Bruine Ogen

2. Dawn

Ik wou erin zetten: 4views maar, but *wuift weg*. Alleen heb ik nu vier-in-het-kwadraat views! (16). En daar ben ik heel blij mee! Thanksss!

Het witte zand vloeide door mijn vingers, vond zijn weg naar beneden via zwaartekracht. Mijn tenen raakten de koude golven van de zee. Ik kon het niet laten zakken. Het was te veel. Mam, pap, ze hadden me achter gelaten. Ik kon beter zeggen, mevrouw Races en meneer Races. Ik voelde me verlaten.

Mijn bruine haren zweefden op de wind die over het land raasde. Hij deed mijn huid trillen door de kou, die hemzelf omarmde. Mijn hemdje deed niet veel om te zorgen dat het stopte en ik trok het vestje aan dat ik had meegenomen. Mijn voeten baanden zich een weg onder het koele zand en ik keek omhoog, het sneeuwlandschap in. Het paradijs van de wolken. Wit, zonnig, koel en warm tegelijk. Hoe zou het zijn geweest als hier beneden, waar ik met beide voeten op de grond stond, het net zo vredig was als daar?

Door te rillen verraadde mijn lichaam me dat het het koud had. Ik draaide mijn schouders, waardoor ze knakten en plantte mijn handen in het zand. Ik zette me af en plots stond ik op mijn voeten, blauw van de kou van het zeewater. Mijn voeten schoven als vanzelf in de slippers die ik had meegenomen en ik begon mijn weg naar de bergen, naar mijn 'huis'.

Tadammm... Dawn. Het moet een kleeeiiin beetje droevig zijn, is dat gelukt? ^^