala kaldı. Arkasını dönüp kapıya ilerledi. Kapının kilidini çevirerek kapıyı kilitledi. Eunji kilit sesini duymasıyla bağırdı.

" Napıyorsun Chanyeolll ? "

Hızla kızın yanına geldi.

" Bitti mi söyleyeceklerin. O zaman beni dinleyeceksin. 3 yıl boyunca naptın bilmiyorum. Ben ise naptığımı anlatayım sana. İyi mi acaba,saçları uzadımı yoksa kısamı, eskisi gibi görünüyor mu? , Ne zaman döner acaba diye düşünerek geçirdim. Şimdi ansızın karşıma çıkmış. Herşeyi bitirdim diyorsun..."