Günahkâr Aşıklar

1

Çok özledim seni. öyle böyle değil hala unutamamışım daha dün ağladım senin için o lanet gün bizden ayrıldığın gün. neden böyle oluyor bilmiyorum. ne yapacağımı hiç bilmiyorum. seni ilk gördüğüm de şaşırmıştım o kadar tatlıydın bakmayı seviyordum sana. ne zaman fırsat bulsam izlerdim seni, ne zaman canım sıkkın olsa yanına gelir gerçi her zaman yanındaydım ama işte.

Önce bu duyguları alışkanlık sandım. Her zaman her dakika yanımdaydın. Ama sonra ne olduysa sen gittikten sonra çıktı bu duygular. Kabullenemedim alışkanlık dedim özlem dedim boşluk dedim. Bilmiyordum ki aşk olduğunu. Ben onu yıllarca aşkla bekledim. Yıllarca görmedim konuşmadım. Biliyorum annemgil hala iletişim içinde. Ama ben cesaret edip arayamadım sesini duyamadım sosyal medyadan ergen tipler gibi hergün takipteyim. Sık fotoğraf atmasada ben diğerleriyle hasret gideriyorum. Yeşil gözlüm benim.

Aşağıdan annemin seslenmesiyle düşüncelerimden ayrıldım. Yataktan kalkıp dolabımdan siyah tayt ve üstüne uygun tşört bulup banyoya girdim. Gerekli işlerimi halledip üzerimi giyindim. Annemi kızdırmadan hızlı olmam lazım.

Z. Günaydıın!

+ Günaydın

D. Şükür Zeynep gelebildin

Z. Off anne...neyse ben koşuya çıkıyorum görüşürüz

D. Kızım kahv-

Lafını tamamlamasına izin vermeden evden çıktım. Kulaklıklarımı takıp sahile doğru yol aldım.

■■■■■■■■■■

Havayı en derinlerime çekip o özlediğim İstanbul un kokusunu. Yıllar sonra buralardayım. Geri geldim. İçimde ki acıları yok sayarak önümdeki taksiye bindim. 7 sene dile kolay 7 sene de ne çok değişmiş. Tek değişen İstanbul mu. Cihan amca Demet anne. Evet anne dememi istedi...birde o küçük kız Zeynep. Çok değismiş midir. Yoksa yine aynı cadı huysuz inatçı mı.

Yüzüme anlamsız bir gülümseme oluştu. Ne çok ânılarımız var onunla. Olmayan tek arkadaşım kardeşimdi. O zamanlar geçti bitti artık. Her şey değişti herkes kendi hayatında.

Telefonum çaldı. Baktım Cihan amca. Akşamdan haber vermiştim geleceğimi. Baya sevindiler.

K. Efendim Cihan amca

C. Kerem geldin mi istanbula

K. Geldim Cihan amca geldim. Yoldayım

C. Tamam oğlum hadi bekliyoruz

Kapattı.

Oğlum...her zaman böyleydi. Oğlu gibi görürdü beni. Hala da öyle.

□□□□□□□□□□□□

Yıllar sonra tekrar bu kapının evin önündeyim. Acılarla da dolu olsa çok ânılarım var. Titreyen elimle kapıyı çaldım. Bekledim bekledim. Demet anne çıktı.

K. Ben geldim Demet anne

Dolu gözlerle boynuma sarıldı. Bende sıkıca sarıldım. Ayrıldık. Baktım ağlıyor

D. Kocaman olmuşun sen

K. Yaa ama böyle yaparsan giderim. Ağla diye mi geldim

D. Eşşek seni. Tamam ağlamıyorum.

Arkadan Cihan amcayı gördüm. Yanıma gelip sarıldı.

C. Koçum benim ne kadar büyümüşün

Ayrılıp beni üzerimi süzdü.

C. Demet bu bizim o sıska Kerem mi.

K. Ayıp oluyor ama sıska falan