--

84 29 4
                                    

Ayıcığımın ismini Ayaz koydum. Ayıcığımla konuşmaya başladım aramızda geçen kısa bir konuşma;
-Ayaz benim Gezmiş diye bir sevdiceğim var ama o beni sevmiyo beni sevmesi için ne yapabilirim?
Ayıcığımın ağzı var dili yok. Uzun bir süre ben anlattım, o dinledi beni. Keşke bir dili olsada ben senin yanındayım dese. Çok yalnızım,anneme bile derdimi anlatamıyorum. Ya neden,neden yalnızım ben neden? Hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyorum.Bağıra bağıra haykırmak istiyorum. Allah'ım neden yalnızım neden kimse benimle konuşmuyor. Ben bunu hakedecek ne yaptım? Niye kimse benimle bir diyalog kurmak istemiyor?
Cok yalnızım sanki biri beni çekip yalnız değilsin dese herşey bitecekmiş gibi. Çok ihtiyacım var buna,çok. Arkadaşlarıma herhangi bir kelike söylüyorum fakat beni dinlemiyorlar. Canım acıyor. Yalnızlık çok kötü bir his. Ama abisi,ablası olanlar bu acıyı tatmazlar.

Akşamdan sabaha kadar ayıcığıma Gezmis ile ilgili her şeyi anlattım. Sabah saat 06.00 gibi ayıcığın üzerinde uyumuşum. Alarm çaldı kalktım hazırlandım ve iki saattlik uyku ile okula gittim. Yine sınıfta Kayra herkezi başına toplamış bir şeyler anlatıyor. Uyuz oluyorum artık bu kıza. Ders başladı ve herkez sırasına geçti. Ders matematikti. Hoca tahtaya soru yazdı ben çözmek için parmağımı kaldırdım. Hoca beni kaldırdı. Ben tahtada soruyu çözmeden önce Kayra hocam bu yapamaz ya diye mırıldandı. Ben ona inat soruyu doğru çözdüm ve yerime oturdum. Zil çaldığında herkez tenefüse çıktı,aynı şekilde bende çıktım. Gezmiş ve Kayra  bir bankta oturuyordu. Gezmiş bir anda Kayra SENI SEVİYORUM diye bağırdı.

İçim acıdı,bir yandan sınıfa koşuyorum bir yandan gözyaşlarım sel olma durumunda. Ağlamayacağım bir daha, boynum dik yürümek zorundayım. Okul bitti ve eve doğru giderken Gezmiş yanıma geldi bana Kayra'ya bir sürpriz yapacağını söyledi. Ben bunun için ne yapmam gerekiyir ? Diye sordum. Ona ne hediye almam gerekiyor dedi. Göz yaşlarımı zar zor tuttum ve bağırarak BANANE! dedim. Sen anca bağır dedi ve gitti. Koşarak eve gittim. Bu sefer ağlamadım. Bir kahve içtim kendime geldim.
Kendimizi üzmememiz gerekir...

Sevimli GezmişHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin