She who Loved.. Gave Up <3

Chapter 5: the truth

Chapter 5: the truth

Mae"s POV

napaluha ako ng may naririnig akong lalaking nagsasalita sa tabi ko si Drake pala.. di ko alam kung matutuwa ba ako o malulngkot dahil sa sinabi niya matutuwa dahil mahal pa rin niya ako malulungkot dahil naguiguilty ako dahil nasaktan ko siya ng sobra..

nang umalis si Drake tumunghay agad ako at nagpunta sa CR para ayusin ang sarili ko dahil sa pag iyak ko ng bongga kanina.. nang may babaeng lumapt skin at sinabing

"alam mo wag kang matakot na aminin ang tunay na nraramdaman mo kahit alam mo sa sarili mong mahal mo siya dahil sarili mo lang ang pinahihirapan mo, kahit alam mong masasaktan mo siya ayaw mo pa ring umamin dahil natatakot ka, wag mo hayaang takot ang bumalot sa puso't isip mo para di ka magtapat di naman kasi masama ang magsabi ng totoo kung alam mo sa sarili mo na mahal mo siya"

napatingin ako sa babaeng naghihilamos ay si bestf pala to .. at biglang na lang ako nag fake smile at unti-unting bumagsak ang mga luha ko

"bestf subukan mong aminin sa sarili mo na hanggang ngayon mahal mo siya wag mo itago wala yang magagawa kung itatago mo yan, napakinggan ko lahat habang kinakausap ka niya at alam kong napakinggan mo din un di ka naman mageemote ng ganyan kung di mo napakinggan di ba? wag ka ng magpanggap"

niyakap ko siya at ngpasalamat at pinunasan ko na ang luha ko at sabay na kaming bumalik sa room madami dami na din ang tao sa room.. umupo na kami..

nakita ko galing sa may pinto si Drake na kararating lang pumunta na siya sa upuan niya at isinubsob ang mukha sa desk ng upuan niya..

napahinga na lang ako ng malalim ..

"bestf may problema ba?"

"ah wala to bestf pagod lang siguro sa pagdadrama :)"

Drake's POV

nakita ko siya gising na.. medyo pula pa ang mata kakagising lang ata nito..umupo na ko at isinubsob ang mukha ko sa desk.. inaantok kasi ko..at biglang may tumapik sa balikat ko..

"hoy pre mukhang may pinagdadaanan tayo ah" isigaw mo pa yung rinig na rinig niya ha..

napatunghay ako sabay sigaw

"HOY AL MAY NAGKAKAGUSTO SAYO" kakapikon eh malungkot na nga.. aasarin pa.. napatingin naman silang dalawang magkapangalan sakin haha cute nila tingnan ..

"HAH" sabay na sumigaw yung dalawa "kunwari ka pa pre parang di mo alam ah" bulong ko kay AL haha

"hoy AL di ikaw kausap ko itong si Anthony"

"Ah sa susunod liwanagin mo ha"

nginitian ko lang siya .. inirapan lang niya ako ang gulo talaga ng mga babae

"shete ka Ranz umayos ka kung ayaw mong mawala sa paningin ko" batukan daw ba ako siya dapat binabatukan eh.. torpe

^_^

nagpeace sign lang ako..

bago natapos ang araw na ito..

uwian na at nakita kong babalik si mae sa room at ako naman sinundan ko siya nang makarating na siya dun pumasok din ako..

Mae's POV

"Mae"

di ko alam kung ano gagawin ko nang marinig ko siyang nagsalita galing sa pinto.. nakatalikod lang ako ayaw ko humarap dahil alam ko si Drake yun..

"Mae, pakinig mo ba ako"

di ko siya hinaharap

"Mae ano ba bingi ka ba, kausapin mo naman ako oh"

"oh ikaw pala yan Drake"

"ano ba Mae kanina pa ako dito, kausapin mo naman ako"

"tungkol san" inaayos ang mga gamit kong nakalimutan,, para di masyado nakatuon atensyon ko sa kanya

"tungkol satin"

"anong satin?"

"Mae wag kang magpanggap na wala kang alam, alam kong di mo pa rin makakalimutan ang ngyari nung elementary"

"ah yun ba.. uhmm.. sorry pala for that"

"Mae .. Bakit?"

"anong bakit"

"bakit mo ako tinanggihan?"

"ah wala yun kalimutan mo na yun" lalabas na sana ako ng bigla niyang hinawakan ang braso ko

"MAE ANO BA, BAKIT MO BA AKO INIIWASAN ANG GULO MO, MAE GUSTO KO NG MAGALIT SAYO PERO DI KO MAGAWA,

MINSAN GUSTO KO MAGHIGANTI SAYO DAHIL SA GINAWA MO, DI MO LANG ALAM KUNG GAANO AKO NASAKTAN MATAPOS MO AKONG TANGGIHAN GINAWA KO ANG LAHAT PARA LANG PUMAYAG KA PERO NABIGO AKO,

KAYA NGAYON TINATANONG KITA BAKIT MO AKO TINAGGIHAN, SASABIHIN MO NA KALIMUTAN NA LANG YUN?? MAE KAHIT KELAN DI KO YUN NAKALIMUTAN MAAARING IKAW KAYA MONG KALIMUTAN, TANGGAP KO NAMANG NI MINSAN DI MO AKO MINAHAL PERO MAE ANG MANHID MO DI MO LANG ALAM NA MAHAL NA MHAL PA RIN KITA,

KAHIT NA NASAKTAN AKO SA GINAWA MO DI KO PA RIN MAPIGILAN ANG NARARAMDAMAN KO MAE TANGA NA KUNG TANGA PERO MAHAL KITA"

natigilan ako sa mga sinabi niya at pinipigilang tumulo ang luha ko pero traydor na mga luha to balit bigla na lang tumulo..

"kala mo ba ikaw lang nasaktan"

natahimik lang siya

"kala mo ba ganun lang kadali lahat ng yun para sakin, ang magpanggap na nakalimutan ko na lahat at itago ang sakit na kinikimkim ko dito sa puso ko, kala mo ba.... na wala lang yun para sakin ha.."

humarap ako sa kaniya

"alam mo ba kung bakit tinanggihan kita, dahil natakot ako, natakot ako na baka katulad ka ng ibang lalaki na sinasaktan lang ang nararamdaman naming mga babae na walang ibang ginawa kundi ang intindihin at mahalin ang tulad mo,natakot ako na baka saktan mo lang ang damdamin ko" naiyak pa din ako nyan

nabigla ako ng yakapin niya ako ng mahigpit

"hindi ako katulad ng inaakala mo,  kung katulad nila ako di sana pinigilan ko na tong nararamdaman ko sayo"

at bumitaw na ako sa pagkakayakap at ngumiti ako sa kanya,,

"mahal na mhal din kita kahit noon pa :D" at pinunasan na niya ang mga luha ko,, "tahan ka na".. at tumigil na ako sa pag-iyak

aalis na sana ako ng "Mae"

"oh"

"di ba sinabi mong mahal mo din ako, ibig sabihin ba nun tayo na?" ^_^

napatigil naman ako sa paglalakad at napahrap sa kanya

"uhmmm.. :D" nginitian ko lang siya.. napangiti din siya tapos niyakap ako

"so tayo na nga"

"bakit ayaw mo? :P"

"syempre gusto ko :'D" ang wide ng ngiti naming dalawa hehehe,

"i love you" nabigla ako ng bumulong siya sakin hehehe ngiting ngitin naman

"i love you too"