ons leven

65 2 0
                                    

( ellington's pov )

Ik lag op mijn matras. Dan hoorde ik beneden luid geschreeuw. " ross!!" Riep ik. Ik rende naar beneden en zag mijn vader ross in elkaar slaan. " hou op!!" Riep ik. Ik probeerde hem weg te treken maar pap was sterker dan ik. Hij duwde me ruw opzij en kwam op me af. Ik keek hem bang aan. Ik wist wat er nu zou komen. Ik kreeg een raake kap in mijn gezicht. Ik rende naar ross en hielp hem recht. " ben je in orde maatje?" Vroeg ik. " gaat wel." kreunde hij. Ik zuchtte en bracht hem naar boven. Zo gaat het altijd bij ons. " was hij weer dronken?" Vroeg ik bang. Ross knikte en kroop tegen me aan. " kom maar bij mij..." zuchtte ik en legde ross naast mij. " waarom haten ze ons?" Vroeg ross. Ik zuchtte. " ik weet het niet maatje... Ik weet het niet." Maar er is een geheim.. wand ik wist niet dat zijn moeder zwanger was van ross.. Maar ik moest wel voor hem zorgen.. ook al was ik heel jong. Zeker 4 jaar. Ross werd al geslagen vanaf hij 3 was. Eerst door zijn ouders en dan door de mijne. Ik woon hier al mijn hele leven.. Ik heb nooit liefde gekend. Tot ik voor ross begon te zorgen. We zijn beste vrienden. Maar we moeten echt oppassen hier wand we zijn nooit veilig. Ons leven in constant in gevaar.

De Nachtmerrie Van Het LevenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu