First Boyfriend Since Birth

Chapter Eight: First Love Confession

Chapter Eight: First Love Confession

---Irene ---

Ano bang ginagawa ko dito sa rooftop? kanina pa nagsimula ang concert.

“Ano…” may biglang nagsalita mula sa dark side ng rooftop hindi ko makita ang mukha niya kaya kinilabutan ako. Nakaupo siya ng Indian seat style habang nakayuko.

“Hmm?!”

“May sasabihin lang ako.”

[A/N: Pero bago mo sabihin yan balikan muna natin kung anong nangyari last chapter at ganyan ang reaction sayo ni Irene.]

“Nakakaasar! Bakit ko ba naiisip ang mga iyun. HUH?!” GASP!

May nagtakip ng bibig ko at bigla na lang akong hinagip sa isang masikip na lugar. Hindi ko siya makilala kasi ang sabi niya…

“No funny moves make one peep and I’ll rape you.”  

I can’t take even one glance at him ayoko ngang marape. Kahit na anak ako ng isang 3star general hindi manlang ako naturuan ng offensive action laban sa mga tulad niya at sa sitwasyong ganito. Ang alam ko lang ay magpose ng ala bruce lee o Jackie chan. Stupid!

“Follow me.” Hawak niya pa rin ako sa bibig habang nasa likod ko siya. Mas matangkad siya sa akin. Ako ang nauunang maglakad at sinusundan ko lang ang bawat galaw niya. Para akong robot na hinostage nito, ano bang trip ng mamang ito? Gusto ko na syang tadyakan, batukan at suntukin pero mahigpit ang hawak niya .

Naglakad lang kami pero sakop pa rin ng school ang pinupuntahan namin. Hindi siya gumamit ng elevator dahil alam niyang maraming salamin dun sa halip sa emergency exit kami dumaan. Nasa auditorium halos lahat ng tao kaya ngayon niya ito ginawa. Alam na alam niya ang pasikot-sikot sa school kaya posibleng tagarito din siya. Isang teacher? Staff? Guard? O Studena tulad ko? Gusto kong makita ang mukha niya!!! Natatakot na ako!!! Nung haharap na ako bigla niyang tinakpan ng panyo na may kakaibang amoy ang bibig ko dahilan para magdilim ang paningin ko at tuluyan akong mawalan ng malay.

The next thing na lang sa paggising ko nandito na ako sa rooftop.

[A/N: sige Mr. Unknown kidnapper you have my permission na to continue kung ano mang sasabihin mo.]

“May sasabihin lang ako…”

tumayo ako mula sa pagkakaupo ko para lapitan siya. Ngayon sigurado na akong isa rin siyang estudyante dito dahil sa suot niyang uniporme. At mas sigurado akong isa siyang lalaki.

“Huwag kang lumapit!”

Sigaw niya sa kin. Ang harsh ng boses niya. Bakit ba ayaw niyang magpakilala eh makikita ko rin naman ang mukha niya.

“tumalikod ka.”

Inutusan niya pa akong tumalikod. Ewan ko kung bakit pero napatalikod na lang ako.

“huwag kang haharap okay.”

“Ano ba kasing gusto mo? Isa ka bang kidnapper? Ano bang trip mo sa buhay at idinamay mo pa ako?”

Naririnig ko yung footsteps niya papalapit sa akin. Baka kung anong gawin niya dapat ready ako.  Nung malapit na malapit na siya naisip kong humarap para kung sakaling makatakas ako maisumbong ko siya sa guidance office. Pero nung pagharap ko hinila niya ang necktie ko….

And he suddenly kissed me.

----------

“Ms. Irene Gil”

Busy ako sa pagtulog ko sa aking upuan this break time nang bigla na lang sumulpot ang adviser ng klase namin. Inutusan niya lang naman akong dalhin ang isang print outs sa kaklase naming hindi pa rin pumapasok hanggang ngayon.